جیش محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
خط ۳۸: خط ۳۸:
[[رده:هند]]
[[رده:هند]]
[[رده:کشمیر]]
[[رده:کشمیر]]
[[رده:جریان‌ها]]
[[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]]

نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۵

جیش محمد
Jaishi-e-Mohammed.svg
نام جریانجیش محمد
رهبرانمولوی مسعود اظهر
اهدافجدا کردن کشمیر از هند از راه مبارزه مسلحانه
جهت‌گیریضد هندی و ضد آمریکایی

جیش محمد گروهی اسلام‌گرا و شبه‌نظامی است که به دنبال جدا کردن کشمیر از هند از راه مبارزه مسلحانه است.

معرفی

جیش محمد (به اختصار JeM) گروهی اسلام‌گرا و شبه‌نظامی است که به دنبال جدا کردن کشمیر از هند از راه مبارزه مسلحانه است. این گروه در 31 ژانویه 2000 توسط مولانا مسعود اظهر در کراچی به وجود آمد. مسعود اظهر از مبارزان کشمیری وابسته به حرکه المجاهدین بود.

هدف و رویکرد

وی رویکرد ضد هندی و ضد آمریکایی دارد و سال‌های زیادی در زندان هیا هند به سر برد، تا این که در ماجرای هواپیماربایی هم قطارانش در قندهار افغانستان، در تبادل با مسافران هندی آزاد شد.

رویکرد برون مرزی

جیش محمد جریانی با رویکرد برون مرزی است که در مقایسه با سایر گروه‌های تروریستی فعال در جامو و کشمیر یک گروه تروریستی نسبتا جدید است و ارتباط تنگاتنگی با لشکر طیبه دارد. این گروه معتقد به استقلال کشمیر و تضعیف قدرت هند است. مولانا مسعود اظهر در حضور طرفداران خود در پاکستان اعلام نمود: «من در راستای انجام وظیفه به اینجا آمده ام که بگویم تا زمانی که هند و آمریکا را نابود نکرده ایم مسلمانان نباید در وضعیت صلح و آرامش بمانند».

محل استقرار

مقر اصلی جیش محمد در کشمیر واقع شده است. جیش محمد از سکوت و سازش ضمنی دولت پاکستان با هند بر سر کشمیر ناراضی است و به تقابل نظامی علیه آن متمایل شده و لذا روابطی نزدیک با گروه‌های افراط‌گرا مانند لشکر جهنگوی و سپاه صحابه برقرار کرده است.

این گروه تا کنون برای جداسازی کشمیر از هندوستان، چندین حمله خصوصاً در استان جامو و کشمیر انجام داده است. گفته می‌شود این گروه از طریق مدارس مذهبی کراچی به ویژه مدرسه بنیوری، ارتباطی نزدیک با القاعده برقرار کرده است.

منع فعالیت در پاکستان

فعالیت این سازمان از سال ۲۰۰۲ در پاکستان غیرقانونی و ممنوع اعلام شده است، با این همه، این سازمان هنوز هم تعدادی مرکز را در این کشور اداره می‌کند.

منابع

  1. پایگاه تخصصی الوهابیت
  2. پراکندگی سلفی‌گری و وهابیت در جهان اسلام، مهدی فرمانیان، موسسه مطالعات بنیان دینی، قم 1393، ص 58