ریاحیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
خط ۲: خط ۲:


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
پس از ''ابوهاشم بن‌محمد‌بن‌حنفیه'' میان [[حارثیه]] که پیروان ''عبدالله‌بن‌معاویه'' (که به نوعی مدعی امامت و وصایت ابوهاشم شده بود) محسوب می‌شدند و عده‌ای دیگر از [[راوندیه]] دربارۀ جانشینی ابوهاشم، اختلاف در گرفت. راوندیه امامت را از آن ''محمد‌بن‌علی'' (پدر سفاح و [[منصور عباسی]]) و حارثیه آن را متعلق به ''عبدالله‌بن‌معاویه'' می‌دانستند و قرار شد که هر دو گروه حکمیت شخصی به نام ''ابوریحان'' را که از رؤسا و علمای آنان بود بپذیرند و او نیز حکم کرد که ''محمد‌بن‌علی'' وصی ''ابوهاشم'' است و در نتیجه بیشتر پیروان فرقۀ حارثیه (اتباع عبدالله‌بن‌معاویه) به فرقۀ راوندیه گرویدند<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف، المقالات و الفرق، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963، ص 40</ref>،<ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 33</ref>، البته در کتاب '''فرق‌الشیعة''' اشاره‌ای به نام این فرقه نشده است، هر چند آرای مربوط به ایشان بیان شده است<ref>همان.</ref>.
پس از ''ابوهاشم بن‌محمد‌بن‌حنفیه'' میان [[حارثیه]] که پیروان ''عبدالله‌بن‌معاویه'' (که به نوعی مدعی امامت و وصایت ابوهاشم شده بود) محسوب می‌شدند و عده‌ای دیگر از [[راوندیه]] دربارۀ جانشینی ابوهاشم، اختلاف در گرفت. راوندیه امامت را از آن ''محمد‌بن‌علی'' (پدر سفاح و [[منصور عباسی]]) و حارثیه آن را متعلق به ''عبدالله‌بن‌معاویه'' می‌دانستند و قرار شد که هر دو گروه حکمیت شخصی به نام ''ابوریحان'' را که از رؤسا و علمای آنان بود بپذیرند و او نیز حکم کرد که ''محمد‌بن‌علی'' وصی ''ابوهاشم'' است و در نتیجه بیشتر پیروان فرقۀ حارثیه (اتباع عبدالله‌بن‌معاویه) به فرقۀ راوندیه گرویدند<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق دکتر محمد جواد مشکور؛ تهران، سال 1963؛ ص 40.</ref>،<ref>نوبختی حسن بن موسی؛ فرق‌الشیعة، ص 33.</ref>، البته در کتاب '''فرق‌الشیعة''' اشاره‌ای به نام این فرقه نشده است، هر چند آرای مربوط به ایشان بیان شده است<ref>همان.</ref>.


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۸

ریاحیه شاخه‌ای از فرقۀ راوندیه و پیروان مردی به نام ابوریاح بودند که از سران و علمای ایشان بود.

تاریخچه

پس از ابوهاشم بن‌محمد‌بن‌حنفیه میان حارثیه که پیروان عبدالله‌بن‌معاویه (که به نوعی مدعی امامت و وصایت ابوهاشم شده بود) محسوب می‌شدند و عده‌ای دیگر از راوندیه دربارۀ جانشینی ابوهاشم، اختلاف در گرفت. راوندیه امامت را از آن محمد‌بن‌علی (پدر سفاح و منصور عباسی) و حارثیه آن را متعلق به عبدالله‌بن‌معاویه می‌دانستند و قرار شد که هر دو گروه حکمیت شخصی به نام ابوریحان را که از رؤسا و علمای آنان بود بپذیرند و او نیز حکم کرد که محمد‌بن‌علی وصی ابوهاشم است و در نتیجه بیشتر پیروان فرقۀ حارثیه (اتباع عبدالله‌بن‌معاویه) به فرقۀ راوندیه گرویدند[۱]،[۲]، البته در کتاب فرق‌الشیعة اشاره‌ای به نام این فرقه نشده است، هر چند آرای مربوط به ایشان بیان شده است[۳].

اعتقادات

ریاحیه معتقد بودند که ابوهاشم عبدالله‌بن‌محمد حنفیه دربارۀ محمد‌بن‌علی‌بن عبدالله بن‌عباس وصیت و رشتۀ امامت را به او متصل کرده است[۴]،[۵].

پانویس

  1. اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق دکتر محمد جواد مشکور؛ تهران، سال 1963؛ ص 40.
  2. نوبختی حسن بن موسی؛ فرق‌الشیعة، ص 33.
  3. همان.
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 208 با ویرایش اندک.
  5. اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963، ص 40