محمد النشرتی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|وفات | |وفات | ||
|28 ذی الحجه 1120 هجری قمری | |28 ذی الحجه 1120 هجری قمری | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد النشارتی مالکی''' | '''محمد النشارتی مالکی''' از علمای [[الازهر]] و از چهره‌های برجسته فقه [[مالکی]] به دلیل محل تولدش شهر نشرت وی النشارتی نامگذاری شد. وی شیخ سوم الازهر است و شیخ نشین الازهر را در سال 1106 هجری قمری به دست گرفت<ref>[https://sis.gov.eg/Story/137326/%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%AE-%D8%A7%D9%84%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB.. -%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B4%D8%B1%D8%AA%D9%8A-(%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8)?lang=ar سومین شیخ الازهر]</ref>. | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||
وی در نشرت که توابع القالین در استان کافر الشیخ بود متولد شد و [[قرآن کریم]] را در کودکی حفظ کرد و توانست آنچه در وجودش در حال تکامل بود شکوفا سازد و به همین دلیل | وی در نشرت که توابع القالین در استان کافر الشیخ بود متولد شد و [[قرآن کریم]] را در کودکی حفظ کرد و توانست آنچه در وجودش در حال تکامل بود شکوفا سازد و به همین دلیل بعد‌ها در کسوت استادی توانست شاگردان زیادی از مصر و دیگر سرزمینهای اسلامی تربیت کند<ref>[https://www.dar-alifta.org/ar/ViewScientist.aspx?ID=3&LangID=1 سایت دار الافتاء مصر]</ref> | ||
=در الازهر= | =در الازهر= | ||
وی در جوانی برای پیوستن به [[الازهر]] | وی در جوانی برای پیوستن به [[الازهر]] از زادگاهش عازم قاهره شد و به تحصیل پرداخت تا اینکه در سالهای بعد به یکی از مدرسان برجسته الازهر تبدیل شد و کرسی تدریس او یکی از مشهورترین کرسی‌های تدریس در الازهر نام گرفت تا اینکه پس از مرگ شیخ برماوی به عنوان شیخ الازهر انتخاب شد. النشارتی در زمان خود شیخ علمای مالکی بود و در مدت ریاست بر الازهر که مدت چهارده سال بود تدریس را متوقف نکرد. | ||
=شاگردان او= | =شاگردان او= | ||
دکتر عبدالعزیز غنیم | دکتر عبدالعزیز غنیم می‌گوید: "با دانش امام شیخ النشارتی و شایستگی‌های مریدان و دانشجویانی که شهرت آنها در افق ها اعمال شد در فقه مالکی به طور خاص و در کل علوم دینی و دنیوی منابعی که در مورد زندگی و اعمال این مرد بحث شده است، تأکید می‌کند که وی پشت بسیاری از مردان دانشمندی است که در علوم دوره‌های مختلف خود که چند رشته ای و چند رشته ای هستند به منصه ظهور رسیده‌اند و هدف از این امر این است که ما می‌خواهیم اطلاع دهیم خواننده بزرگواری که دانشمندانی که نوشته‌های عظیم و تألیفات بی‌نظیری را پشت سر نگذاشتند کمتر از کسانی که مردانی را پشت سر گذاشتند خوشحال بودند که عقاید و عقاید خود را جاودانه کردند و با گذشت زمان اخبار و تأثیرات خود را حفظ کردند. " در میان شاگردان شیخ النشارتی:ابوالعباس احمد بن عمرالدربی الشافعی الازهاری عبدالحی زین‌العابدین احمد بن الحسن الکریمی الخالدی الشافعی (معروف به الجوهری) | ||
معروف است که شیخ النشارتی در زمان ریاست بر الازهر | معروف است که شیخ النشارتی در زمان ریاست بر الازهر در مدرسه "الآقبغویا" جایی که هم اکنون محل کتابخانه الازهر است درس می‌داد. | ||
شاگردان محمد النشارتی همیشه در اطراف او جمع می‌شدند و تا حد زیادی تحت تأثیر او قرار می‌گرفتند و این بعد از مرگ او در انسجام، اتحاد و تلاش برای ترویج عقاید شان به حاکمان مصر، آشکار بود. | |||
=ریاست الازهر= | =ریاست الازهر= | ||
شیخ النشارتی در سال 1106 هجری قمری پس از درگذشت شیخ ابراهیم البرماوی | شیخ النشارتی در سال 1106 هجری قمری پس از درگذشت شیخ ابراهیم البرماوی ریاست الازهر را به دست گرفت. وی به مدت 14 سال این مسولیت را برعهده داشت. | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
شیخ النشارتی بعد از ظهر روز یکشنبه 28 ذی الحجه 1120 هجری قمری (1709 ه. ق.) درگذشت و مراسم تشییع جنازه او صبح روز دوشنبه با شکوه خاصی در | شیخ النشارتی بعد از ظهر روز یکشنبه 28 ذی الحجه 1120 هجری قمری (1709 ه. ق.) درگذشت و مراسم تشییع جنازه او صبح روز دوشنبه با شکوه خاصی در جامع الازهر برگزار شد. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:شخصیت‌های مصر]] | ||
[[رده: عالمان الازهر]] | [[رده:عالمان الازهر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۷
محمد النشارتی مالکی از علمای الازهر و از چهره‌های برجسته فقه مالکی به دلیل محل تولدش شهر نشرت وی النشارتی نامگذاری شد. وی شیخ سوم الازهر است و شیخ نشین الازهر را در سال 1106 هجری قمری به دست گرفت[۱].
