confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== حضرت حوا چگونه خلق شد == | == حضرت حوا چگونه خلق شد == | ||
{{متن قرآن | | {{متن قرآن |خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها |سوره = زمر |آیه = ۶ }}. او شما را از یک نفس آفرید، و همسرش را از (باقیمانده گِل) او خلق کرد. | ||
تـعـبـیر به (ثم جعل منها زوجها) در واقع اشاره به این است که خدا آدم را آفرید سپس همسرش را از باقیمانده گل او خلق کرد. روی ایـن حـسـاب آفـریـنـش (حـوا) بـعـد از آفـریـنـش (آدم) بـوده اسـت و قبل از آفرینش فرزندان آدم و آفرینش همسر آدم از اجزای وجود خود آدم نبوده بـلکـه از بـاقـیمـانـده گـل او صـورت گـرفـته است، چنانکه در روایات اسلامی به آن تصریح شده و اما روایتی که میگوید (حوا) از آخرین دنده چپ آدم آفریده شده است سـخـن بـی اسـاسـی اسـت کـه از بعضی از روایات اسرائیلی گرفته شده و هماهنگ با مـطلبی است که در فصل دوم از (سفر تکوین) [[تورات]] تحریف یافته کنونی آمده است و از ایـن گـذشـتـه بـر خـلاف مـشـاهـده و حـس میبـاشـد زیرا طبق این روایت یک دنده آدم بـرداشـتـه شـد و از آن حوا آفریده گشت و لذا مردان یک دنده در طرف چپ کمتر دارند در حـالی که میدانیم هیچ تفاوتی میان تعداد دندههای مرد و زن وجود ندارد و این تفاوت یک افسانه بیش نیست<ref>تفسیر نمونه؛ آیتالله مکارم شیرازی؛ ج۱۹ص۳۸۰</ref>. | تـعـبـیر به (ثم جعل منها زوجها) در واقع اشاره به این است که خدا آدم را آفرید سپس همسرش را از باقیمانده گل او خلق کرد. روی ایـن حـسـاب آفـریـنـش (حـوا) بـعـد از آفـریـنـش (آدم) بـوده اسـت و قبل از آفرینش فرزندان آدم و آفرینش همسر آدم از اجزای وجود خود آدم نبوده بـلکـه از بـاقـیمـانـده گـل او صـورت گـرفـته است، چنانکه در روایات اسلامی به آن تصریح شده و اما روایتی که میگوید (حوا) از آخرین دنده چپ آدم آفریده شده است سـخـن بـی اسـاسـی اسـت کـه از بعضی از روایات اسرائیلی گرفته شده و هماهنگ با مـطلبی است که در فصل دوم از (سفر تکوین) [[تورات]] تحریف یافته کنونی آمده است و از ایـن گـذشـتـه بـر خـلاف مـشـاهـده و حـس میبـاشـد زیرا طبق این روایت یک دنده آدم بـرداشـتـه شـد و از آن حوا آفریده گشت و لذا مردان یک دنده در طرف چپ کمتر دارند در حـالی که میدانیم هیچ تفاوتی میان تعداد دندههای مرد و زن وجود ندارد و این تفاوت یک افسانه بیش نیست<ref>تفسیر نمونه؛ آیتالله مکارم شیرازی؛ ج۱۹ص۳۸۰</ref>. | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== حضرت حوا در قرآن کریم == | == حضرت حوا در قرآن کریم == | ||
