سمنون بن حمزة: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۹

یکی از اشعار عارفانه سمنون المحب

نام	أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص
نام‎های دیگر	سمنون المحب ،سمنون الکذاب
درگذشت	298ق

أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.^[۱] او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می‌سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می‌خواند زیرا می‌گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می‌رفت و به بچه ها می‌گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از بصره بود ولی در بغداد زندگی می‌کرد و تحت تاثیر و تربیت السری السقطی، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می‌خواند. وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد^[۲].

پانویس

↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص158-162، دار الکتب العلمیة، ط2003
↑ وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلکان، ج4، ص295

[1] طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص158-162، دار الکتب العلمیة، ط2003

[2] وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلکان، ج4، ص295

[۱]

[۲]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 !نام
-!أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص
+!أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص
 |-
 |نام‎های دیگر
@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 </div>
-'''أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص''' او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص158-162، دار الكتب العلمیة، ط2003</ref> او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از [[بصره]] بود ولی در [[بغداد]] زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت [[سری سقطی|السری السقطی]]، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند.
+'''أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص''' او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص158-162، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref> او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می‌سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می‌خواند زیرا می‌گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می‌رفت و به بچه ها می‌گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از [[بصره]] بود ولی در [[بغداد]] زندگی می‌کرد و تحت تاثیر و تربیت [[سری سقطی|السری السقطی]]، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می‌خواند.
-وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در  مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد<ref>وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلكان، ج4، ص295</ref>.
+وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد<ref>وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلکان، ج4، ص295</ref>.
+== پانویس ==
-=پانویس=
+{{پانویس}}
-{{پانویس رنگی}}
 {{پانویس|1}}
-[[رده: تصوف]]
+[[رده:تصوف]]