تولد و تربیت
وی در نشرت که توابع القالین در استان کافر الشیخ بود متولد شد و قرآن کریم را در کودکی حفظ کرد و توانست آنچه در وجودش در حال تکامل بود شکوفا سازد و به همین دلیل بعد‌ها در کسوت استادی توانست شاگردان زیادی از مصر و دیگر سرزمینهای اسلامی تربیت کند[۲]
در الازهر
وی در جوانی برای پیوستن به الازهر از زادگاهش عازم قاهره شد و به تحصیل پرداخت تا اینکه در سالهای بعد به یکی از مدرسان برجسته الازهر تبدیل شد و کرسی تدریس او یکی از مشهورترین کرسی‌های تدریس در الازهر نام گرفت تا اینکه پس از مرگ شیخ برماوی به عنوان شیخ الازهر انتخاب شد. النشارتی در زمان خود شیخ علمای مالکی بود و در مدت ریاست بر الازهر که مدت چهارده سال بود تدریس را متوقف نکرد.
شاگردان او
دکتر عبدالعزیز غنیم می‌گوید: "با دانش امام شیخ النشارتی و شایستگی‌های مریدان و دانشجویانی که شهرت آنها در افق ها اعمال شد در فقه مالکی به طور خاص و در کل علوم دینی و دنیوی منابعی که در مورد زندگی و اعمال این مرد بحث شده است، تأکید می‌کند که وی پشت بسیاری از مردان دانشمندی است که در علوم دوره‌های مختلف خود که چند رشته ای و چند رشته ای هستند به منصه ظهور رسیده‌اند و هدف از این امر این است که ما می‌خواهیم اطلاع دهیم خواننده بزرگواری که دانشمندانی که نوشته‌های عظیم و تألیفات بی‌نظیری را پشت سر نگذاشتند کمتر از کسانی که مردانی را پشت سر گذاشتند خوشحال بودند که عقاید و عقاید خود را جاودانه کردند و با گذشت زمان اخبار و تأثیرات خود را حفظ کردند. " در میان شاگردان شیخ النشارتی:ابوالعباس احمد بن عمرالدربی الشافعی الازهاری عبدالحی زین‌العابدین احمد بن الحسن الکریمی الخالدی الشافعی (معروف به الجوهری)
معروف است که شیخ النشارتی در زمان ریاست بر الازهر در مدرسه "الآقبغویا" جایی که هم اکنون محل کتابخانه الازهر است درس می‌داد.
شاگردان محمد النشارتی همیشه در اطراف او جمع می‌شدند و تا حد زیادی تحت تأثیر او قرار می‌گرفتند و این بعد از مرگ او در انسجام، اتحاد و تلاش برای ترویج عقاید شان به حاکمان مصر، آشکار بود.
ریاست الازهر
شیخ النشارتی در سال 1106 هجری قمری پس از درگذشت شیخ ابراهیم البرماوی ریاست الازهر را به دست گرفت. وی به مدت 14 سال این مسولیت را برعهده داشت.
درگذشت
شیخ النشارتی بعد از ظهر روز یکشنبه 28 ذی الحجه 1120 هجری قمری (1709 ه. ق.) درگذشت و مراسم تشییع جنازه او صبح روز دوشنبه با شکوه خاصی در جامع الازهر برگزار شد.