۵٬۵۶۷
ویرایش
محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیام آور صلح (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۴
، ۱۹ آوریل ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'رده:مقالات' به 'رده:مقاله‌ها'
جز (جایگزینی متن - ' ترین' به 'ترین') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات' به 'رده:مقاله‌ها') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
جهاد فقط در قالب دفاع مشروع مجاز است و هرگونه حمله ابتدایی به کشورهای دیگر ممنوع است. <ref>(خمینی، تحریر الوسیله، 1409 ق، ج1، ص482، مساله2)</ref>. | جهاد فقط در قالب دفاع مشروع مجاز است و هرگونه حمله ابتدایی به کشورهای دیگر ممنوع است. <ref>(خمینی، تحریر الوسیله، 1409 ق، ج1، ص482، مساله2)</ref>. | ||
اما در مورد جهاد ابتدایی در زمان امام معصوم | اما در مورد جهاد ابتدایی در زمان امام معصوم علیه‌السلام نیز برخی بر این باورند که حتی جهاد و جنگ‌های صدر اسلام نیز از موارد جهاد ابتدایی و برای تحمیل عقیده و اجبار به مسلمان شدن نبوده است بلکه به نوعی جهاد دفاعی بوده که به دلایلی هم‌چون آغاز جنگ توسط دشمن، [[محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله پیام آور صلح#%20ftn1|[1]]] فتنه گری[[محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله پیام آور صلح#%20ftn2|[2]]] نظامی و غیر نظامی توسط آنان، از قبیل نقشه‌کشی برای اخراج پیامبر، [[محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله پیام آور صلح#%20ftn3|[3]]] نقض پیمان به وسیله دشمن[[محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله پیام آور صلح#%20ftn4|[4]]] و یا استمداد مظلومانی بوده که توسط ستمگران مورد ظلم واقع شده بودند. [[محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله پیام آور صلح#%20ftn5|[5]]] به همین دلیل اطلاق آیات جهاد در قرآن به وسیله این دسته از آیات، مقید می‌شود. | ||
در یکی از آیات شریفه بر این نکته تصریح شده است که: | در یکی از آیات شریفه بر این نکته تصریح شده است که: | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
به استناد این آیه، وقتی احسان و نیکی به کفاری که با مسلمانان نمی‌جنگند و در توطئه بر ضد مسلمانان شرکت ندارند، جایز است، بنابراین به طریق اولی جنگ با آنان مورد نهی شارع خواهد بود. | به استناد این آیه، وقتی احسان و نیکی به کفاری که با مسلمانان نمی‌جنگند و در توطئه بر ضد مسلمانان شرکت ندارند، جایز است، بنابراین به طریق اولی جنگ با آنان مورد نهی شارع خواهد بود. | ||
حتی بر اساس دیدگاه حضرت امام خمینی رحمة الله تنها در صورت حمله نظامی، دفاع نظامی واجب است ولی اگر حمله دشمن به صورت سیاسی و اقتصادی و امثال آن باشد | حتی بر اساس دیدگاه حضرت امام خمینی رحمة الله تنها در صورت حمله نظامی، دفاع نظامی واجب است ولی اگر حمله دشمن به صورت سیاسی و اقتصادی و امثال آن باشد اگر‌چه موجب وهن و ضعف مسلمانان باشد، باز هم نمی‌توان متوسل به خشونت شد بلکه دفاع مشابه و متناسب با حمله دشمن لازم است، مانند تحریم کالاهای آنان. <ref>(خمینی، 1409، ص485)</ref>. | ||
واژه جنگ مقدس(Holy War) بارها و بارها در آثار مکتوب و رسانه‌های گروهی غرب به عنوان معادل جهاد در اسلام به کار رفته است تا به این وسیله مسلمانان را به خشونت و تروریسم متهم کنند! با تبیین مفهوم جهاد، می‌توان دریافت که این واژه از اساس نادرست است و در اسلام جنگ مقدسی مصطلح نیست، بلکه ماهیت جهاد در اسلام یک جهاد دفاعی(دفاع مشروع) می‌باشد که در حقوق بینالملل امروزی جزء حقوق مسلم هر کشور است و در کنوانسیون‌های بین‌المللی متعدد از جمله ماده 51 منشور سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. | واژه جنگ مقدس(Holy War) بارها و بارها در آثار مکتوب و رسانه‌های گروهی غرب به عنوان معادل جهاد در اسلام به کار رفته است تا به این وسیله مسلمانان را به خشونت و تروریسم متهم کنند! با تبیین مفهوم جهاد، می‌توان دریافت که این واژه از اساس نادرست است و در اسلام جنگ مقدسی مصطلح نیست، بلکه ماهیت جهاد در اسلام یک جهاد دفاعی(دفاع مشروع) می‌باشد که در حقوق بینالملل امروزی جزء حقوق مسلم هر کشور است و در کنوانسیون‌های بین‌المللی متعدد از جمله ماده 51 منشور سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
