۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آزادیبخش' به 'آزادیبخش'
جز (جایگزینی متن - 'جدایی طلب' به 'جدایی‌طلب') |
جز (جایگزینی متن - 'آزادیبخش' به 'آزادیبخش') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
عبدالرحمن نماینده سازمان جوانان در جشن اولین سالگرد جمهوری عربی متحده در سال 1959 بود. در کارناوالی در 2 فوریه که با حضور بیش از صد هزار نفر در میدان تحریر قاهره برگزار شد، او به نمایندگی از آن سخنرانی کرد. سازمان جوانان با وجود شانزده سالگی فقط. | عبدالرحمن نماینده سازمان جوانان در جشن اولین سالگرد جمهوری عربی متحده در سال 1959 بود. در کارناوالی در 2 فوریه که با حضور بیش از صد هزار نفر در میدان تحریر قاهره برگزار شد، او به نمایندگی از آن سخنرانی کرد. سازمان جوانان با وجود شانزده سالگی فقط. | ||
در سال 1965 دو گروه ناسیونالیست رقیب، جبهه | در سال 1965 دو گروه ناسیونالیست رقیب، جبهه آزادیبخش یمن جنوبی و جبهه آزادیبخش ملی، برای مبارزه برای کنترل کشور به تروریسم روی آوردند. عبدالرحمن در مبارزه علیه اتحادیه عربستان جنوبی مورد حمایت بریتانیا شرکت کرد. در مواجهه با خشونت غیرقابل کنترل، نیروهای بریتانیا عقب‌نشینی کردند و حکومت اتحادیه فروپاشید. عناصر جبهه آزادیبخش ملی پس از حذف رقیب خود، جبهه آزادی یمن جنوبی اشغالی، به سرعت کنترل خود را به دست گرفتند. عبدالرحمن مجبور شد با همکارانش از وطن خود مهاجرت کند. در سال 1968، پس از محاصره نهایی سلطنتی صنعا، اکثر رهبران مخالف آشتی کردند و به میهن خود بازگشتند. | ||
در سال 1970، عبدالرحمن در جنبش وحدت ملی تازه تأسیس در صنعا شرکت کرد. ائتلاف وحدت ملی شامل لیگ، جبهه | در سال 1970، عبدالرحمن در جنبش وحدت ملی تازه تأسیس در صنعا شرکت کرد. ائتلاف وحدت ملی شامل لیگ، جبهه آزادیبخش، جبهه آزادسازی جنوب یمن اشغالی و جدایی‌طلبان از جبهه آزادیبخش ملی بود. | ||
عبدالرحمن پس از اتمام تحصیلات خود در لندن، به عنوان مدیر کل برای تعدادی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری در منطقه خلیج فارس مشغول به کار شد. در نوامبر 1986 در هفتمین کنفرانس عمومی به عنوان رئیس حزب انتخاب شد. او در سال 1992 توسط هشتمین کنفرانس عمومی در صنعا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد و رئیس کمیته مقدماتی کنفرانس ملی بود. | عبدالرحمن پس از اتمام تحصیلات خود در لندن، به عنوان مدیر کل برای تعدادی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری در منطقه خلیج فارس مشغول به کار شد. در نوامبر 1986 در هفتمین کنفرانس عمومی به عنوان رئیس حزب انتخاب شد. او در سال 1992 توسط هشتمین کنفرانس عمومی در صنعا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد و رئیس کمیته مقدماتی کنفرانس ملی بود. | ||