قرآن کریم در چند بخش، از زندگی حضرت حوا اشاره میکند. در هر دسته از [[آیات]] در کنار نقل داستان حضرت آدم به حضور و وجود این زن اشاره شده است. نخستین زنها در فرهنگها و ملل مختلف، اسامی متفاوتی دارند<ref> به طور مثال نزد یونانیان پاندورا، در آیین زرتشت مشیانه، در افسانههای ژاپن یامی و نزد قوم لویا در کنیا سِلا خوانده میشود. رجوع کنید به: مهدی رضایی، آفرینش و مرگ در اساطیر، ص ۱۶۷ به بعد؛ عباس اشرفی، مقایسه قصص قرآن و عهدین، ص ۱۴۶</ref>. | [[قرآن|قرآن کریم]] در چند بخش، از زندگی حضرت حوا اشاره میکند. در هر دسته از [[آیات]] در کنار نقل داستان [[حضرت آدم]] به حضور و وجود این زن اشاره شده است. نخستین زنها در فرهنگها و ملل مختلف، اسامی متفاوتی دارند<ref> به طور مثال نزد یونانیان پاندورا، در آیین زرتشت مشیانه، در افسانههای ژاپن یامی و نزد قوم لویا در کنیا سِلا خوانده میشود. رجوع کنید به: مهدی رضایی، آفرینش و مرگ در اساطیر، ص ۱۶۷ به بعد؛ عباس اشرفی، مقایسه قصص قرآن و عهدین، ص ۱۴۶</ref>. | ||
حوا نامی است که در ادبیات اسلامی بر همسر آدم نهادهاند. به نظر میرسد این اسم ریشه عربی ندارد<ref>حوا را واژه عبری قلمداد کردهاند. محمد جواد مشکور، فرهنگ تطبیقی عربی با زبانهای سامی و ایرانی، ج ۱، ص ۲۰۳؛ encyclopeadia judaica, 1996, Jerusalem, keter publiching house. V9, p979</ref>. واژه حوا اول بار در [[تورات]] ذکر شده <ref>سفر پیدایش، ۳/۲۰؛ ۴/،1</ref> و احتمالا از آنجا به زبان و فرهنگ عرب راه یافته است<ref>گفته میشود در اشعار جاهلی، سه بار نام حوا آمده است، دو بار در شعر امیه بن ابی صلت و یک بار در اشعار عدی بن زیاد مسیحی که در زمان پیامبر میزیسته است، نک encyclopeadia judaica, 9/983</ref>. | حوا نامی است که در ادبیات اسلامی بر همسر آدم نهادهاند. به نظر میرسد این اسم ریشه عربی ندارد<ref>حوا را واژه عبری قلمداد کردهاند. محمد جواد مشکور، فرهنگ تطبیقی عربی با زبانهای سامی و ایرانی، ج ۱، ص ۲۰۳؛ encyclopeadia judaica, 1996, Jerusalem, keter publiching house. V9, p979</ref>. واژه حوا اول بار در [[تورات]] ذکر شده <ref>سفر پیدایش، ۳/۲۰؛ ۴/،1</ref> و احتمالا از آنجا به زبان و فرهنگ عرب راه یافته است<ref>گفته میشود در اشعار جاهلی، سه بار نام حوا آمده است، دو بار در شعر امیه بن ابی صلت و یک بار در اشعار عدی بن زیاد مسیحی که در زمان پیامبر میزیسته است، نک encyclopeadia judaica, 9/983</ref>. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''گندمگون:''' | '''گندمگون:''' | ||
آدم از گل آفریده شد و حوّاء، از وجود آدم خلق شده است. {{متن قرآن | | آدم از گل آفریده شد و حوّاء، از وجود آدم خلق شده است. {{متن قرآن |خَلَقَکمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها |سوره = زمر |آیه = 6 }}؛ شما را از یک تن بیافرید. و از آن یک تن زنش را آفرید». {{متن قرآن |هُوَ الَّذِی خَلَقَکمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِیسْکنَ إِلَیها |سوره = اعراف |آیه = 189 }}؛ اوست که همه شما را از یک تن بیافرید. و از آن یک تن زنش را نیز بیافرید تا به او آرامش یابد. بنا به نظر اهل لغت که آدم را از أدمه به معنای گندمگون گرفتهاند، میتوان حوا را نیز زنی گندمگون دانست<ref>مفردات راغب، ج1، ص70</ref>. | ||
'''لبان تیره:''' | '''لبان تیره:''' |