هولوکاست: تفاوت میان نسخه‌ها

|سالهای 1944 تا 1939 (در [[جنگ جهانی دوم]])

'''هولوکاست''' از دو واژه یونانی "holos" به معنی "همه" و "kaustos" (در بعضی از متون به جای واژه kaustos از واژه kaiein استفاده شده است) به معنی سوزاندن و نابود کردن ترکیب یافته است. این واژه روی هم رفته به معنی همه‌سوزی است و در اصطلاح از آن به قربانی و یا قربانی بزرگ یاد می‌شود و به واقعه‌ای اطلاق می‌شود که در فاصله سالهای 1944 تا 1939 (در [[جنگ جهانی دوم]]) قریب به 6 میلیون [[یهودی]] از سراسر [[اروپا]] جمع آوری و به اردوگاههای مرگ در [[آلمان]] و [[لهستان]] مانند اردوگاه " آشویتس: که مهم‌ترین آن‌ها بود، فرستاده و در کوره‌ها سوزانده شدند. همچنین قتلهای دسته جمعی رده دومی هم وجود داشت که [[یهودی‌ها]] را وارد اتاقهای بزرگی می‌کردند که دوشهایی در سقف داشتند و پس از بستن درها؛ از دوشها گازی به نام" زیلکون ب " خارج می‌شد و موجب خفگی همه می‌گردید.

بر اساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، از سوی تعدادی از اعضای آژانس بین المللی [[صهیونیسم]]، تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف [[فرانسه]] تهیه و در ژوئیه سال 1990 م. در [[فرانسه]] به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار - مورد ادعای - [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده، در سه موضوع یاد شده تردید کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود. بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید؛ به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزای آن، در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود!<ref>حسین شریعتمداری، هولوکاست افسانه نیست، روزنامه کیهان، 22 آذر 1384.</ref> جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتی سیمیتیزم» را برای به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزی دولت بوش، این است که تمام انتقادها علیه رژیم غاصب اسرائیل را به سکوت کشانده و ددمنشی‌ها و دروغ‌های این رژیم را از بین ببرد.<ref>عبدالله محمد سیندی، استاد دانشگاه نیویورک، هولوکاست افسانه‌ای خاص صهیونیسم است، خبرگزاری مهر، 1384.11.6.</ref>

در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس بین المللی صهیونیستها، از جمله، «پی یر ویدال ناکه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براریدا» تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف [[فرانسه]]، با استناد به داستان ساختگی کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در [[جنگ جهانی دوم]] و به عنوان پیشگیری از فراموش شدن مظلومیت این قوم! پیش نویس قانونی را تهیه کرده و در ژوئیه سال 1990 میلادی در [[فرانسه]] به تصویب رساندند که براساس آن «هرگونه تردید در‌باره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار -مورد ادعای- [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود! و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود.»

از دیدگاه صهیونیستها، برپایی دولت جعلی اسرائیل، نتیجه منطقی ظلم بر [[یهودیان]] در هولوکاست است. تعجب آور این است که آن‌ها می‌خواهند به واسطه وقوع «آشویتس»<ref>نام یکی از کوره‌های آدم سوزی؛ سایر این کوره‌های خیالی عبارتند از: داخائو، تربلینکا، بئر کناو.</ref> و کوره‌های آدم‌سوزی خیالی، خود را مستحق برپایی یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگری از جهان و با غصب سرزمین ملتی که هیچ گونه ربطی به جنایات واقعی یا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان که «آبراهام هشل» می‌گوید: «دولت اسرائیل، پاسخ خدا به آشویتس است»<ref>روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 149-150.</ref> و «موشه زیمرمن»، رئیس گروه مطالعات آلمانی در دانشگاه عبری [[اورشلیم]] تأکید می‌کند که «هالوکاست [هولوکاست]، توجیه اصلی تأسیس دولت اسرائیل است».<ref>روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 150.</ref>

گلدمن (مجری اصلی طرح) می‌گوید: «هدف از این افسانه سازی‌ها و دروغ پردازی‌ها، صرفاً گرفتن غرامت برای قربانیان جنگ نبود؛ بلکه هدف از آن، تهیه بودجه لازم جهت پایه ریزی حکومتی بود که کوچک‌ترین حقی در این رابطه نداشت؛ زیرا زمانی که این جنایات انجام شد، چنین دولتی وجود خارجی نداشت؛ اما از این مسئله، برای فراهم آوردن تسلیحات لازم برای جنایات جدید بهره گرفت».<ref>روژه گارودی، محاکمه آزادی، ترجمه جعفریان و دیگران، مؤسسه اندیشه معاصر، 1377، ص 8.</ref>

سوء استفاده از گرایش‌های فطری بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیری است که می‌توان آن را محور همه فعالیت‌های جنبش [[صهیونیسم]] در طی قرن بیستم دانست؛ مفهومی که در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستی در فلسطین و تحکیم پایه‌های آن، بسیار مؤثر بوده و [[یهودیان]] با تمسک به این شیوه تا کنون توانسته‌اند بر تمامی جنایت‌ها، قانون شکنی‌ها و فزون خواهی‌های خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.

