سید محمد سعید حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

در شرایط سخت وپیچیده وپیشرفته جهان امروز وتهاجم گسترده وبرنامه‌ریزی شده وهمه‌جانبه از هر سو بویژه تهاجم فرهنگی به کمک وسایل ارتباط جمعی ـ که جهان را بصورت یک دهکده درآورده است ـ بر علیه اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله وسلم) وتشیّع راستین و انحراف نسل جوان وجامعه های اسلامی وبه دور کردن آنها از معارف اسلامی وبفراموشی سپردن ارزش‌های انسانی وبیگانه کردن آنها از اندیشه زلال وپاک واصیل وتهی نمودن حوزهای علمیه از دانش ومعرفت وحاکمیت سیاه گستر وتباهگر بر ذهنها واندیشه‌هائی به دین وائین وفرهنگ وتاریخ ومیراث فرهنگی وهنر وافتخارات بنیادی واصیل غرورآفرین وافتخار آفرین ما یورش می‌برند. در زمانی که هویت سرشار از عزت ومعنویت انسان‌ها ومسلمانها ـ بویژه تمدن و علوم و دانش مشرق زمین ـ را به قربانگاه فراموشی می‌برند وادبیات انسانی عرفان الهی وشور وشوق شهادت و… را به مسلخ تحریف ها وبدعت‌ها می سپارند. وجلوگر شدن گرایش‌های فریبکارانه واهریمن گونه برخی از مدعیان فکر و قلم بدستان نا اهل ونیرنگ باز که دست در دست هم داده‌اند تا جامعه های اسلامی را از خود بی خود کنند و برای همیشه در تاریخ، گذشته خویش را فراموش کنند پیوند و رابطه او را باگذشته افتخار آمیزش قطع کنند و از آنها انسان‌های مسخ شده‌ای را بسازند. و عزت وآزادگی را به جهل و درماندگی وفروماندگی وعزّت وکرامت را به ذلّت وشهوت واز بندگی حضرت حق به بردگی و دریوزگی و از وحدت به وحشت و از یکدلی وهمرنگی با فریب نیرنگ بسوی تفرقه وجنگ رهنمون سازند. ایشان چون مصلحی دردمند وهادیی راه‌شناس همچون انسان‌های وراسته ای که درد دین دارند، بی اعتنا به سلطنت سلاطین وبی مهابا از شوکت جباران و وحشت از سوط جلادان ودژخیمان وبی اعتنا به نیش زبان نیرنگ بازان وزهرخند بدعت‌گذاران دین فروشان دنیا پرست وجوفروشان گندم نما که چون گرگانی در لباس میش در آمده‌اند وبه غارت دین وآئین وایمان مردم پرداخته‌اند، به آرایش دین وپیرایش آئین از بدعت‌های ننگین برخاسته است. ایشان نیک می‌دانند که اگر مردم را به علوم و معارف الهی و به سرچشمه زلال این ائین دعوت کند. وگفتار امامان معصوم: حلاوت وطراوت بیان آنها را به حقیقت عیان کند (۱۰). مردم از صمیم جان واعماق وروح وروان بدان دل می بندند وباگذشتن از سروتن، پایدار واستوار بر آن عهد وپیمان وفادار می مانند. ایشان صلای بازگشت را سر می‌دهد ومسلمانان را به بازگشت به خویشتن دعوت در رساله عملیه منهاج الصالحین در همان آغاز مقدمه اش می‌فرماید: برای تشیّع بسی همین افتخار وعزت سزاست که مغرور وسربلند سربر آسمان بساید که پاسدار این آئین واحکام راستین آن بوده است که از سر چشمه ناب وزلال، معارف اسلامی ومفاهیم انسانی را فراگرفته است. وبا پایداری در برابر همه پیشامد های زمان وجور وستم حاکمان وسیاهی ها وظلمت های فتنه‌های فتنه گران درگذر زمان وشدّت محنت عالمان با اخلاص ورهین تلاش مؤمنان با ایمان است که نه عالمان در راه حضرت حق از ایثار جسم جان خویش دریغ کرده‌اند ونه مؤمنان، فریب بدعت‌گذاران را خورده‌اند و دین را از دین داران راستین وپرهیز گاران وپارسایان فراگرفته‌اند ودست رد برسینه نامحرمان ونا اهلان ولاف زنان زده‌اند (۱۱).