محصل أفکار المتقدمین والمتأخرین من العلماء والحکماء والمتکلمین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
* در اسماء: اسم هر چیزی یا بر ذات آن دلالت می‌کند یا جزئی از ذات آن و یا چیزی خارج از ذات آن.
* در اسماء: اسم هر چیزی یا بر ذات آن دلالت می‌کند یا جزئی از ذات آن و یا چیزی خارج از ذات آن.
* رکن چهارم صدا:
* رکن چهارم صدا:
* در نبوت: معجزه به عنوان خارق‌العاده و توأم با چالش شناخته شد و اینکه [[محمد]] [[رسول الله]] است و به سوی عصمت انبیا حرکت کرد و کرامت جایز است و پیامبران برتر از ملائکه هستند.
* در نبوت: معجزه به عنوان خارق‌العاده و توأم با چالش شناخته شد و اینکه [[رسول الله(ص)|محمد رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم)]] است و به سوی عصمت [[انبیا]] حرکت کرد و کرامت جایز است و پیامبران برتر از [[ملائکه]] هستند.
* در قیامت: و مسئله اختلاف اهل دنیا در آن و حقیقت روح از فلاسفه و متکلمان و پزشکان در نفوس انسان، و روشن ساخت که تناسخ بر اساس باطل است. کسانی که می‌گویند روح حادث می‌شود و ارواح از بین نمی‌روند و روح سخنگو و آگاه به ذرات است و در شادی ارواح بعد از مرگ و بدبختی جان‌های جاهل و تکرار مرده.
* در قیامت: و مسئله اختلاف اهل دنیا در آن و حقیقت روح از فلاسفه و متکلمان و پزشکان در نفوس انسان، و روشن ساخت که تناسخ بر اساس باطل است. کسانی که می‌گویند روح حادث می‌شود و ارواح از بین نمی‌روند و روح سخنگو و آگاه به ذرات است و در شادی ارواح بعد از مرگ و بدبختی جان‌های جاهل و تکرار مرده.
* در اسماء و احکام: ذکر شد که صاحب کبری مؤمنی است که مطیع ایمان باشد و از فسق او سرپیچی کند و اگر یکی از آنها ادعا کند مؤمن است می‌گوید ان شاء الله و آن کفر. انکار چیزی است که او از ضرورت ظهور رسول مى‌دانست.
* در اسماء و احکام: ذکر شد که صاحب کبری مؤمنی است که مطیع ایمان باشد و از فسق او سرپیچی کند و اگر یکی از آنها ادعا کند مؤمن است می‌گوید ان شاء الله و آن کفر. انکار چیزی است که او از ضرورت ظهور رسول مى‌دانست.
* در امامت: رهبری دینی عام است که شامل تشویق عموم مردم به حفظ مصالح دینی و دنیوی و نهی از آنچه به موجب آن به آنها ضرر می‌رساند، می‌باشد <ref>تلخیص مصور معروف به نقد المصالح، [[خواجه نصیرالدین طوسی]]، دارالاضواء، لبنان، ص ۴۵۷.</ref> برخی از آنان گفتند واجب است و [[امامیه]] با صورت هستند و برخی آن را واجب کردند مانند اکثریت و اکثر معتزله‌ها و کسانی که می‌گویند واجب است. هستند خوارج.
* در امامت: رهبری دینی عام است که شامل تشویق عموم مردم به حفظ مصالح دینی و دنیوی و نهی از آنچه به موجب آن به آنها ضرر می‌رساند، می‌باشد<ref>تلخیص مصور معروف به نقد المصالح، [[خواجه نصیرالدین طوسی]]، دارالاضواء، لبنان، ص ۴۵۷.</ref> برخی از آنان گفتند واجب است و [[امامیه]] با صورت هستند و برخی آن را واجب کردند مانند اکثریت و اکثر معتزله‌ها و کسانی که می‌گویند واجب است، خوارج هستند.


