رضویون: تفاوت میان نسخهها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رضویون''' فرزندان [[جعفر کذاب]] برادر [[امام حسن عسکری]]<nowiki/>اند. وی با وجود زندگی کوتاه، دارای فرزندان بسیاری شد | '''رضویون''' فرزندان [[جعفر کذاب|جعفرکذّاب]] برادر [[امام حسن عسکری|امامحسنعسکری علیهالسلام]]<nowiki/>اند. وی با وجود زندگی کوتاه، دارای فرزندان بسیاری شد. آنها بهسبب انتسابشان به امامرضاعلیهالسلام به بَنُوالرِّضی <ref>علوی علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبین، قم، چاپ احمد مهدوی، سال 1409 قمری، ص 134</ref> | ||
یا رِضَویون <ref>ابن عنبه، عمدة الطالب فی انساب آل ابیطالب، چاپ محمد حسن آل طالقانی، نجف، سال 1380 قمری و 1961 میلادی، ص 199</ref> مشهورند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204</ref> | یا رِضَویون <ref>ابن عنبه، عمدة الطالب فی انساب آل ابیطالب، چاپ محمد حسن آل طالقانی، نجف، سال 1380 قمری و 1961 میلادی، ص 199</ref> مشهورند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204</ref> | ||
جعفرکذّاب در سال 271 هجریقمری در 45 سالگی درگذشت<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204</ref> <ref>اشعری قمی سعدالله، المقالات و الفرق، تحقیق محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1963 شمسی، ص 249</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۹
رضویون فرزندان جعفرکذّاب برادر امامحسنعسکری علیهالسلاماند. وی با وجود زندگی کوتاه، دارای فرزندان بسیاری شد. آنها بهسبب انتسابشان به امامرضاعلیهالسلام به بَنُوالرِّضی [۱] یا رِضَویون [۲] مشهورند.[۳] جعفرکذّاب در سال 271 هجریقمری در 45 سالگی درگذشت[۴] [۵].
پانویس
- ↑ علوی علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبین، قم، چاپ احمد مهدوی، سال 1409 قمری، ص 134
- ↑ ابن عنبه، عمدة الطالب فی انساب آل ابیطالب، چاپ محمد حسن آل طالقانی، نجف، سال 1380 قمری و 1961 میلادی، ص 199
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204
- ↑ اشعری قمی سعدالله، المقالات و الفرق، تحقیق محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1963 شمسی، ص 249