confirmed، مدیران
۳۶٬۲۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
# مستدرک سفینه البحار، ج 9 ص 371، به نقل از امالی طوسی؛ | # مستدرک سفینه البحار، ج 9 ص 371، به نقل از امالی طوسی؛ | ||
# طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 51. | # طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 51. | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:عالمان شیعه]] | |||
[[رده:محدثان شیعه]] | |||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = احمد بن محمد بن علي بن عمر بن رباح بن قيس | |||
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | |||
| نام = احمد بن محمد بن علي بن عمر بن رباح بن قيس | |||
| نامهای دیگر = | |||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
| فعالیتها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
احمد بن محمد بن علي بن عمر بن رباح بن قيس، (000 – حدود 315ق) | |||
ابوالحسن قلاء سواق. محدث شيعي هفتامامي. لقب «قلاء»(به فتح قاف و تشديد لام) از آن روي به وي داده شد كه در كار كبابپزي و پخت گوشت مشغول بوده است. چنانكه لقب «سواق»(به فتح قاف و تشديد لام) نيز ظاهراً از اين جهت است كه وي در بازاريابي و نرخ اشياء شركت داشته است. وي از همفكران و همبحثان «حميد بن زياد نينوايي»(م310ق) است، بنابراين ميتوان وفات او را اوايل سده چهارم تخمين زد. در باره ولادت او خبري در منابع گزارش نشده است. وي اصالتاً ايراني و نياكان او از همپيمانان «آل سعد بن ابي وقاص» بودهاند. وي در يك خانواده علمي و فرهنگي ديده به جهان گشود و بيشتر دوران تحصيلي او در دو شهر كوفه و بغداد سپري شد. بسياري از بستگان او اهل علم و دانش بودهاند هر چند از نظر اعتقادي تماماً بر مذهب «واقفيه»(هفت امامي) پايبندي داشتند. آنها سه برادر بودند به نامهاي: 1- «ابوالحسن احمد»(صاحب ترجمه) كه از همه بزرگتر است. 2- «ابوالحسين محمد»، كه از نظر سني كوچكتر از ابوالحسن بوده و از علم و دانش نيز بهرهاي نداشته است. 3- «ابوالقاسم علي»، كه كوچكتر از همه است اما احاديث او بيش از ديگران بوده است. از خويشاوندان او «علي بن محمد بن علي بن سالم بن عمر بن رباح» است كه داراي كتابي در موضوع «غيبت» بوده است. جد اعلاي او «عمر بن رباح» از ياران امام صادق(ع) بوده كه بر امامت امام كاظم(ع) توقف نمود و آن امام را مهدي موعود ميپنداشت. صاحبنظران در باره شخصيت مورد نظر با اينكه او را «واقفي» معرفي ميكنند اما بر صحت و درستي روايات او تأكيد دارند. «ابوغالب زراري»(م368ق) نخستين كسي است كه در رسالهاش تصريح به اعتبار احاديث او نموده و سپس ديگران از او تبعيت كردهاند. وي نزد اساتيدي چون «محمد بن عباس بن عيسي»، «احمد بن علي حميري» و «احمد بن حسين مفلس» حديث شنيده و در علوم حديث تبحر يافت و شاگرداني تربيت نمود. از شاگردان او «ابوغالب زراري»(م368ق)، «ابوطالب عبيدالله بن احمد انباري»(م356ق)، «ابوعلي محمد بن همام اسكافي»(م336ق)، «فرات بن ابراهيم بن فرات كوفي»(م.ب310ق) و «عبدالواحد بن عبدالله بن يونس موصلي»(استاد تلعكبري) هستند. وي تأليفاتي داشته كه به گفته نجاشي كتابهاي «الصيام»، «الدلائل» و «سقطات العجليه» از نوشتههاي اوست. وي همچنين كتابي در باره شرححال «ابوالخطاب محمد بن ابي زينب مقلاص» دارد كه با مشاركت برادرش «علي بن محمد» اين كتاب را به رشته تحرير در آورده است. ابوالخطاب مقلاص كسي است كه مورد نفرين امام صادق(ع) قرار گرفت. | |||
منابع: (رجال نجاشي، ص92 شماره 229؛ الغيبه، نعماني، ص36 حديث6؛ رجال طوسي، ص416 شماره 6014؛ الفهرست، طوسي، ص71 شماره 82؛ الفصول العشره، شيخ مفيد، ص15؛ رجال ابن داود، ص230 شماره 43؛ تنقيح المقال(حجري)، ج1ص88 شماره 518؛ بحارالانوار، ج52ص156 حديث14؛ تفسير فرات كوفي، ذيل سوره حجرات) | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |