مبدلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
در کتاب «هفتاد و سه ملت» نوشته شده است: مبدلیه معتقد بودند که اگر کسی در خذلان گرفتار معصیت شود و [[گناه کبیره]]<nowiki/>ای از او سر بزند، علاوه بر آنکه [[توبه]]<nowiki/>اش قبول نمی‌شود، به دلیل گستاخی و تجاوز به حریم خاص الهی، ثواب طاعاتی را که انجام داده است نیز از دست می‌دهد و همچنین قتلش واجب می‌شود و توبه‌اش قتل است. زیرا خداوند متعال فرمود: | در کتاب «هفتاد و سه ملت» نوشته شده است: مبدلیه معتقد بودند که اگر کسی در خذلان گرفتار معصیت شود و [[گناه کبیره]]<nowiki/>ای از او سر بزند، علاوه بر آنکه [[توبه]]<nowiki/>اش قبول نمی‌شود، به دلیل گستاخی و تجاوز به حریم خاص الهی، ثواب طاعاتی را که انجام داده است نیز از دست می‌دهد و همچنین قتلش واجب می‌شود و توبه‌اش قتل است. زیرا خداوند متعال فرمود:{{متن قرآن|فَتُوبُوا إِلی بارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ |سوره = بقره|آیه = 54}}؛ اکنون به سوی آفریدگارتان باز گردید و (به کیفر جهالت خود) به کشتن یکدیگر شمشیر برکشید و نیز فرمود:{{متن قرآن|وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ|سوره = آل عمران|آیه = 85}}؛ هر کسی غیر از اسلام دینی اختیار کند، هرگز از وی پذیرفته نخواهد شد و او در آخرت از زیان‌کاران است. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 386 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref><ref>هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 386 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref><ref>هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىی‌نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 71.</ref>،<ref>دبستان المذاهب، با اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، تهران، ج 2 ص 106.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۲
مبدلیه از جمله فرقه‌های اسلامی است که در برخی از منابع از آن یاد شده است.
اعتقادات
در کتاب «هفتاد و سه ملت» نوشته شده است: مبدلیه معتقد بودند که اگر کسی در خذلان گرفتار معصیت شود و گناه کبیره‌ای از او سر بزند، علاوه بر آنکه توبه‌اش قبول نمی‌شود، به دلیل گستاخی و تجاوز به حریم خاص الهی، ثواب طاعاتی را که انجام داده است نیز از دست می‌دهد و همچنین قتلش واجب می‌شود و توبه‌اش قتل است. زیرا خداوند متعال فرمود:
فَتُوبُوا إِلی بارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ [بقره–54] 
؛ اکنون به سوی آفریدگارتان باز گردید و (به کیفر جهالت خود) به کشتن یکدیگر شمشیر برکشید و نیز فرمود: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ [آل عمران–85] ؛ هر کسی غیر از اسلام دینی اختیار کند، هرگز از وی پذیرفته نخواهد شد و او در آخرت از زیان‌کاران است.
[۱][۲]،[۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 386 با ویرایش و اصلاح جملات.
- ↑ هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىی‌نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 71.
- ↑ دبستان المذاهب، با اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، تهران، ج 2 ص 106.