الشامل فی أصول الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = الشامل فی أصول الدین
| تصویر = الشامل فی اصول الدین.jpg
| نام = الشامل فی أصول الدین
| پدیدآوران = ابوالمعالی الجوینی
| زبان = [[زبان عربی|عربی‌]]
| زبان اصلی =
| ترجمه =
| سال نشر = 1961 ق
| ناشر = دارالکتب العلمیه
| تعداد صفحه =
| موضوع = [[اسلام]]، [[کلام]]
| شابک =
}}
کتاب '''«الشامل فی أصول الدین»''' با موضوع [[علم کلام]] که امام الحرمین [[الجوینی]] (متوفی 478 هجری قمری) نگاشته، شرحی بر کتاب «'''لمع الأدلة فی قواعد عقائد أهل السنة والجماعة»''' به شمار می‌رود. همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه کتاب «'''الکافیه فی الدجل»''' به آن اشاره کرده است<ref>مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص ۲۱.</ref>.


<div class="wikiInfo">[[پرونده:الشامل فی اصول الدین.jpg|جایگزین=کتاب الشامل فی اصول الدین|بندانگشتی|کتاب الشامل فی اصول الدین]]
== معرفی اجمالی کتاب ==  
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
این کتاب مشتمل بر چند موضوع است و نویسنده هر موضوعی را در قالب کتابی نام‌گذاری کرده است:
!نام نویسنده
|ابو المعالی الجوینی
|-


|موضوع
* کتاب النظر وتکلم فیه عن الجوهر والتحیز ونفی التشبیه ورأی المعتزلة فی النفس.
|اسلام ـ کلام
* کتاب التوحید وتکلم فیه عن الجسم ومعناه، وعن الدلیل علی استحالة کون القدیم جسما وعن استحالة اجتماع جوهرین فی حیز واحد.
|-
* کتاب العلل.
|زبان کتاب
* کتاب الصفات.
|عربى‌
* کتاب الإرادة.
|-
* کتاب القدرة.
|ناشر
* کتاب النبوات.
|دار الکتب العلمیه
* کتاب إبطال القول بالتولد.
|-
* کتاب الرد علی الطبائعیین.
|سال نشر
* کتاب العلل والتجویز.
|1961 ق‌


|-
== منابع ==
|تعداد جلد
* مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
|تک جلدی
* سلسلة أعلام المسلمین الإمام الجوینی إمام الحرمین، الدکتور محمد الزحیلی.
|-
|مکان چاپ
|بیروت - لبنان
|-


|}
== پانویس ==
</div>
{{پانویس}}
'''الشامل فی أصول الدین''' کتابی است  [[کلامی]] که امام الحرمین [[الجوینی]] (متوفی 478 هجری قمری ) است که شرحی بر کتاب  '''لمع الأدلة فی قواعد عقائد أهل السنة والجماعة''' به شمار می رود.  همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه  کتاب '''الکافیه فی الدجل''' به آن اشاره کرده است <ref>مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص: ۲۱.</ref>.


 
[[رده:کتاب‌ها]]
=معرفی اجمالی کتاب=
[[رده:کتاب‌های کلامی]]
کتاب مشتمل بر چندین موضوع است و جوینی هر موضوعی را در قالب کتابی نام‌گذاری کرده است:
 
* كتاب النظر وتكلم فیه عن الجوهر والتحیز ونفی التشبیه ورأی المعتزلة فی النفس.
* كتاب التوحید وتكلم فیه عن الجسم ومعناه، وعن الدلیل على استحالة كون القدیم جسما وعن استحالة اجتماع جوهرین فی حیز واحد.
* كتاب العلل.
* كتاب الصفات.
* كتاب الإرادة.
* كتاب القدرة.
* كتاب النبوات.
* كتاب إبطال القول بالتولد.
* كتاب الرد على الطبائعیین.
* كتاب العلل والتجویز.
 
=منبع=
 
*مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
* سلسلة أعلام المسلمین الإمام الجوینی إمام الحرمین، الدكتور محمد الزحیلی.
=پانویس=
 
 
 
[[رده: کتاب شناسی]]
[[رده: کتاب کلامی]]
 
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۹

الشامل فی أصول الدین
الشامل فی اصول الدین.jpg
نامالشامل فی أصول الدین
پدیدآورانابوالمعالی الجوینی
زبانعربی‌
سال نشر1961 ق
ناشردارالکتب العلمیه
موضوعاسلام، کلام

کتاب «الشامل فی أصول الدین» با موضوع علم کلام که امام الحرمین الجوینی (متوفی 478 هجری قمری) نگاشته، شرحی بر کتاب «لمع الأدلة فی قواعد عقائد أهل السنة والجماعة» به شمار می‌رود. همانطور که دکتر فوقیه حسین در مقدمه کتاب «الکافیه فی الدجل» به آن اشاره کرده است[۱].

معرفی اجمالی کتاب

این کتاب مشتمل بر چند موضوع است و نویسنده هر موضوعی را در قالب کتابی نام‌گذاری کرده است:

  • کتاب النظر وتکلم فیه عن الجوهر والتحیز ونفی التشبیه ورأی المعتزلة فی النفس.
  • کتاب التوحید وتکلم فیه عن الجسم ومعناه، وعن الدلیل علی استحالة کون القدیم جسما وعن استحالة اجتماع جوهرین فی حیز واحد.
  • کتاب العلل.
  • کتاب الصفات.
  • کتاب الإرادة.
  • کتاب القدرة.
  • کتاب النبوات.
  • کتاب إبطال القول بالتولد.
  • کتاب الرد علی الطبائعیین.
  • کتاب العلل والتجویز.

منابع

  • مرکز مطالعات و تحقیقات اعتقادی ابی الحسن اشعری.
  • سلسلة أعلام المسلمین الإمام الجوینی إمام الحرمین، الدکتور محمد الزحیلی.

پانویس

  1. مقدمه کافی مناظره، الجوینی، امام حرمین شریفین، تحقیق دکتر فوقیه حسین، ص ۲۱.