صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها

این فرقه قائل‌اند که جهان قدیم و خالق فقط [[خدا|خدای تعالی]]  است. از منظر ایشان خداوند پیوسته آفریدگان خود را می‌‏بیند به‌گونه‌ای که حتی یک لحظه هم از دیدن آنها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را [[حرام]] می‌دانند. می‌گویند که [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد. آنان باور دارند که چگونه می‏‌توان قاتل [[عمار یاسر|عمار]] را یاغی و سرکش خواند در حالیکه او بر اصحاب [[معاویه]] خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابوالصباح سمرقندی؛ [[عثمان]] مظلومانه کشته شد؛ زیرا تنها افراد مرتد، زناکار و قاتل را می‌توان کشت در حالیکه عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آنها هر کسی که ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او [[واجب]] است. بنابر اعتقاد آنان، [[علی (علیه‌السلام)]] در جنگ با معاویه خطا کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref>.