عبیدالله المهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۰۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = عبیدالله المهدی | تصویر = عبید الله المهدی.jpg | نام = ابومحمد، عبیدالله بن محمد (حبیب) بن احمد بن عبدالله بن محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق طالبی علوی | نام‌های دیگر = عبیدالله المهدی | سال تولد = 259 ق | تار...» ایجاد کرد)
 
خط ۴۵: خط ۴۵:
ابن اثیر به قصیده‌ای که [[سید رضی|شریف رضی]] سرود و در آن به صحّت نسب عبیدیان اعتراف می‌کند، استشهاد می‌کند؛ در صورتی که رضی قبلا مکتوبی که علیه ایشان فراهم شده بود، امضا کرد.
ابن اثیر به قصیده‌ای که [[سید رضی|شریف رضی]] سرود و در آن به صحّت نسب عبیدیان اعتراف می‌کند، استشهاد می‌کند؛ در صورتی که رضی قبلا مکتوبی که علیه ایشان فراهم شده بود، امضا کرد.
ابن اثیر می‌گوید: «پدر شریف رضی از پسرش خواسته بود که برای قادربالله عباسی عذر بیاورد، ولی او چنین نکرد.» ابن اثیر اضافه می‌کند: خودداری رضی از عذرآوردن، نشانه محکمی بر درستی نسب عبیدیان است.» ابن اثیر می‌گوید: «خود از عده‌ای از بزرگان علوی راجع به نسب عبیدالله مهدی سؤال کرده و هیچ‌یک شکی در صحت آن نداشته است. علاوه بر این، برخی از مورّخان و محدّثان متقدم همانند [[ابن ندیم]] و [[ابن خلکان]] رای قطعی نداده‌اند؛ گرچه بعضی‌شان بدون جزم و اظهار قطعی به یکی از دو نظر متمایل شده‌اند».
ابن اثیر می‌گوید: «پدر شریف رضی از پسرش خواسته بود که برای قادربالله عباسی عذر بیاورد، ولی او چنین نکرد.» ابن اثیر اضافه می‌کند: خودداری رضی از عذرآوردن، نشانه محکمی بر درستی نسب عبیدیان است.» ابن اثیر می‌گوید: «خود از عده‌ای از بزرگان علوی راجع به نسب عبیدالله مهدی سؤال کرده و هیچ‌یک شکی در صحت آن نداشته است. علاوه بر این، برخی از مورّخان و محدّثان متقدم همانند [[ابن ندیم]] و [[ابن خلکان]] رای قطعی نداده‌اند؛ گرچه بعضی‌شان بدون جزم و اظهار قطعی به یکی از دو نظر متمایل شده‌اند».
(یکی از محققّان، انتساب عبیدالله مهدی به اهل‌بیت را نفی می‌کند. در کتاب «اصل الموحدین الدروز» نوشته امین طلیع، قاضی بزرگ لبنانی که از رجال دروزی است، آمده است: عبیدالله خود را به اهل‌بیت منتسب داشته و بسته است. او امامانِ اسماعیلیه را چنین نام می‌برد: اسماعیل بن جعفر الصادق؛ سپس محمد بن اسماعیل؛ سپس حسین بن محمد؛ سپس علی بن الحسین. و سپس محمد بن علی. امّا شخصی که نامش سعید الخیر بن قدّاح و نوه عبدالله قدّاح بود، از محمد بن علی در خردسالی نگهداری می‌کرده و وقتی بزرگ می‌شود او را به مغرب می‌برد و سعی می‌کند [[امامت]] را از او بگیرد، از این‌رو، خودش را عبیدالله می‌نامد و به خود لقب المهدی می‌دهد و با کمک ابوعبدالله شیعی، حکومتی تشکیل می‌دهد. وقتی او می‌میرد، حکومت به محمد بن علی می‌رسد و لقب القائم بامرالله می‌گیرد. او نخستین امامی است که ظهور کرده و نیز نخستین خلیفه فاطمی است. این تفسیر خیلی نزدیک به تفسیری است که مستشرق روسی ایوانوف راجع به [[اسماعیلیان]] نوشته است؛ او از کتاب غایة الموالید نوشته است: یکی از رُعات اسماعیلی به نام خطاب (متوفای ۵۳۳ق) استفاده کرد است.
(یکی از محققّان، انتساب عبیدالله مهدی به اهل‌بیت را نفی می‌کند. در کتاب «اصل الموحدین الدروز» نوشته امین طلیع، قاضی بزرگ لبنانی که از رجال دروزی است، آمده است: عبیدالله خود را به اهل‌بیت منتسب داشته و بسته است. او امامانِ اسماعیلیه را چنین نام می‌برد: اسماعیل بن جعفر الصادق؛ سپس محمد بن اسماعیل؛ سپس حسین بن محمد؛ سپس علی بن الحسین. و سپس محمد بن علی. امّا شخصی که نامش سعید الخیر بن قدّاح و نوه عبدالله قدّاح بود، از محمد بن علی در خردسالی نگهداری می‌کرده و وقتی بزرگ می‌شود او را به مغرب می‌برد و سعی می‌کند [[امامت]] را از او بگیرد، از این‌رو، خودش را عبیدالله می‌نامد و به خود لقب المهدی می‌دهد و با کمک ابوعبدالله شیعی، حکومتی تشکیل می‌دهد. وقتی او می‌میرد، حکومت به محمد بن علی می‌رسد و لقب القائم بامرالله می‌گیرد. او نخستین امامی است که ظهور کرده و نیز نخستین خلیفه فاطمی است. این تفسیر خیلی نزدیک به تفسیری است که مستشرق روسی ایوانوف راجع به [[اسماعیلیان]] نوشته است؛ او از کتاب غایة الموالید نوشته است: یکی از رُعات اسماعیلی به نام خطاب (متوفای ۵۳۳ق) استفاده کرد است<ref>ر. ک: عنان، محمد عبدالله، الحاکم بامرالله و اسرار الدعوة الفاطمیّة، ص۶۰</ref><ref>ر. ک: عنان، محمد عبدالله، الحاکم بامرالله و اسرار الدعوة الفاطمیّة، ص۲۸۷</ref><ref>ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۴</ref><ref>ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۲۰۸</ref><ref>ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۴۶</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۴، ص۱۱</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۴، ص۳۰</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۴، ص۴۰</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۱۹۳</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۳۴۰</ref><ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۴، ص۳۱</ref><ref>مقریزی، احمد بن علی، خطط، ج۲، ص۱۸۱</ref><ref>ابن ابار، محمد بن عبدالله، الحلة السیراء، ج۱، ص۱۹۰-۱۹۴</ref><ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام السیاسی، ج۳، ص۲۴۷</ref> <ref>قلقشندی، احمد بن علی، صبح الاعشی، ج۱۳، ص۲۴۴</ref><ref>ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۷۹</ref><ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۹۷</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed
۳٬۹۰۲

ویرایش