ساده‌اندیشی دچار شده و از نقشه‌های احتمالی آنان غافل باشیم، یا آنان را در امور مهم داخلی کشور دخالت داده و از اسرار خود آگاه <br> | ساده‌اندیشی دچار شده و از نقشه‌های احتمالی آنان غافل باشیم، یا آنان را در امور مهم داخلی کشور دخالت داده و از اسرار خود آگاه <br> | ||
سازیم و یا از موضع ضعف، با دشمنان روبه‌رو شویم، بلکه همواره باید نسبت به دشمنان سابق خود مراقبت نماییم و از حسن ظنّ بی‌جا نسبت <br> | سازیم و یا از موضع ضعف، با دشمنان روبه‌رو شویم، بلکه همواره باید نسبت به دشمنان سابق خود مراقبت نماییم و از حسن ظنّ بی‌جا نسبت <br> | ||
به آنها بپرهیزیم. چنان‌چه حضرت علی | به آنها بپرهیزیم. چنان‌چه حضرت علی علیه‌السلام بعد از این که مالک را به قبول پیشنهاد صلح از جانب دشمنان تشویق می‌کند، <br> | ||
<br> | <br> | ||
می‌فرماید:<br> | می‌فرماید:<br> | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
«'''وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلى قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ مِیثاقٌ'''؛ اگر مؤمنین غیر مهاجر از شما در امر دین کمک <br> | «'''وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلى قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ مِیثاقٌ'''؛ اگر مؤمنین غیر مهاجر از شما در امر دین کمک <br> | ||
<br> | <br> | ||
خواستند پس باید به یاری آنان بشتابید مگر آن که علیه قوم | خواستند پس باید به یاری آنان بشتابید مگر آن که علیه قوم هم‌پیمان شما کمک خواسته باشند (که در این صورت نباید به این مؤمنین <br> | ||
کمک کنید)؛ <ref>(انفال/72)</ref>. | کمک کنید)؛ <ref>(انفال/72)</ref>. | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
<br> | <br> | ||
در کلام معصومین نیز سراسر سخن از لزوم وفای به عهد و پایداری بر میثاق بینالملل می‌باشد. علی در عهدنامه خود به مالک اشتر، نقض <br> | در کلام معصومین نیز سراسر سخن از لزوم وفای به عهد و پایداری بر میثاق بینالملل می‌باشد. علی در عهدنامه خود به مالک اشتر، نقض <br> | ||
عهد با دشمن و | عهد با دشمن و پیمان‌شکنی را، تجرّی بر خداوند می‌داند: «لاتخیسن بعهدک و لاتختِلَنَّ عدوک فانه لاتجتری علی الله إلّا جاهل شقیّ؛ ای مالک! با <br> | ||
عهد و پیمان خود دشمن را فریب مده همانا بر خداوند تجری نمی‌کند مگر شخص جاهل و شقی.» <ref>(نهج‌البلاغه، ص1028)</ref>. | عهد و پیمان خود دشمن را فریب مده همانا بر خداوند تجری نمی‌کند مگر شخص جاهل و شقی.» <ref>(نهج‌البلاغه، ص1028)</ref>. | ||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
به عهد اجتماع و اتفاق دارند.» (پیشین). | به عهد اجتماع و اتفاق دارند.» (پیشین). | ||
سیره عملی پیامبرصلی الله علیه وآله و دیگر معصومین | سیره عملی پیامبرصلی الله علیه وآله و دیگر معصومین علیهم‌السلام نیز هیچ‌گاه خلاف این معنا را ثابت نکرد و همواره این رادمردان اسلام <br> | ||
پای‌بندی خود را به هرگونه عهدی که با دشمنان بستند، نشان دادند، مانند: معاهده پیامبر با بنی قینقاع و بنی قریضه از قوم یهود و <br> | پای‌بندی خود را به هرگونه عهدی که با دشمنان بستند، نشان دادند، مانند: معاهده پیامبر با بنی قینقاع و بنی قریضه از قوم یهود و <br> | ||
پیمان ایشان با قریش در حدیبیه. <ref>(ر. ک: طباطبایی، پیشین، ج9، ص195)</ref>. | پیمان ایشان با قریش در حدیبیه. <ref>(ر. ک: طباطبایی، پیشین، ج9، ص195)</ref>. | ||
اما با وجود تأکید بسیاری که نسبت به پیمان‌های بین‌المللی به عنوان راه‌کار اصلی برای هم‌زیستی مسالمت‌آمیز شده است، در قرآن کریم <br> | اما با وجود تأکید بسیاری که نسبت به پیمان‌های بین‌المللی به عنوان راه‌کار اصلی برای هم‌زیستی مسالمت‌آمیز شده است، در قرآن کریم <br> | ||
