confirmed
۳۸٬۱۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
در نقلى آمده است که [[آدم]] و [[حوا]] پس از [[هبوط]] از [[بهشت]] و آمدن به کره خاکى در این سرزمین یکدیگر را یافتند و به همین دلیل این منطقه «عرفات» و این روز «عرفه» نام گرفته است. | در نقلى آمده است که [[آدم]] و [[حوا]] پس از [[هبوط]] از [[بهشت]] و آمدن به کره خاکى در این سرزمین یکدیگر را یافتند و به همین دلیل این منطقه «عرفات» و این روز «عرفه» نام گرفته است. | ||
همچنین گفتهاند که [[جبرئیل]] هنگامی که [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم]] | همچنین گفتهاند که [[جبرئیل]] هنگامی که [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم]] می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد و نیز گفتهاند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف می‌کنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی می‌دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است. | ||
== معنای لغوی عرفات == | == معنای لغوی عرفات == | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== تاریخچه عرفات == | == تاریخچه عرفات == | ||
بر اساس گزارش تاریخ، پیشینه این نام و این سرزمین، به زمان [[حضرت آدم ( | بر اساس گزارش تاریخ، پیشینه این نام و این سرزمین، به زمان [[حضرت آدم (علیه السلام)]] می‌رسد، آنگاه که او و همسرش حوا از بهشت رانده شده و پس از مدتی یکدیگر را در این سرزمین یافتند و از همین رو، برخی این دیدار را علت نام‌گذاری این نقطه از زمین، به «عرفات» دانسته‌اند. <ref> لسان العرب، ج 9، ص 157</ref> از آن پس و به دنبال تشریع [[حج]]، وقوف در عرفات به عنوان امری واجب مطرح شد. <ref> شفاءالغرام، ج 2، ص 36 و 108</ref> لیکن شهرت این سرزمین، از زمان [[حضرت ابراهیم (علیه السلام)]] به بعد است. تا قبل از پیدایش [[زمزم]] به دلیل وجود چاه‌های آب در اطراف عرفات برخی قبایل چون جرهمیان، این منطقه را به عنوان محل سکونت خود برگزیده بودند. | ||
مرحوم [[محمد تقی مجلسی]] قدس سره نوشته است: «...جرهمیان تا قبل از پیدایش زمزم در عرفات و ذی المجاز سکونت داشتند، پس از آن که به واسطه پرواز مرغان، از وجود آب در مکه آگاه شدند، رفته رفته به مکه آمده و کنار زمزم را برای سکونت خود برگزیدند. <ref> بحارالانوار، ج 12، ص 98، باب 5، ح 6</ref> لیکن با پر شدن [[چاه زمزم]] به وسیله جرهمیان و کمبود آب در مکه و وجود منابع آب در اطراف عرفات، و هموار بودن زمین در این منطقه، بار دیگر گروهی از مردم، به این سرزمین آمده، به ایجاد نخلستان و کشت و زرع پرداختند. برخی در آن‌جا ساکن شده و برخی دیگر نیز به صورت فصلی و مقطعی به این مکان می‌آمدند. مدتی بعد، آب چاه‌های موجود در عرفات را به مکه منتقل و مردم از آن بهره می‌گرفتند. | مرحوم [[محمد تقی مجلسی]] قدس سره نوشته است: «...جرهمیان تا قبل از پیدایش زمزم در عرفات و ذی المجاز سکونت داشتند، پس از آن که به واسطه پرواز مرغان، از وجود آب در مکه آگاه شدند، رفته رفته به مکه آمده و کنار زمزم را برای سکونت خود برگزیدند. <ref> بحارالانوار، ج 12، ص 98، باب 5، ح 6</ref> لیکن با پر شدن [[چاه زمزم]] به وسیله جرهمیان و کمبود آب در مکه و وجود منابع آب در اطراف عرفات، و هموار بودن زمین در این منطقه، بار دیگر گروهی از مردم، به این سرزمین آمده، به ایجاد نخلستان و کشت و زرع پرداختند. برخی در آن‌جا ساکن شده و برخی دیگر نیز به صورت فصلی و مقطعی به این مکان می‌آمدند. مدتی بعد، آب چاه‌های موجود در عرفات را به مکه منتقل و مردم از آن بهره می‌گرفتند. | ||