confirmed
۳٬۹۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
عالمان و فقیهان متعددی از ابن هبیره فقه و حدیث و ادب آموخته‌اند که مشهورترین اینان ابوالفرج عبدالرحمن [[ابن جوزی]] است که از وی با عنوان «شیخ» خود یاد کرده است. | عالمان و فقیهان متعددی از ابن هبیره فقه و حدیث و ادب آموخته‌اند که مشهورترین اینان ابوالفرج عبدالرحمن [[ابن جوزی]] است که از وی با عنوان «شیخ» خود یاد کرده است<ref>ابن جوزی، عبدالرحمن، مشیخه، به کوشش محمد محفوظ، ج۱، ص۱۹۳، بیروت، دارالعرب الاسلامی</ref>. ابن جوزی یکی از نخستین گزارشگران زندگی ابن هبیره است و روایات او در این باب معتبرترین مأخذ احوال وزیر به‌شمار می‌رود و نویسندگان و محققان بعدی عمدتاً از روایات ابن جوزی استفاده کرده‌اند. افزون بر وی، ابن مارستانیه نیز در شرح حال این وزیر عباسی، اثری با عنوان سیره الوزیر ابن هبیره تألیف کرده است و به نظر می‌رسد که ابن رجب <ref>ابن رجب، عبدالرحمن بن شهاب‌الدین، الذیل علی طبقات الحنابله، به کوشش حامد الفقی، ج۱، ص۲۵۱، قاهره، ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲م</ref><ref>ابن رجب، عبدالرحمن بن شهاب‌الدین، الذیل علی طبقات الحنابله، به کوشش حامد الفقی، ج۱، ص۲۵۳، قاهره، ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲م</ref> و [[ابن خلکان]] <ref>ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۲۳۲</ref> در شرح زندگانی ابن هبیره از آن سود برده باشند. ابن جوزی همچنین بهره‌هایی علمی را که از ابن هبیره برگرفته، در کتاب المقتبس فی الفوائد العونیه خود منعکس کرده است. وی گزیده‌ای از مطالب الافصاح استاد را در کتاب محض المحض آورده است<ref>ابن رجب، عبدالرحمن بن شهاب‌الدین، الذیل علی طبقات الحنابله، به کوشش حامد الفقی، ج۱، ص۲۵۳، قاهره، ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲م</ref>.او چندان به استاد نزدیک بوده که چون ابن هبیره درگذشت، این شاگرد وفادار عهده‌دار [[غسل]] او شد<ref>ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۱۰، ص۲۱۶، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۸ق</ref>. | ||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||