۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می یابد' به 'مییابد') |
جز (جایگزینی متن - ' می دانند' به ' میدانند') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
=اتکاء به عقل= | =اتکاء به عقل= | ||
متکلمین همانند فلاسفه مشاء صرفاً بر استدلال عقلی تکیه میکنند با این تفاوت که اصول و مبادی عقلی آنها با اصول و مبادی فلاسفه تفاوت عمده دارد. متکلّمین غالباً استدلال خود را بر اساس «حسن و قبح» عقلی استوار میکنند، یعنی در استدلال آنها قضایایی ذکر میشود که حکایت میکند از این که فلان چیز زشت و قبیح است و فلان چیز حَسن و خوب است. امّا حکما «حسن و قبح» را مربوط به زندگی انسان | متکلمین همانند فلاسفه مشاء صرفاً بر استدلال عقلی تکیه میکنند با این تفاوت که اصول و مبادی عقلی آنها با اصول و مبادی فلاسفه تفاوت عمده دارد. متکلّمین غالباً استدلال خود را بر اساس «حسن و قبح» عقلی استوار میکنند، یعنی در استدلال آنها قضایایی ذکر میشود که حکایت میکند از این که فلان چیز زشت و قبیح است و فلان چیز حَسن و خوب است. امّا حکما «حسن و قبح» را مربوط به زندگی انسان میدانند و درباره خداوند و جهان هستی با این معیارها قضاوت نمیکنند. از این رو حکما، کلام را حکمت جدلی و فلسفه را حکمت برهانی می نامند. | ||
=مبادی علم کلام= | =مبادی علم کلام= |