روحانیه

روحانیه از جمله فرق اسلامی است که خود دارای چند صنف می‌باشد.

وجه تسمیه

این فرقه را از آن جهت روحانیه می‌نامند که که آنها به ملکوت آسمان‌ها نظر دارند و به توسط همان ملکوت بالعیان بهشت را می‌بینند و از نعمات آن بهره‌مند می‌شوند. به این فرقه فکریه نیز می‌گویند، زیرا که فکر را هدف عبادات خود می‌دانند و در فکر و اندیشه شان با خداوند سخن می‌گویند و با او مصافحه می‌کنند.

اعتقادات

برخی از روحانیه معتقدند که دوستی خداوند بر دل آنها غلبه کرده و گناه سرقت و زنا و نیز شرب خمر از آنان برداشته شده است زیرا هر چیزی را که بردارند همه مال خداوند است و تصرف در اموال دوست بدون اجازه او حلال است.

ریاضت

برخی از روحانیه خود را در زندگی دنیایی دچار رنج و دشواری افکندند و غذاهای ناسازگار می‌خوردند و نیز خوراک‌های تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیال‌شان عسل و انگبین می‌انگاشتند. با این حال برخی از ایشان پس از آن که مدتی به دنیاپرستی گرائیدند، دنیا را ترک کرده و طعام‌های لذیذ و شراب‌های گوارا و لباس‌های نرم و عطریات خوش‌بو را فرو گذاردند و دل‌های خود را به ترک آن مشغول کردند. و برخی دیگر معتقدند که زهد در دنیا حرام است، اما طعام‌های نیکو و عیش و نوش حلال است و اغنیا و توانگران در نزد خدا بیش از فقرا ارج و منزلت دارند.