۲۱٬۸۹۸
ویرایش
جز
←تقابل علمی با سلفی‌گری
جز (←تکفیر) |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== تقابل علمی با سلفی‌گری == | == تقابل علمی با سلفی‌گری == | ||
مهم‌ترین فعالیت‌های جریان‌های سلفی مصر در مقابله با [[تصوف]]، شبهات کلامی است. طریقۀ عزمیه در پاسخ به شبهاتی که سلفیان به تصوف وارد کرده‌اند آثار زیادی منتشر کرده که در این نوشتار خلاصه‌ای از دیدگاه رسمی [[عزمیه]] را بیان خواهیم کرد. | مهم‌ترین فعالیت‌های جریان‌های سلفی [[مصر]] در مقابله با [[تصوف]]، شبهات کلامی است. طریقۀ عزمیه در پاسخ به شبهاتی که سلفیان به تصوف وارد کرده‌اند آثار زیادی منتشر کرده که در این نوشتار خلاصه‌ای از دیدگاه رسمی [[عزمیه]] را بیان خواهیم کرد. | ||
=== توحید === | === توحید === | ||
یکی از اصول اعتقادی [[ابن تیمیه]] مسأله تقسیم '''«[[توحید]]»''' است. وی توحید را به توحید ربوبیت، توحید الوهیت و توحید اسماء و صفات تقسیم می‌کند. او ادعا می‌کند که [[مشرکین]] توحید ربوبیت دارند و تنها به توحید الوهیت کافرند. [[عزمیه]] در رد این عقیده می‌گوید که چنین اعتقادی در زمان [[پیامبر(ص)|حضرت محمد(صل الله علیه وآله)]] وجود نداشته و پیامبر هیچ‌گاه چنین تقسیماتی نداشته است. و این تقسیم توحید مربوط به زمان ابن تیمیه می‌باشد. اعتقاد [[مسلمان]] به رب همان اعتقاد به الله است و همان‌طور که رب مستحق عبادت است، الله نیز مستحق عبادت می‌باشد<ref>حمید ساجدیان؛ ''جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه''، ص 119_120 .</ref>. | یکی از اصول اعتقادی [[ابن تیمیه]] مسأله تقسیم '''«[[توحید]]»''' است. وی توحید را به توحید ربوبیت، توحید الوهیت و توحید اسماء و صفات تقسیم می‌کند. او ادعا می‌کند که [[مشرکین]] توحید ربوبیت دارند و تنها به توحید الوهیت کافرند. [[عزمیه]] در رد این عقیده می‌گوید که چنین اعتقادی در زمان [[پیامبر(ص)|حضرت محمد(صل الله علیه وآله)]] وجود نداشته و پیامبر هیچ‌گاه چنین تقسیماتی نداشته است. و این تقسیم توحید مربوط به زمان ابن تیمیه می‌باشد. اعتقاد [[مسلمان]] به رب همان اعتقاد به الله است و همان‌طور که رب مستحق عبادت است، الله نیز مستحق عبادت می‌باشد<ref>حمید ساجدیان؛ ''جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه''، ص 119_120 .</ref>. ربوبیت، صفتی از صفات خداوند و رب، اسمی از اسماءالحسنی است که علما بر آن اجماع دارند. ربوبیت، از اقسام توحید به حساب نمی‌آید؛ چرا که در غیر این صورت سایر اسماء و صفات الهی مانند قیومیت نیز باید از اقسام توحید تلقی شود و نه صفتی از صفات خدا<ref>احمد محمود کریمه؛ ''السلفیه بین الاصیل والدخیل''؛ ص 83_85. | ||
</ref>. | </ref>. | ||
=== اسماء و صفات الهی === | === اسماء و صفات الهی === | ||
[[ابن تیمیه]] صفاتی که در [[قرآن]] برای [[خداوند]] ذکر شده است را به معنای ظاهری آن حمل کرده و آنها را صفات ذات الهی می‌داند. او [[تأویل]] را برنمی‌تابد؛ زیرا معتقد است مخالف قول خداوند و رسول است. در نتیجه برای خدا دست، پا، صورت، چشم، گوش، نشستن و ایستادن ... و تمام صفاتی که خداوند خود را با آن توصیف کرده و یا بر لسان نبی اکرم جاری شده را در نظر می‌گیرد. | [[ابن تیمیه]] صفاتی که در [[قرآن]] برای [[خداوند]] ذکر شده است را به معنای ظاهری آن حمل کرده و آنها را صفات ذات الهی می‌داند. او [[تأویل]] را برنمی‌تابد؛ زیرا معتقد است مخالف قول خداوند و رسول است. در نتیجه برای خدا دست، پا، صورت، چشم، گوش، نشستن و ایستادن ... و تمام صفاتی که خداوند خود را با آن توصیف کرده و یا بر لسان نبی اکرم جاری شده را در نظر می‌گیرد. | ||
=== تکفیر === | === تکفیر === | ||
مسأله '''«[[تکفیر]]»''' در اندیشه سلفی‌گری مورد مقابلۀ [[عزمیه]] قرار گرفته است. بر این اساس عبدالوهاب به عداوت با سایر مسلمانانی که مخالف چهارچوب فکری بودند و بر این عقیده نبودند فتوا داد. | مسأله '''«[[تکفیر]]»''' در اندیشه سلفی‌گری مورد مقابلۀ [[عزمیه]] قرار گرفته است. بر این اساس [[محمد بن عبدالوهاب]] به عداوت با سایر مسلمانانی که مخالف چهارچوب فکری بودند و بر این عقیده نبودند [[فتوا]] داد. بدین معنا که مخالفین عقیدۀ او از [[شیعه]] و [[صوفی]]، [[مشرک]] نامیده می‌شدند. | ||
=== توسل === | === توسل === | ||