عقیلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' می ن' به ' می‌ن') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عقیلیه''' مطابق طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر | '''عقیلیه''' مطابق با گزارش منابع فرقه‌شناسی، طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر زندگی می‌کردند. آن مکان بهترین نقطه در دشت و صحرایی خوش منظر و محل نصب خیمه‌ها و توقف‌گاه احشام‌شان بود. آنها بزرگان طایفه خود را به [[عقیل بن ابی‌طالب]] برادر [[امام علی|حضرت علی علیه‌السلام]] منسوب می‌کردند. بزرگ‌شان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش وسخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می‌آمد. علاوه، سادات شوشتر را خال و عروس خاندان [[پیامبر ص|پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم]] را خلخال می‌نامیدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 335 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>شوشتری قاضی نور الله، مجالس المؤمنین، تبریز چاپ سنگی، بی تا، تهران، سال 1268 شمسی، ص 64</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۸
عقیلیه مطابق با گزارش منابع فرقه‌شناسی، طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر زندگی می‌کردند. آن مکان بهترین نقطه در دشت و صحرایی خوش منظر و محل نصب خیمه‌ها و توقف‌گاه احشام‌شان بود. آنها بزرگان طایفه خود را به عقیل بن ابی‌طالب برادر حضرت علی علیه‌السلام منسوب می‌کردند. بزرگ‌شان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش وسخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می‌آمد. علاوه، سادات شوشتر را خال و عروس خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم را خلخال می‌نامیدند. [۱] [۲]