به خصوص در سوره توبه از | به خصوص در سوره توبه از پیمان‌شکنی مشرکین و کفار بسیار مذمت شده و از مجموع این آیات چنین برداشت می‌شود که مشرکین و کفّار نه <br> | ||
در نظر اعتقادی وفای به عهد داشتند و نه در عمل بر میثاقشان استوار ماندند. به این جهت می‌فرماید: «'''کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکِینَ عَهْدٌ عِنْدَ <br>''' | در نظر اعتقادی وفای به عهد داشتند و نه در عمل بر میثاقشان استوار ماندند. به این جهت می‌فرماید: «'''کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکِینَ عَهْدٌ عِنْدَ <br>''' | ||
اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ'''... ؛ چگونه با مشرکان که عهد خدا و رسول شکستند، خدا و رسولش عهد آنان را نگه دارند.» <ref>(توبه/7)</ref>.''' | اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ'''... ؛ چگونه با مشرکان که عهد خدا و رسول شکستند، خدا و رسولش عهد آنان را نگه دارند.» <ref>(توبه/7)</ref>.''' | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
حال که می‌توان بر اساس آموزه‌های دین اسلام، جهان را بر اساس صلح و پای‌بندی به میثاق‌ها و پیمان‌های بین‌المللی اداره کرد، بدون <br> | حال که می‌توان بر اساس آموزه‌های دین اسلام، جهان را بر اساس صلح و پای‌بندی به میثاق‌ها و پیمان‌های بین‌المللی اداره کرد، بدون <br> | ||
این‌که نیازی به کشور‌گشایی و جنگ و خشونت باشد، چگونه نمی‌توان کشورهای اسلامی را در قالب پیمان‌ها و کنوانسیون‌های مورد توافق میان این کشورها اداره نمود؟! به بیان دیگر، وقتی جهانی را می‌توان بر اساس «أیمان» و نه «إیمان» اداره نمود، به طریق اولی بر مبنای ایده‌ای برگرفته از قرآن کریم، می‌توان کشورهای اسلامی را در قالب یک «اتحادیه کشورهای اسلامی» اداره نمود، زیرا این کشورها علاوه بر این‌که خود را پای‌بند به «أیمان» می‌دانند، دارای «إیمان» نیز هستند. إیمان به یک پیامبر و یک کتاب آسمانی می‌تواند ما را نسبت به توافق بر سر «أیمان» و پیمان‌های استوار، زودتر به نتیجه برساند؛ نتیجه‌ای که کشورهای عضو اتحادیه اروپا با تمام تنوع فرهنگی و اختلاف‌نظرهایی که دارند، به آن دست یافتند و با تشکیل اتحادیه اروپا توانستند از کشورهای متفرق اروپایی یک اروپای واحد با پول واحد، پارلمان واحد و قوانین واحد بسازند، و حتی قصد دارند تا قانون اساسی واحدی را به تصویب کشورهای عضو اتحادیه اروپا برسانند که بر اساس آن، یک | این‌که نیازی به کشور‌گشایی و جنگ و خشونت باشد، چگونه نمی‌توان کشورهای اسلامی را در قالب پیمان‌ها و کنوانسیون‌های مورد توافق میان این کشورها اداره نمود؟! به بیان دیگر، وقتی جهانی را می‌توان بر اساس «أیمان» و نه «إیمان» اداره نمود، به طریق اولی بر مبنای ایده‌ای برگرفته از قرآن کریم، می‌توان کشورهای اسلامی را در قالب یک «اتحادیه کشورهای اسلامی» اداره نمود، زیرا این کشورها علاوه بر این‌که خود را پای‌بند به «أیمان» می‌دانند، دارای «إیمان» نیز هستند. إیمان به یک پیامبر و یک کتاب آسمانی می‌تواند ما را نسبت به توافق بر سر «أیمان» و پیمان‌های استوار، زودتر به نتیجه برساند؛ نتیجه‌ای که کشورهای عضو اتحادیه اروپا با تمام تنوع فرهنگی و اختلاف‌نظرهایی که دارند، به آن دست یافتند و با تشکیل اتحادیه اروپا توانستند از کشورهای متفرق اروپایی یک اروپای واحد با پول واحد، پارلمان واحد و قوانین واحد بسازند، و حتی قصد دارند تا قانون اساسی واحدی را به تصویب کشورهای عضو اتحادیه اروپا برسانند که بر اساس آن، یک رئیس‌جمهور برای تمام کشورهای عضو اتحادیه به رسمیت شناخته شود. این در حالی است که کشورهای اسلامی برای <br> | ||
<br> | <br> | ||
برقراری یک نشست جهت اظهار هم‌دردی با مردم غزه و محکوم کردن اسراییل متجاوز به عنوان دشمن مشترک تمامی کشورهای اسلامی، نتوانستند <br> | برقراری یک نشست جهت اظهار هم‌دردی با مردم غزه و محکوم کردن اسراییل متجاوز به عنوان دشمن مشترک تمامی کشورهای اسلامی، نتوانستند <br> | ||
| خط ۲۱۹: | خط ۲۱۹: | ||
<br> | <br> | ||
[[رده: | [[رده:مقاله‌ها]] | ||