== نظرات دانشمندان در مورد کتاب ==  
== نظرات دانشمندان در مورد کتاب ==  
کتاب گردآورنده امام فخرالدین رازی یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که علما به آن اهتمام داشته‌اند و ابن خلدون (متوفی 808 هجری قمری) معتقد است که کتاب مشتمل بر آراء و عقاید متعددی است. چنان که بیان می‌کند که آن را کتابی یافت که دربرگیرنده عقاید هر گروهی بود و در هر راه و مسیری تحقیق کرد <ref>باب المحصل فی اصول الدین، عبدالرحمن بن خلدون، تحقیق عباس محمد حسن سلیمان، دارالمعرفه الجامعیه، ص ۹.</ref> همچنین طوسی (متوفی 673 ه. ق) از اهمیت آن می‌گوید که اوضاع در زمان او به حدی بدتر شده بود که کتاب‌هایی که در مبدأ علم کلام نوشته شده بود که در آن احکام واقعی وجود داشت باقی نماند. از آنها در دوران او به جز کتاب «گردآورنده» که نامی بی نام است، شبیه شاگردان تشنه‌اش است که جرعه‌هایی از آب می‌ریزند، سپس با سرابی مواجه می‌شوند. همچنین ایشان در مقدمه می‌فرمایند: گروهی از نیکوکاران عمداً این کتاب را شرح داده و ابهامات آن را روشن کردند و گروهی دیگر به احکام آن پاسخ دادند و آنها را مجروح کردند، ولی اکثر آنها از راه انصاف منحرف شدند و احکامشان خالی از انصاف نبود. هوی و هوس و تعصب <ref>تلخیص المجمع، الخواجه نصرالدین طوسی، ص ۲۳.</ref>.
کتاب گردآورنده امام فخرالدین رازی یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که علما به آن اهتمام داشته‌اند و ابن خلدون (متوفی 808 هجری قمری) معتقد است که کتاب مشتمل بر آراء و عقاید متعددی است. چنان که بیان می‌کند که آن را کتابی یافت که دربرگیرنده عقاید هر گروهی بود و در هر راه و مسیری تحقیق کرد<ref>باب المحصل فی اصول الدین، عبدالرحمن بن خلدون، تحقیق عباس محمد حسن سلیمان، دارالمعرفه الجامعیه، ص ۹.</ref> همچنین طوسی (متوفی 673 ه. ق) از اهمیت آن می‌گوید که اوضاع در زمان او به حدی بدتر شده بود که کتاب‌هایی که در مبدأ علم کلام نوشته شده بود که در آن احکام واقعی وجود داشت باقی نماند. از آنها در دوران او به جز کتاب «گردآورنده» که نامی بی نام است، شبیه شاگردان تشنه‌اش است که جرعه‌هایی از آب می‌ریزند، سپس با سرابی مواجه می‌شوند. همچنین ایشان در مقدمه می‌فرمایند: گروهی از نیکوکاران عمداً این کتاب را شرح داده و ابهامات آن را روشن کردند و گروهی دیگر به احکام آن پاسخ دادند و آنها را مجروح کردند، ولی اکثر آنها از راه انصاف منحرف شدند و احکامشان خالی از انصاف نبود. هوی و هوس و تعصب<ref>تلخیص المجمع، الخواجه نصرالدین طوسی، ص ۲۳.</ref>.


== توضیحات ==  
== توضیحات ==  
حاجی خلیفه ذکر در کشف الظنون برخی از اختصارات و توضیحات از این کتاب، که به شرح زیر است: علا الدین علی بن عثمان الماردینی که در سال 750 و هفتصد و پنجاه فوت کرد، آن را کوتاهتر. و آن را محقق علی بن عمرالکاتبی قزوینی متوفای 675 هجری بیان کرده است محقق نصیرالدین طوسی آن را تلخیص کرده و آن را تلخیص گردآورنده خوانده و تلخیص او را ابوی شرح داده است. [[حمید احمد بن علی بن الشبلی]]. همچنین عصام الدین ابراهیم بن عربشاه اسفراینی متوفی 945 هجری قمری آن را شرح داده است <ref>کشف الثنون فی اسماء الکتب و الفنون، حاجی خلیفه، اول/جدید، دارالفکر للطباعه و النشر، ج ۲، ص ۵۰۷.</ref>.
حاجی خلیفه ذکر در کشف الظنون برخی از اختصارات و توضیحات از این کتاب، که به شرح زیر است: علا الدین علی بن عثمان الماردینی که در سال 750 و هفتصد و پنجاه فوت کرد، آن را کوتاهتر. و آن را محقق علی بن عمرالکاتبی قزوینی متوفای 675 هجری بیان کرده است محقق نصیرالدین طوسی آن را تلخیص کرده و آن را تلخیص گردآورنده خوانده و تلخیص او را ابوی شرح داده است. [[حمید احمد بن علی بن الشبلی]]. همچنین عصام الدین ابراهیم بن عربشاه اسفراینی متوفی 945 هجری قمری آن را شرح داده است<ref>کشف الثنون فی اسماء الکتب و الفنون، حاجی خلیفه، اول/جدید، دارالفکر للطباعه و النشر، ج ۲، ص ۵۰۷.</ref>.


== پانویس ==  
== پانویس ==  
confirmed، مدیران
۱۹٬۰۸۴

ویرایش