طریقت دسوقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۸

تصوف در مصر

«طریقت دسوقیه» از جمله طریقت‌های قرن هفتم است که ابراهیم دسوقی در مصر آن را تأسیس کرد. این طریقه به سبب شهری که موسس آن در آنجا به دنیا آمده و مدفون است به دسوقیه شهرت یافت. موسس این طریقه تاثیر زیادی در عصر خود داشته و در حال حاضر نیز از اقطاب مهم مصر به شمار می‌آید.

مؤسس طریقه

ابراهیم دسوقی آخرین قطب از اقطاب اربعه، بنیانگذار طریقت دسوقیه است. وی در سال 653 ق، در دسوق^[۱]، شهری از شهرهای مصر سفلی متولد شد. بعد از او برادرش شیخ موسی ابوالعمران جانشین او شد که نقش بسزایی در ترویج این طریقت داشت.

انشعاب‌های طریقه

این طریقه همانند طریقت‌های دیگر در طول تاریخ انشعاب‌هایی داشته که به‌طور کلی می‌توان به انشعاب‌های ذیل اشاره کرد.

برهامیه؛
شهاویه؛
شرنوبیه؛
سعیدیه شرنوبیه؛
مجاهدیه؛
برهانیه دسوقیه شاذلیه؛
دسوقیه محمدیه.

در حال حاضر شهاویه، شرنوبیه و برهانیه از شاخه‌های مهم دسوقیه هستند.

جستارهای وابسته

پانویس

↑ واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

منابع

ر. ک: جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت دسوقیه؛ نوشتۀ مریم سعادتی.

[1] واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

[۱]

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 # برهانیه دسوقیه شاذلیه؛
 # دسوقیه محمدیه.
+در حال حاضر شهاویه، شرنوبیه و برهانیه از شاخه‌های مهم دسوقیه هستند.
 == جستارهای وابسته ==