نجاریه (شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نجاريه''' از فرقه‌های «[[شيعه]]» و طايفهای بزرگ از سادات [[هند]] هستند. | '''نجاريه''' از فرقه‌های «[[شيعه]]» و طايفهای بزرگ از سادات [[هند]] هستند. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از [[عراق]] به بخارا آمد و چون اقامت در آن | جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از [[عراق]] به بخارا آمد و چون اقامت در آن بخارا به دلیل حضور مروانیان و نیز اشرار آن دیار برای او سخت و آزار دهنده شده بود، مجبور شد که از بخارا به دار‌الحرب کابل برود. اهالی کابل نیز مثل مردمان بخارا دل‌هایی از سنگ داشتند، بنابراین، از آن‌جا نیز نقل مکان کرده به ولايت هند رفت و در میان اهالی هند با حالت [[تقیه]] زندگی می‌کرد. با این‌حال برخی از نجاریه چون سید راجو که در جستجوی حق و صاحب فضل و کرامت بودند، زندگی بدون تقیه را آغاز کردند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 437 با ویرایش و بازنویسی کامل جملات</ref> <ref>شوشتری قاضی نورالله، مجالس المؤمنين، تبریز، چاپ سنگی، تهران، سال 1268، ص 63</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۴
نجاريه از فرقه‌های «شيعه» و طايفهای بزرگ از سادات هند هستند.
تاریخچه
جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از عراق به بخارا آمد و چون اقامت در آن بخارا به دلیل حضور مروانیان و نیز اشرار آن دیار برای او سخت و آزار دهنده شده بود، مجبور شد که از بخارا به دار‌الحرب کابل برود. اهالی کابل نیز مثل مردمان بخارا دل‌هایی از سنگ داشتند، بنابراین، از آن‌جا نیز نقل مکان کرده به ولايت هند رفت و در میان اهالی هند با حالت تقیه زندگی می‌کرد. با این‌حال برخی از نجاریه چون سید راجو که در جستجوی حق و صاحب فضل و کرامت بودند، زندگی بدون تقیه را آغاز کردند.[۱] [۲]