عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

عاشورا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۳

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hadifazl

Writers، confirmed، مدیران

۸۷٬۹۳۹

ویرایش

@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
 از طرفی یزید پس از اطلاع از سفر [[حج]] امام، مزدوران خود را بسیج کرد تا امام حسین (ع) را در شهر مکه ترور نمایند. چون امام (ع) از توطئه سوء قصد به جان مبارکش آگاهی یافت، از سر حفظ حرمت و قداست [[بیت الله الحرام]] [[مناسک حج]] را به اضطرار پایان برد و به روز هشتم ذی الحجه سال ۶۰ هجری از مکه به همراه خانواده و نزدیکان و یاران خود به سمت عراق حرکت نمود. <ref>الارشاد/ ۲۱۸</ref>
-اما در کربلا به محاصره نیروهای ابن زیاد به سرکردگی عمر بن سعد در آمد و چون حاضر نشد ذلّت تسلیم و بیعت با حکومت غاصب و ظالم یزیدی را بپذیرد، سپاه کوفه در روز دهم محرم معروف به روز عاشورا با او وارد جنگی نابرابر شدند. به طوری که سپاهیان عمر بن سعد را سی هزار نفر و تعداد یاران حسین (ع) را بین ۷۲ تا ۱۵۴ نفر گزارش نموده‌اند. امام حسین و یارانش روز عاشورا، لب تشنه، با رشادتی شگفت مردانه تا آخرین نفر جنگیدند و به شهادت رسیدند و بازماندگان این قافله، به اسارت در آمده و به کوفه برده شدند. <ref>جواد محدثى، فرهنگ عاشورا </ref>
+اما در کربلا به محاصره نیروهای ابن زیاد به سرکردگی عمر بن سعد در آمد و چون حاضر نشد ذلّت تسلیم و بیعت با حکومت غاصب و ظالم یزیدی را بپذیرد، سپاه کوفه در روز دهم محرم معروف به روز عاشورا با او وارد جنگی نابرابر شدند. به طوری که سپاهیان عمر بن سعد را سی هزار نفر و تعداد یاران حسین (ع) را بین ۷۲ تا ۱۵۴ نفر گزارش نموده‌اند. امام حسین و یارانش روز عاشورا، لب تشنه، با رشادتی شگفت مردانه تا آخرین نفر جنگیدند و به شهادت رسیدند و بازماندگان این قافله، به اسارت در آمده و به کوفه برده شدند. <ref>جواد محدثی، فرهنگ عاشورا </ref>
 =آرایش سپاه=
@@ خط ۱۵۶: / خط ۱۵۶: @@
 '''صحیح بخاری'''
-در کتاب [[صحیح بخارى|صحیح بخاری]] به نقل از [[عایشه]] آمده است: «[[رسول خدا]] به روزه روز عاشورا امر کرد تا هنگامی که [[روزه]] [[ماه رمضان]] [[واجب]] شد. آنگاه فرمود: هر کس می‏‌خواهد، روز [[عاشورا]] را روزه بگیرد و هر کسی می‌خواهد افطار کند»<ref>صحیح بخاری، ج 3، ص 31.</ref>.
+در کتاب [[صحیح بخاری|صحیح بخاری]] به نقل از [[عایشه]] آمده است: «[[رسول خدا]] به روزه روز عاشورا امر کرد تا هنگامی که [[روزه]] [[ماه رمضان]] [[واجب]] شد. آنگاه فرمود: هر کس می‏‌خواهد، روز [[عاشورا]] را روزه بگیرد و هر کسی می‌خواهد افطار کند»<ref>صحیح بخاری، ج 3، ص 31.</ref>.
 در سنن دارمی هم نقل شده است؛ که رسول خدا(ص) فرمود: «روز عاشوراء را [[قریش]] در [[جاهلیت]] روزه می‌گرفتند پس هر کدام از شما (مسلمین) دوست دارد روزه بگیرد و هر کدام دوست دارد ترک کند»<ref>سنن دارمی، ج 2، ص 22.</ref>.
@@ خط ۱۷۶: / خط ۱۷۶: @@
 [[ابن حجر]] هم روایتی از رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) آورده‌ است که حضرت فرمود: «لا تشبهوا بالیهود و النصاری» «با یهود و نصارا مشابهت نداشته باشید»<ref>فتح الباری، ابن حجر، ج 11، ص 12.</ref>.
-و همچنین عده زیادی از علمای اهل‌سنت این روایت را از پیامبر(ص) در کتب خودشان نقل کرده‌اند: که حضرت رسول (الله صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «صلوا فی نعالکم وخالفوا الیهود». «با کفش‏هایتان نماز بخوانید تا با یهود مخالفت ورزیده باشید»<ref>المعجم الکبیر، ج 7، ص 290، ح 7165.البدایه والنهایه، ابن کثیر، ج 2، ص 172. المستدرک على الصحیحین، ج 1، ص 260.</ref>.
+و همچنین عده زیادی از علمای اهل‌سنت این روایت را از پیامبر(ص) در کتب خودشان نقل کرده‌اند: که حضرت رسول (الله صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «صلوا فی نعالکم وخالفوا الیهود». «با کفش‏هایتان نماز بخوانید تا با یهود مخالفت ورزیده باشید»<ref>المعجم الکبیر، ج 7، ص 290، ح 7165.البدایه والنهایه، ابن کثیر، ج 2، ص 172. المستدرک علی الصحیحین، ج 1، ص 260.</ref>.
 '''ثانیا:'''
@@ خط ۱۹۴: / خط ۱۹۴: @@
 '''ثالثا:'''
-منّاوی، یکی از دانشمندان بزرگ اهل سنّت در مورد روزه عاشوراء می‌گوید: «ما یروی فی فضل صوم یوم عاشوراء والصلاة فیه والانفاق والخضاب والأدهان والإکتحال، بدعة ابتدعها قتلة الحسین (رضی اللَّه عنه) وعلامة لبغض أهل البیت، وجب ترکه». «آنچه در فضیلت روزه روز عاشورا و نماز، انفاق، خضاب کردن، روغن زدن و سرمه کشیدن در آن روز بیان شده است، بدعتی است از بدعت‏های قاتلین حسین(رضی الله عنه) و نشانه‏ای است بر دشمنی با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که ترک آن واجب است»<ref>ناگفته‌هایى از حقایق عاشوراء، ص: 33</ref>.
+منّاوی، یکی از دانشمندان بزرگ اهل سنّت در مورد روزه عاشوراء می‌گوید: «ما یروی فی فضل صوم یوم عاشوراء والصلاة فیه والانفاق والخضاب والأدهان والإکتحال، بدعة ابتدعها قتلة الحسین (رضی اللَّه عنه) وعلامة لبغض أهل البیت، وجب ترکه». «آنچه در فضیلت روزه روز عاشورا و نماز، انفاق، خضاب کردن، روغن زدن و سرمه کشیدن در آن روز بیان شده است، بدعتی است از بدعت‏های قاتلین حسین(رضی الله عنه) و نشانه‏ای است بر دشمنی با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که ترک آن واجب است»<ref>ناگفته‌هایی از حقایق عاشوراء، ص: 33</ref>.
 در نتیجه همان طور که منّاوی می‌گوید، نه تنها روزه عاشوراء سنت نیست بلکه بدعتی از بدعت‌های [[بنی‌امیه]] می‌باشد.