۸۶٬۰۹۳
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | !نام !ابوالحسین بن بنان |- |...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' می ک' به ' میک') |
||
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!ابوالحسین بن بنان | !ابوالحسین بن بنان | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
|حیات | |حیات | ||
|قرن چهارم | |قرن چهارم | ||
|- | |||
|مذهب | |||
|صوفی اهل تسنن | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''أَبُو | '''أَبُو الْحُسَیْن بن بَنَان''' یکی از علمای [[اهل سنت]] و از بزرگان برجسته [[تصوف]] سنی مذهب در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص294-295، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref> | ||
=در کلام دیگران= | |||
او با أبا سعید الخراز، عمرو بن عثمان المکی، أبا بکر محمد بن الحسن الزقاق را همنشین بود. او یکی ازاهالی مصر به شمار میآمد که شغلش صوف فروشی (نوعی لباس پشمی) و با اهل تصوف مینشست و با آنها مجالست میکرد. و در پایان عمر او را مرده بر روی تپه ای در بیابان یافتند<ref>تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج66، ص147-149</ref>. | |||
== در کلام ابوعبدالرحمان سلمی == | |||
ابوعبدالرحمان السلمی در مورد او میگوید: "او یکی از بزرگان مشایخ [[مصر]] است" توصیف شده است. | |||
== در کلام قشیری == | |||
[[ابوالقاسم قشیری|ابوالقاسم قشیری]] او را "یکی از شیوخ بزرگ مصر" توصیف کرد. وی به نقل از [[محمد بن علی الکتانی]] گفت: "من کسی را ندیده ام که از دنیا برود و هیچ چیز از حب دنیا در قلب خود نداشته باشد ندارد به جز ابوالحسین بن بنان. | |||
=وفات= | =وفات= | ||
در مورد علت مرگ ابوالحسین بن بنان نقل شده است که چیزی به قلب او | در مورد علت مرگ ابوالحسین بن بنان نقل شده است که چیزی به قلب او رسید؛ بنابراین چهرهاش دگرگون شد و در منطقه بنی اسرائیل بر روی خاک افتاد و پیش از آنکه جان به جان آفرین تسلیم کند گفت: برخیز اینجا مرکز و جایگاه عزیزان است. | ||
=سخنان= | =سخنان= | ||
از | از شرارتها و سوء اخلاق بپرهیزید همانگونه که از حرام دوری میکنید. | ||
هر [[صوفی |صوفی]] منشاءرزق و روزی معنوی در قلب اوست | هر [[صوفی |صوفی]] منشاءرزق و روزی معنوی در قلب اوست. بنابراین نزدیکترین راه رسیدن به خدا عمل صالح است و نشانه آرامش قلب صوفی در محضر حضرت حق این است که او حتی زمانی که دنیا در حال دگرگونی و زوال است مضطرب نمیشود و بر خود کنترل و احاطه دارد. | ||
هنگامی که عشق ظاهر | هنگامی که عشق ظاهر میشود عدهای را کشته و عدهای را زنده میدارد و اسراری آشکاری و اسراری را پنهان میکند<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 أبوالحسین بن بنان]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] |