الشامل فی أصول الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(افزودن تصویر)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = الشامل فی أصول الدین
<br>
| تصویر = الشامل فی اصول الدین.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = الشامل فی أصول الدین
| پدیدآوران = ابوالمعالی الجوینی
| زبان = [[زبان عربی|عربی‌]]
| زبان اصلی =
| ترجمه =
| سال نشر = 1961 ق
| ناشر = دارالکتب العلمیه
| تعداد صفحه =
| موضوع = [[اسلام]]، [[کلام]]
| شابک =
}}
کتاب '''«الشامل فی أصول الدین»''' با موضوع [[علم کلام]] که امام الحرمین [[الجوینی]] (متوفی 478 هجری قمری) نگاشته، شرحی بر کتاب «'''لمع الأدلة فی قواعد عقائد أهل السنة والجماعة»''' به شمار می‌رود. همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه کتاب «'''الکافیه فی الدجل»''' به آن اشاره کرده است<ref>مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص ۲۱.</ref>.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== معرفی اجمالی کتاب ==
<br>
این کتاب مشتمل بر چند موضوع است و نویسنده هر موضوعی را در قالب کتابی نام‌گذاری کرده است:
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
* کتاب النظر وتکلم فیه عن الجوهر والتحیز ونفی التشبیه ورأی المعتزلة فی النفس.
</div>
* کتاب التوحید وتکلم فیه عن الجسم ومعناه، وعن الدلیل علی استحالة کون القدیم جسما وعن استحالة اجتماع جوهرین فی حیز واحد.
<div class="wikiInfo">[[پرونده:الشامل فی اصول الدین.jpg|جایگزین=کتاب الشامل فی اصول الدین|بندانگشتی|کتاب الشامل فی اصول الدین]]
* کتاب العلل.
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
* کتاب الصفات.
!نام نويسنده
* کتاب الإرادة.
|امام الحرمین الجوینی
* کتاب القدرة.
|-
* کتاب النبوات.
* کتاب إبطال القول بالتولد.
* کتاب الرد علی الطبائعیین.
* کتاب العلل والتجویز.


|موضوع
== منابع ==
|اسلام ـ کلام
* مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
|-
* سلسلة أعلام المسلمین الإمام الجوینی إمام الحرمین، الدکتور محمد الزحیلی.
|زبان کتاب
|عربى‌
|-
|ناشر
|دار الکتب العلمیه
|-
|سال نشر
|1409 ق‌


|-
== پانویس ==
|تعداد جلد
{{پانویس}}
|تک جلدی
|-
|مکان چاپ
|بیروت - لبنان
|-


|}
[[رده:کتاب‌ها]]
</div>
[[رده:کتاب‌های کلامی]]
'''الشامل في أصول الدين''' کتابی است  کلامی که امام الحرمین الجوینی (متوفی 478 هجری قمری ) است که شرحی بر کتاب  '''لمع الأدلة في قواعد عقائد أهل السنة والجماعة''' به شمار می رود.  همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه  کتاب '''الکافیه فی الدجل''' به آن اشاره کرده است <ref>مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص: ۲۱.</ref>
 
