(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
'''عبدلیه''' پیروان عبداللّه بن عیسی بودند.
'''عبدلیه''' پیروان عبداللّهبنعیسی بودند.
==عقاید==
== عقاید ==
عبدالله بن عیسی معتقد بود که کودکان، دیوانگان و چارپایان وقتی از دنیا بروند درد و عذابی متوجه آنان نمیشود و علاوه این خصوصیت را نیز دارند که در روز [[قیامت]] ثواب هم ببرند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 331 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>ر. ک. الفرق و التواریخ، نسخه خطى آستان قدس رضوی.</ref>
عبداللهبن عیسیمعتقد بود که کودکان، دیوانگان و چارپایان وقتی از دنیا بروند درد و عذابی متوجه آنان نمیشود و علاوه این مزیّت را نیز دارند که در روز [[قیامت]] ثواب هم ببرند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 331 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>ر. ک. الفرق و التواریخ؛ نسخه خطى آستان قدس رضوی.</ref>.
=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس}}
[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
<references />
<references />
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۹
عبدلیه پیروان عبداللّهبنعیسی بودند.
عقاید
عبداللهبن عیسیمعتقد بود که کودکان، دیوانگان و چارپایان وقتی از دنیا بروند درد و عذابی متوجه آنان نمیشود و علاوه این مزیّت را نیز دارند که در روز قیامت ثواب هم ببرند[۱]،[۲].
پانویس
↑مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 331 با ویرایش و اصلاح عبارات.