confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| سال تولد = 510 ق | | سال تولد = 510 ق | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = بغداد | | محل تولد = [[بغداد]] | ||
| سال درگذشت = 597 ق | | سال درگذشت = 597 ق | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
پس به [[حلب]] رفت و شمائل النبی را از افتخارالدین و اسباب النزول را از عبدالرحمان بن استاد شنید. از آنجا به [[دمشق]] رفت و در قاسیون نزدیک فارسیه فرود آمد. در جامع دمشق جلسه داشت و خود این جلسات را به غرفه‌های بهشت تشبیه کرده است. | پس به [[حلب]] رفت و شمائل النبی را از افتخارالدین و اسباب النزول را از عبدالرحمان بن استاد شنید. از آنجا به [[دمشق]] رفت و در قاسیون نزدیک فارسیه فرود آمد. در جامع دمشق جلسه داشت و خود این جلسات را به غرفه‌های بهشت تشبیه کرده است. | ||
پس به زیارت [[بیت‌المقدس]] و قبر [[ابراهیم خلیل (علیه السلام)]] رفت که در آنجا هم جلسه داشت. سپس به قاسیون بازگشت و تا ۶۰۳ق در آنجا بود. آنگاه به حلب رفت و در شام تاج‌الدین کندی، قاضی جمال‌الدین بن حرستانی، شمس‌الدین بن شیرازی، شرف‌الدین بن موصلی و بنی عساکر را ملاقات کرد و از موفق‌الدین حنبلی، داوود بن ملاعب، ابن صصری و دیگران استفاده برد و با ابوعمر شیخ فارسیه مصاحبت داشت. | پس به زیارت [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] و قبر [[ابراهیم خلیل (ع)|ابراهیم خلیل (علیه السلام)]] رفت که در آنجا هم جلسه داشت. سپس به قاسیون بازگشت و تا ۶۰۳ق در آنجا بود. آنگاه به حلب رفت و در شام تاج‌الدین کندی، قاضی جمال‌الدین بن حرستانی، شمس‌الدین بن شیرازی، شرف‌الدین بن موصلی و بنی عساکر را ملاقات کرد و از موفق‌الدین حنبلی، داوود بن ملاعب، ابن صصری و دیگران استفاده برد و با ابوعمر شیخ فارسیه مصاحبت داشت. | ||
ابن جوزی می‌گوید: همنشینی با اینان خانواده و وطن را از یاد او برده بوده است<ref>ابن شاکر، ۸(۲)/۵۱۶-۵۱۷</ref>. آنچه نقل شد مفصل‌ترین سخنی است که شمس الدین یوسف درباره خویش گفته است، ولی او در مواضع دیگر نیز از مشایخ و اساتید خود از جمله ابن عساکر، شرف‌الدین اسماعیل موصلی فقیه و دیگران<ref>ابن شاکر ۸(۲)/۵۸۱،۶۶۳،۶۷۴</ref> یاد کرده است. | ابن جوزی می‌گوید: همنشینی با اینان خانواده و وطن را از یاد او برده بوده است<ref>ابن شاکر، ۸(۲)/۵۱۶-۵۱۷</ref>. آنچه نقل شد مفصل‌ترین سخنی است که شمس الدین یوسف درباره خویش گفته است، ولی او در مواضع دیگر نیز از مشایخ و اساتید خود از جمله ابن عساکر، شرف‌الدین اسماعیل موصلی فقیه و دیگران<ref>ابن شاکر ۸(۲)/۵۸۱،۶۶۳،۶۷۴</ref> یاد کرده است. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
== درگذشت ابن جوزی == | == درگذشت ابن جوزی == | ||
ابن جوزی پس از آخرین وعظ خود در ۱۷ [[رمضان]] ۵۹۷ بیمار شد و پس از ۵ روز در شب جمعه میان [[نماز]] مغرب و عشا در خانه خود در قطفتا (محله‌ای در شرق بغداد) درگذشت. | ابن جوزی پس از آخرین وعظ خود در ۱۷ [[رمضان|رمضان]] ۵۹۷ بیمار شد و پس از ۵ روز در شب جمعه میان [[نماز]] مغرب و عشا در خانه خود در قطفتا (محله‌ای در شرق بغداد) درگذشت. | ||
گزارش‌هایی که در باب تشییع جنازه او در دست است، شخصیت اجتماعی و نفوذ وی در مردم را نشان می‌دهد: در سوگ او بازارها بسته شد و مردم [[بغداد]] برای تشییع جنازه گرد آمدند. انبوه جمعیت تا بدانجا بود که جنازه او تا وقت [[نماز جمعه]] به گوری که در مقبره احمد بن حنبل برای وی آماده شده بود، نرسید و بزرگان مذهب نتوانستند بر او نماز بگزارند و از کفن او جز اندکی باقی نماند<ref> ابن رجب، عبدالرحمان، ذیل طبقات الحنابلة، ج۲، ص۵۰۷. </ref>. | گزارش‌هایی که در باب تشییع جنازه او در دست است، شخصیت اجتماعی و نفوذ وی در مردم را نشان می‌دهد: در سوگ او بازارها بسته شد و مردم [[بغداد]] برای تشییع جنازه گرد آمدند. انبوه جمعیت تا بدانجا بود که جنازه او تا وقت [[نماز جمعه]] به گوری که در مقبره احمد بن حنبل برای وی آماده شده بود، نرسید و بزرگان مذهب نتوانستند بر او نماز بگزارند و از کفن او جز اندکی باقی نماند<ref> ابن رجب، عبدالرحمان، ذیل طبقات الحنابلة، ج۲، ص۵۰۷. </ref>. | ||