 
=معرفی اجمالی کتاب=
کتاب مشتمل بر چندین موضوع است و جوینی هر موضوعی را در قالب کتابی نامگذاری کرده است:
• کتاب نظر از ذات و تعصب و نفی قیاس و نظر معتزله بر نفس سخن گفته است.
• کتاب توحید که در آن از بدن و معنای آن سخن گفته است و از ادله محال بودن قدیم جسم و از عدم امکان ملاقات دو ذات در یک فضا. [2] جوینی در کتاب التوحید می گوید : « مسیحیان در نامگذاری ذات قدیم خداوند متعال بر کلام خود راهی دارند و ما پس از پایان بحث در مورد اهل اسلام، فصلی از آنها خواهیم داشت . و اما کسانی که فرمودند: خداوند متعال دارای خصوصیات و احکام ذاتیات است، قول به اینها تقسیم می شود و به مسائلی از جمله: تعصب، و تخصص در برخی زمینه ها از جمله پذیرش حادث و حوادث منجر می شود. اینک قصد خود را از نفی جهات روشن می کنیم، سپس به روشن شدن نفی خواص ذات از قدیم در همه جهات می پردازیم. و بدانید که آموزه اهل حق: خداوند سبحان از تصرف مكانی منزه است و از محدود شدن به یك طرف دور است. و مظنون رفته استبه اینکه - تعالی بالاتر از قول آنهاست - مخصوص گروهی بالاست. سپس نظرات آنها پس از توافق برای اثبات صلاحیت از هم جدا شد. پس زیاد مشکوک شد که پروردگار متعال مماس بر صفحه بالای عرش است و مماس بر آن است. و به او اجازه جابجایی و حرکت و تغییر جهت و حرکت و مسکن دادند. ما در مورد رسوایی های دکترین آنها در بالا صحبت کرده ایم. کاراماسهای اولیه به این امر رسیدند ، سپس بعداً آنها را انکار کردند و خداوند را از لمس هر یک از اجساد منع کردند. و آنها راه خود را در بیان جزئیات آنچه که می گفتند جدا کردند. پس حیثم و پیروانش معتقد بودند که خداوند متعال در یک جنبه فوق تخصص دارد ... و گروهی از کرامیان معروف به ثونا تا قدیم در وجهی بالاتر هستند و اگر بالاترین لایه جهان به انباشتگی می رسید. جواهراتی که از روزگار دنیا فراتر می رفت، به همان قدیم نمی رسید، سبحان الله. یکی از مواردی که در این امر باید تقسیم شود این است که گروهی از احزاب اهل حق را جدا کنند، هر چند از آن ها باشند، و آن هم به این دلیل است که برخی از منسوبان به علم توحید و آنها دعوی برتر از رذیله تقلید است.کار به جایی رسید که پیرمرد بر تخت اوست و از تفسیر استیوه و رجوع به آن بر برخی از یاتاقان های معروف استیوا خودداری می کند. و راه گفت و گو با این افراد این است که: به نظر شما قدیمی ها در یکی از مناطق تخصص دارند یا از آن امتناع می کنید؟... » [3]
• کتاب بیماری ها
• کتاب صفات
• کتاب اراده
• کتاب توانایی
• کتاب پیشگویی ها
• کتاب بطلان قول ولادت
• پاسخ کتاب به طبیعت گرایان
• کتاب بیماری و حلال
موضوعات این کتاب "آل شمیل" سازگار با موضوعات و مسائل مربوط به "آل هستند ارشاد " کتاب ، اما با گسترش شواهد و بحث و گفتگو. [4]
توضیحات
ابن امیرالحاج (متوفی 736 هجری قمری ) آن را در کتاب «الکامل فی اصول الدین» خلاصه کرده است و مخفف این مخفف در کتابخانه الازهر با عنوان «مجموعه کامل فی المسائل » موجود است. از شمیل." [5]
تمجید محققان از کتاب
• ابن امیر الحاج در مورد او گفت: در کتاب خود "آل کمیل فی Ikhtasar آل شمیل": " آل شمیل فی اصول الدین» از آثار جهان من در کتابی به نام بود "، جمع آوری ارزشهای مختلف و برجسته نمودن متأخرین و متقدمین، ابی عبدالله محمد بن عبدالملک جوینی، معروف به امام حرمین شریفین، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار داد، پس او را بسیار مورد توجه و منحصر به فرد در هنر خود یافتم. که در آن بیشتر قواعد را جمع آوری کرد، بررسی ها را ویرایش کرد، به دقت بررسی کرد، حقیقت محض را ذکر کرد، و به هیچ کس لطفی نداشت، به مناطق مشکل هشدار داد، معانی آنها را روشن کرد و مقدمات آنها را بررسی کرد. امّا طول عبارت و روشن ترین دلیل و بررسی مصادیق و تکرار الفاظ به قصد روشنگری و روشنگری است، پس کتابی عظیم و مجلل آمده است. » [6]
• دکتر علی سامی النشر درباره او می گوید: « حلقه ای از علم است که جوینی در آن از شاخه های مختلف علم و دانش استفاده کرده است. » [7]
• به شدت توجه علما به این کتاب است، گفته می‌شود که امام فخرالدین رازی کتاب جامع را به خاطر بسپارند، فرمودند تاج‌الدین سبکی در لایه‌های عمده شفائیه . [8]
 
=منبع=
 
*مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
 
=پانویس=
 
2. ↑ مشخصات رود نیل و فرات. بایگانی شده در 19 نوامبر 2005 در وب سایت Wayback Machine .
3. ↑ شمیل فی اصول الدین، کتاب التوحید، دارالکتب العلمیه، ص ۲۸۷.
4. ↑ سلسله پرچمهای مسلمین، امام جوینی، امام حرمین شریفین، دکتر محمد الزهیلی، دارالقلم، دمشق، چاپ اول 1986م و چاپ دوم اصلاح شده 1996م، ص:106.
5. ↑ سلسله پرچم های مسلمین، امام جوینی، ص ۱۰۶.
6. ↑ الکامل فی اصول الدین، ج ۱، ص ۱۶۸.
7. ↑ شمیل فی اصول الدین، تحقیق: علی سمیع النشر، ص ۷۹.
8. ↑ طبقات شافعی الکبری ، جلد ۸، ص ۸۶.
 
[[رده: کتاب شناسی]]
[[رده: کتاب کلامی]]
 
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۹

الشامل فی أصول الدین
الشامل فی اصول الدین.jpg
نامالشامل فی أصول الدین
پدیدآورانابوالمعالی الجوینی
زبانعربی‌
سال نشر1961 ق
ناشردارالکتب العلمیه
موضوعاسلام، کلام

کتاب «الشامل فی أصول الدین» با موضوع علم کلام که امام الحرمین الجوینی (متوفی 478 هجری قمری) نگاشته، شرحی بر کتاب «لمع الأدلة فی قواعد عقائد أهل السنة والجماعة» به شمار می‌رود. همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه کتاب «الکافیه فی الدجل» به آن اشاره کرده است[۱].

معرفی اجمالی کتاب

این کتاب مشتمل بر چند موضوع است و نویسنده هر موضوعی را در قالب کتابی نام‌گذاری کرده است:

  • کتاب النظر وتکلم فیه عن الجوهر والتحیز ونفی التشبیه ورأی المعتزلة فی النفس.
  • کتاب التوحید وتکلم فیه عن الجسم ومعناه، وعن الدلیل علی استحالة کون القدیم جسما وعن استحالة اجتماع جوهرین فی حیز واحد.
  • کتاب العلل.
  • کتاب الصفات.
  • کتاب الإرادة.
  • کتاب القدرة.
  • کتاب النبوات.
  • کتاب إبطال القول بالتولد.
  • کتاب الرد علی الطبائعیین.
  • کتاب العلل والتجویز.

منابع

  • مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
  • سلسلة أعلام المسلمین الإمام الجوینی إمام الحرمین، الدکتور محمد الزحیلی.

پانویس

  1. مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص ۲۱.