هولوکاست: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|زمان

|-

|تولد واژه هولوکاست

|}

</div>

== تعریف هولوکاست ==

صهیونیستها با ماجرای هولوکاست و طرح دعاوی حقوقی علیه کشورهای [[آلمان]]، [[اتریش]]، [[لهستان]]، سوئیس و... ، تا کنون میلیاردها دلار به جیب زده‌اند. به عنوان نمونه، [[آلمان]] ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002 م. به روش‌های مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد<ref>ر. ک: پژوهه صهیونیست، ص 225.</ref> و بر اساس توافق‌های حاصله، «دولت این کشور، زیر فشارهای باج خواهانه صهیونیستها، مجبور شد موافقت خود را با اعطای سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002 م. به [[صهیونیست]] اعلام نماید».<ref>نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامی، دفتر تهران، 1376.10.30، ص 16.</ref>

'''3. انگیزه‌های روانی'''

رهبر [[انقلاب اسلامی ایران]] در تحلیلی جامع و شیوا از نحوه شگردهای تبلیغاتی صهیونیستها و اهدافی که آنان از مظلوم‌نمایی یهود و طرح کوره‌های آدم‌سوزی دنبال می‌کنند، می‌گوید:

== ب) انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست ==

1. تخلیه حداکثری جماعت یهود از درون سرزمین‌های [[یهودی]] به یک مکان مشخص.

=نقد دلایل هولوکاست=

'''1. اتاق‌های گاز'''

یکی از مهم‌ترین ادعاهای [[یهودیان]] و متفقین بعد از [[جنگ جهانی دوم]]، این بود که آلمان‌ها، [[یهودیان]] را در اتاق‌های گاز می‌کشتند. تحقیقات علمی‌ای که درباره مکان‌های مورد ادعا، انجام شده، عدم صحت آن را ثابت می‌کند.

«من تا سال 1960 به واقعیت کشتار بزرگ در اتاق‌های گاز اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه شخصی و آنگاه چهارسال تحقیق بی وقفه و خستگی ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظرطلب) تاریخی، اطمینان یافتم که با یک دروغ بزرگ تاریخی مواجه هستم. از اردوگاه‌های «آشویتس» و «بیرکناو»، چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه‌های «اشتروتهوف» (در آلزاس [[فرانسه]]) و «مایدانک» (در [[لهستان]])، مکان‌هایی را که به عنوان «اتاق گاز» معرفی می‌شدند، بررسی کردم. در مرکز اطلاع رسانی یهود در [[پاریس]]، آرشیوها، دست نویس‌ها، شهادت‌های کتبی، اسناد مربوط به بازجویی محکومان [[جنگ جهانی دوم]] و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرک دیگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه کردم. برای یافتن پاسخ سؤال‌های خود، بی وقفه از متخصصان و تاریخ دانان پرسش کرده‌ام. سال‌ها، اما بیهوده به دنبال فقط یک بازمانده از بازماندگان جنگ بودم که به چشم خود اتاق‌های گاز را دیده باشد؛ به حتی یک مدرک، فقط یک مدرک راضی بودم؛ اما همین یک مدرک را هم نیافتم. در مقابل، آن چه یافتم، تعداد بی شماری مدارک مجعول بود. پس از آن، با سکوت، مزاحمت، دشمنی، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاکمه مواجه شدم».<ref>پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی.</ref>

2. کوره‌های آدم‌سوزی

مارشالکو می‌افزاید: «در بالاترین سطح ممکن، تعداد [[یهودیان]] جان باخته را نمی‌توان بیش از 500 تا 600 هزار نفر دانست؛ اما در مقایسه با این، ملل [[مسیحی]] تلفات به مراتب بیشتری را متحمل شدند. اجازه دهید ملت کوچک [[مجارستان]] را در نظر آوریم که کل جمعیت آن شاید از تعداد [[یهودیان]] امروز بیشتر نباشد. تعداد قربانیان جنگ [[مجارستان]]، چه آنهایی که در بمباران‌های هوایی مرده بودند و یا این که در اردوگاه‌های مرگ سیبری از گرسنگی جان باخته‌اند و یا یخ زده باشند، حداقل به رقم یک میلیون نفر می‌رسید».<ref>فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی.»</ref>

1. نحوه برخورد غرب با هولوکاست و جلوگیری از تحقیقات علمی و مستند دانشمندان، نه تنها با ادعای آزادی عقیده و بیان منافات دارد، بلکه خود حاکی از ساختگی و غیرواقعی بودن این قضیه است.

3. بر اساس تحقیقات علمی و مستندات تاریخی انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون [[یهودی]] و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک افسانه ساختگی است.

5. بر فرض قبول هولوکاست، با چیزی جز «ادعای ظلم [[مسیحیان]] در حق [[یهودیان]]» مواجه نیستیم؛ اما وقتی غرب با دفاع از هولوکاست، ادعای ظلم به آنها را می‌پذیرد و ادعای جبران خسارات وارده به [[یهود]] را دارد، چرا این خسارت را از جیب ملت‌های دیگر پرداخت می‌کند؟ [[اروپا]] در صورت پافشاری بر وقوع هولوکاست و جبران خسارت، باید قسمتی از زمین‌های خود را در اختیار صهیونیستها قرار دهد. تنها این گونه، غرب می‌تواند خود را از چالشی بزرگ در مقابل [[یهود]] و یک میلیارد مسلمان رهایی بخشد.

== پانویس ==