۸۷٬۲۰۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بنی امیه' به 'بنیامیه') |
جز (جایگزینی متن - 'جانبداری' به 'جانبداری') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== افتخار میثم تمار شهادت بر سر عقیده و ایمان بود == | == افتخار میثم تمار شهادت بر سر عقیده و ایمان بود == | ||
از این رو میثم، پیوسته دار بر دوشی بود که انتظار شهادت داشت و شهادت بر سر عقیده و ایمان را افتخار مىدانست و با همه خطرها و فشاره، هرگز از دفاع و | از این رو میثم، پیوسته دار بر دوشی بود که انتظار شهادت داشت و شهادت بر سر عقیده و ایمان را افتخار مىدانست و با همه خطرها و فشاره، هرگز از دفاع و جانبداری خاندان رسالت و خط [[امامت]] و [[ولایت]] دست برنمیداشت. پس از [[شهادت]] امیر المؤمنین (علیهالسلام)، گاهی از کوفه به [[مدینه]] میرفت و با [[حسن بن علی|امام حسن(علیهالسلام)]] و [[امام حسین|امام حسین (علیهالسلام)]] دیدار میکرد. | ||
مردم کوفه، در آن دوران خفقان که امویان حکومت را در دست داشتند، فضایل اهل بیت و مناقب امیر مؤمنان را از زبان او میشنیدند. او به توصیه مولایش علی(علیهالسلام) عمل میکرد و فضیلتهای آن حضرت و این خاندان پاک را همه جا نشر میداد، با آن که مىدانست او را دستگیر خواهند کرد و از شاخه نخلی به دار خواهند آویخت. حتّی آن درخت خاص ّ را هم مىدانست کدام است. | مردم کوفه، در آن دوران خفقان که امویان حکومت را در دست داشتند، فضایل اهل بیت و مناقب امیر مؤمنان را از زبان او میشنیدند. او به توصیه مولایش علی(علیهالسلام) عمل میکرد و فضیلتهای آن حضرت و این خاندان پاک را همه جا نشر میداد، با آن که مىدانست او را دستگیر خواهند کرد و از شاخه نخلی به دار خواهند آویخت. حتّی آن درخت خاص ّ را هم مىدانست کدام است. |