«پل فرام»، مدیر انجمن کانادایی آزادی بیان می‌گوید: «من با رئیس جمهور [[ایران]] موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپایی‌ها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند. من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست، برای این که به اروپاییان و ساکنان آمریکای شمالی این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست، به [[یهودیان]] اجازه می‌دهد تا میلیاردها دلار از [[آلمان]] و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکای شمالی و [[اروپا]] را برای پذیرش ددمنشی‌ها و خشونت‌های رژیم صهیونیستی آماده می‌کند».<ref>هولوکاست منافع، اقتصادی - سیاسی صهیونیسم را تأمین می‌کند، خبرگزاری مهر.</ref>

شما وقتی سرزمین را از دست می‌دهید، می‌دانید چه چیزی را از دست داده‌اید؛ اما وقتی می‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانی برآورده کنید، نمی‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهی، پایانی ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه [[اروپا]] در این مورد، عبرت آموز است. دولت [[آلمان]]، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به [[یهودی‌ها]] داد؛ اما خسارت [[یهودیان]] از [[آلمان]]، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آن چه [[یهودی‌ها]] با [[آلمان]] کردند، کم و بیش با برخی کشورهای اروپایی دیگر - مثل [[اتریش]]، سوئیس، [[فرانسه]]، حتی تا چند سال قبل با واتیکان - نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست! همه سیاست مداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود کوره آدم‌سوزی سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. این‌ها روش‌هایی است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم‌نمایی است».<ref>سخنان مقام معظم رهبری، در همایش بین المللی رسانه‌های جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 1380.11.11.</ref>

در یک جمع بندی، اهداف [[اروپا]] و [[آمریکا]] از این اقدام، عبارتند از:

با وجود تمام تدابیر، امکانات و حجم عظیم تبلیغات جهانی به کار گرفته شده جهت اثبات این واقعه، تاکنون ده‌ها مورخ برجسته اروپایی و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده بررسی اسناد تاریخی، با ارائه اسنادی که هیچ صاحب نظری نمی‌تواند در صحت آنها کمترین تردیدی روا دارد، به روشی کاملاً علمی اثبات کرده‌اند که ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون [[یهودی]] و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک داستان ساختگی است که واقعیت آن یقیناً با اسناد موجود، زیر سؤال رفته، مدارک و شواهد ادعایی [[یهودی]]ان بدون اعتبار و ابطال پذیر است. افرادی همچون مارک وبر، روبرت فوریسون، فردریک توبن، روژه گارودی، دیوید ایروینگ، آرمان امادروس و داریوژ راتایژاک و... از این گروه متخصصان هستند که اغلب به «تجدیدنظر طلبان» مشهور می‌باشند.<ref>اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، مذهب یهود، بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، نشر چاپخش، 1376، ص 20.</ref>

پروفسور «روبر فوریسون»، نویسنده و محقق برجسته فرانسوی، متخصص و کارشناس عالی رتبه اسناد و مدارک تاریخی، می‌گوید:  

پروفسور «روژه گارودی»، محقق مسلمان فرانسوی نیز با تحقیقات خود در این زمینه دریافت که از یک سو گاز hcn قیمت و هزینه زیادی داشته، در نتیجه گران‌ترین شیوه اعدام محسوب می‌شود و از سوی دیگر، مکان‌هایی که [[یهودیان]] از آن به عنوان اتاق گاز نام می‌برند، اصلاً قابلیت چنین کاری را ندارند؛ زیرا این گاز باید در یک پوششی از فولاد اکسیدنشدنی باشد و درب‌ها نیز باید مجهز به لولاهایی از پنبه نسوز کائوچویی مخصوص یا تفلون باشد. متخصصان پزشکی قانونی پس از بازدید از این مکان‌ها اظهار داشتند که استفاده این تأسیسات از گاز hcn، فوق العاده خطرناک است و در این مکان‌ها هیچ تجهیزاتی برای مهار این گاز در نظر گرفته نشده است.<ref>روژه گارودی، اسطوره‌های بنیان‌گذاری سیاسیت اسرائیل، ترجمه حمیدرضا آژیر.</ref>

== جمع بندی ==

2. مدعیان حقوق بشر با بزرگ‌نمایی بخشی از جنایات [[جنگ جهانی دوم]] - در مقابل سایر جنایاتی که در این جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمی [[ژاپن]] از سوی [[آمریکا]] و همچنین سایر نسل کشی‌هایی جهان - سیاسی بودن جانبداری خود از [[حقوق بشر]] را به اثبات رسانده‌اند.

6. واقعیت این است که افسانه هولوکاست با فلسفه وجودی دولت غاصب کشور [[فلسطین]] و منافع حیاتی [[صهیونیسم]] بین الملل و دولت‌های غربی ارتباطی ناگسستنی دارد و برجسته کردن مسئله هولوکاست، صرفاً سرپوش نهادن بر ماهیت نامشروع اعمال توسعه طلبانه و جنایات رژیم غاصب در [[فلسطین]] و جهان است.