کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بشر بن سعيد بن قلبويه معدل، (000 – حدود 315ق) محدث شيعي. كنيه او در منابع ذكر نشده است. در مورد كلمه «قلبويه» كه ظاهراً نام جد اوست، وجوه ديگري نيز نقل شده از جمله: «قولويه»، «قبلويه»، «قيلويه» و «قالويه»، اما مداركي كه در دست ماست بيشتر با نام «قلبويه» از جد او ياد شده است. از معاصران او «ابن دريد عماني»(م321ق) است كه با هم شاگردان مشتركي داشته‏اند. بنابراين مي‏توان حدس زد كه وي در دهه‏هاي نخست سده چهارم وفات يافته است. شرح‏حال او از جمله تاريخ ولادت، دوران كودكي و چگونگي تحصيلات او براي ما روشن نيست. احتمالاً احاديثي كه شاگرد او «ابوطيب احمد بن محمد وراق» در «رافقه» از او شنيده است، كاشف از آن است كه اقامتگاه اصلي او در اين شهر بوده است. «رافقه» شهري است كه در گذشته به آن «رقه»(به فتح راء و تشديد قاف) مي‏گفتند و در ساحل فرات نزديك موصل قرار دارد. اما گمان مي‏رود كه وي بخش عمده‏اي از حيات علمي خود را در بغداد به انجام رسانده است. از او احاديث اندكي در جوامع روايي شيعه باقي مانده كه سلسله سند آنها به امام صادق(ع) مي‏رسد و در باره مناقب اميرالمؤمنين(ع) وارد شده است. صاحبنظران در باره ارزش روايات او سخني نگفته‏اند، اما آنطور كه از لقب «معدل»(به فتح دال و تشديد آن) بر مي‏آيد، ظاهراً داراي شخصيتي استوار و به عدالت و راستگويي شناخته‏شده بود. وي احاديث مذكور را از استادش «عبدالجبار بن كثير تميمي يماني» نقل مي‏كند و احتمالاً آنها را در بغداد از او شنيده است. از روايتگران احاديث او جز «ابوطيب وراق» كسي ديگر را نمي‏شناسيم. همچنين از او اثر تأليفي معرفي نشده است.

منابع: (علل الشرايع، ج1ص173، باب 139 حديث1؛ الامالي، شيخ صدوق، ص299 حديث339؛ الاربعون حديثاً، شهيد اول، ص69 حديث31؛ مراصد الاطلاع، ج2ص595، ذيل رافقه؛ الانساب، سمعاني، ج3ص84، ذيل رقي؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص66)