۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محافظه کار' به 'محافظه‌کار'
جز (جایگزینی متن - 'ریاست جمهوری' به 'ریاست‌جمهوری') |
جز (جایگزینی متن - 'محافظه کار' به 'محافظه‌کار') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
پس از درگذشت '''نورالامین''' سال 1974م، نخست‌وزیر اسبق پاکستان و رئیس [[مسلم لیگ پاکستان]] و زمان حکومت [[حزب مردم پاکستان]] '''(PPP)''' [[ذوالفقار علی بوتو]]، نخست‌وزیر، حزب وارد تنگنای سیاسی شد.<br> | پس از درگذشت '''نورالامین''' سال 1974م، نخست‌وزیر اسبق پاکستان و رئیس [[مسلم لیگ پاکستان]] و زمان حکومت [[حزب مردم پاکستان]] '''(PPP)''' [[ذوالفقار علی بوتو]]، نخست‌وزیر، حزب وارد تنگنای سیاسی شد.<br> | ||
در واکنش به برنامه ملی‌سازی ذوالفقار علی بوتو در دهه 1970م، حزب بازگشتی قوی داشت. کارگران جوان با نفوذ از جمله '''نواز شریف، جاوید‌شمی، ظفرالحق و شجاعت حسین'''، به عنوان رهبران حزب پیوستند و فعالیت سیاسی خود را از طریق حزب آغاز کردند.<br> | در واکنش به برنامه ملی‌سازی ذوالفقار علی بوتو در دهه 1970م، حزب بازگشتی قوی داشت. کارگران جوان با نفوذ از جمله '''نواز شریف، جاوید‌شمی، ظفرالحق و شجاعت حسین'''، به عنوان رهبران حزب پیوستند و فعالیت سیاسی خود را از طریق حزب آغاز کردند.<br> | ||
حزب مسلم لیگ پاکستان به بخشی جدایی ناپذیر از ائتلاف 9 حزبی، [[وحدت ملی پاکستان]] '''(PNA)''' تبدیل شد و در انتخابات عمومی 1977م، علیه حزب مردم پاکستان مبارزه کرد. حزب به عنوان جناح راست در انتخابات شرکت کرد و در انتخابات سراسری 1977م، شعارهای | حزب مسلم لیگ پاکستان به بخشی جدایی ناپذیر از ائتلاف 9 حزبی، [[وحدت ملی پاکستان]] '''(PNA)''' تبدیل شد و در انتخابات عمومی 1977م، علیه حزب مردم پاکستان مبارزه کرد. حزب به عنوان جناح راست در انتخابات شرکت کرد و در انتخابات سراسری 1977م، شعارهای محافظه‌کارانه سر داد.<br> | ||
[[پرونده:ضیاء الحق.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضیاء الحق رئیس‌جمهور سابق پاکستان]] | [[پرونده:ضیاء الحق.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضیاء الحق رئیس‌جمهور سابق پاکستان]] | ||
نواز شریف و شجاعت حسین، در حزب دیدگاه‌های متفاوتی داشتند و مبالغ هنگفتی را برای هزینه‌های مالی حزب تأمین می‌کردند. این هزینه‌ها زمانی بود که حزب احیا شد و با گرایش سیاسی ضد بوتو به همراه '''پیرپاگارا'''، یک شخصیت محافظه‌کار بانفوذ سندی، رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرد. پس از کودتای نظامی در سال 1977م، حزب خود را دوباره احیا کرد و شاهد ظهور یک حزب قدرتمند به رهبری '''ظاهر الهی'''، رهبر مرکزی حزب بود. پس از همه پرسی سال 1984م، [[ضیاءالحق]] رئیس‌جمهور منتخب کشور شد.<br> | نواز شریف و شجاعت حسین، در حزب دیدگاه‌های متفاوتی داشتند و مبالغ هنگفتی را برای هزینه‌های مالی حزب تأمین می‌کردند. این هزینه‌ها زمانی بود که حزب احیا شد و با گرایش سیاسی ضد بوتو به همراه '''پیرپاگارا'''، یک شخصیت محافظه‌کار بانفوذ سندی، رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرد. پس از کودتای نظامی در سال 1977م، حزب خود را دوباره احیا کرد و شاهد ظهور یک حزب قدرتمند به رهبری '''ظاهر الهی'''، رهبر مرکزی حزب بود. پس از همه پرسی سال 1984م، [[ضیاءالحق]] رئیس‌جمهور منتخب کشور شد.<br> | ||