حضرت سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن قرآن| «وَ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ إِذْ یَحْکُمانِ فِی الحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ القَوْمِ وَ کُنّا لِحُکْمِهِمْ شاهِدِینَ × فَفَهَّمْناها سُلَیْمانَ وَکُلّاً آتَیْنا حُکْماً وَ عِلْماً»}}: و داود و سلیمان را یاد کن، هنگامی که درباره آن کشتزار × که گوسفندان مردم شب هنگام در آن چریده بودند. × داوری می‌کردند و شاهد داوری آنان بودیم. پس آن داوری را به سلیمان فهماندیم و به هر یک از آن دو حکمت و دانش عطا کردیم<ref>سوره انبیاء، آیات ۷۸- ۷۹</ref>.

{{متن قرآن|«وَلَقَدْ آتَیْنا داوُدَ وَ سُلَیْمانَ عِلْماً وَ قالا الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنا عَلی کَثِیرٍ مِنْ عِبادِهِ المُؤْمِنِینَ»}}: و به راستی به داود و سلیمان دانشی عطا کردیم، و آن دو گفتند: ستایش خدایی را که ما را بر بسیاری از بندگان باایمانش برتری داده است<ref>سوره نمل، آیه ۱۵</ref>.

یکی این که: آن جناب فرزند و وارث حضرت داود (علیه السلام) بود که در‌این‌باره فرمود: {{متن قرآن|«وَ وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَیْمانَ»}}. «سوره ص، آیه ۳۰» و نیز فرموده: {{متن قرآن| «وَ وَرِثَ سُلَیْمانُ داوُدَ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۱۶</ref>.

آیاتی که آن جناب را می‌ستاید در [[قرآن کریم]]، در پانزده - شانزده - مورد نام آن جناب را آورده و ثنای بسیاری از او کرده، بنده‌اش خوانده، اوابش نامیده و فرموده: {{متن قرآن|«نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ»}}<ref>سوره ص، آیه ۳۰</ref>. و به علم و حکمتش ستوده و فرموده: {{متن قرآن|«فَفَهَّمْناها سُلَیْمانَ وَ کُلًّا آتَیْنا حُکْماً وَ عِلْماً»}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۷۹</ref>. و نیز فرموده: {{متن قرآن|«وَلَقَدْ آتَیْنا داوُدَ وَ سُلَیْمانَ عِلْماً»}}<ref>سوره نمل، آیه ۱۵</ref>. و باز فرموده: {{متن قرآن|«یا أَیُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۱۶</ref>. و او را از انبیاء مهدی و راه یافته خوانده، فرموده: {{متن قرآن|«وَ أَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ‌هارُونَ وَ سُلَیْمانَ»}}<ref>سوره نساء، آیه ۱۶۳</ref>. و نیز فرموده: {{متن قرآن|«وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ»}}<ref>سوره انعام، آیه ۸۴</ref>.

و اما قرآن کریم ساحت آن جناب را مبرا از پرستش بت می‌داند، همچنان که ساحت سایر انبیاء را منزه می‌داند و بر هدایت و عصمتشان تصریح می‌کند و در خصوص سلیمان می‌فرماید: «وَ ما کَفَرَ سُلَیْمانُ». «سلیمان کافر نشد». <ref>سوره بقره، آیه ۱۰۲</ref>

{{متن قرآن|«رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ»}}<ref>سوره احقاف، آیه ۱۵</ref>. و نعمت‌ها را وسیله ی آزمایش می‌دانست. {{متن قرآن| «هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۴۰</ref>. و جذب هدایای بیگانگان نشد. {{متن قرآن|«أَتُمِدُّونَنِ بِمالٍ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۳۶</ref>. و از فهم علمی مخصوص برخوردار بود. {{متن قرآن|«فَفَهَّمْناها سُلَیْمانَ»}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۷۹</ref>. و با زبان پرندگان آشنا بود. {{متن قرآن|«عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۱۶</ref>. و از لشکریانش سان می دید. {{متن قرآن|«وَ حُشِرَ لِسُلَیْمانَ جُنُودُهُ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۱۷</ref>. و پرندگان در خدمت او بودند. {{متن قرآن| «وَ تَفَقَّدَ الطَّیْرَ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۲۰</ref>.

و از همه ی امکانات برای تبلیغ دین استفاده می‌کرد. (فرستادن نامه به وسیله ی پرنده) {{متن قرآن| «اذْهَبْ بِکِتابِی هذا»}}<ref>سوره نمل، آیه ۲۸</ref>. و دست اندرکاران او طی الأرض داشتند. {{متن قرآن| «قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ»}}<ref>سوره نمل، آیه ۴۰</ref>. و حکومت بی‌نظیر داشت. {{متن قرآن| «هَبْ لِی مُلْکاً لایَنْبَغِی لِأَحَدٍ»}}<ref>سوره ص، آیه ۳۵</ref>. و به حسن عاقبت و مقام والا نزد خداوند رسید. {{متن قرآن|«وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»}}<ref>سوره ص، آیه ۲۵</ref>. و جن در خدمت او بود. {{متن قرآن|«وَالشَّیاطِینَ کُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»}}<ref>سوره ص، آیه ۳۷</ref> .<ref>تفسیر نور (قرائتی محسن)، ج۹، ص۴۲۸</ref>.