۸۷٬۹۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = معاذ رازی | |||
| تصویر = معاذ رازی.jpg | |||
| نام = ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ | |||
| | | نام‌های دیگر = زهاد المتهجدین | ||
| | | سال تولد = 258 ق | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = | ||
| | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = | ||
| | | محل درگذشت = | ||
|استادان | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | ابو یزید بسطامی| اسحاق بن سليمان الرازی| مكی بن ابراهيم البلخی}} | ||
|ابو یزید | | شاگردان = اسماعیل بن الحسین الصوفی قزوینی، احمد بن عبدالجبل المالکی، جعفر بن نمیر قزوینی | ||
| دین = اسلام | |||
|شاگردان | | مذهب = اهل سنت | ||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | کتاب المریدین}} | |||
اسماعیل بن الحسین الصوفی | | فعالیت‌ها = | ||
| وبگاه = | |||
احمد بن عبدالجبل | }} | ||
جعفر بن نمیر قزوینی | |||
| | |||
|آثار | |||
| | |||
| | |||
| | |||
'''ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ''' از علمای [[اهل سنت]] و جماعت و از شیوخ [[تصوف]] برجسته در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص98-103، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | '''ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ''' از علمای [[اهل سنت]] و جماعت و از شیوخ [[تصوف]] برجسته در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص98-103، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | ||
ذهبی او را از شیوخ ارشد و نیکو معرفی کرده است و او را دارای سخنان و | ذهبی او را از شیوخ ارشد و نیکو معرفی کرده است و او را دارای سخنان و خطبه‌های معروف معرفی می‌کند. آنها سه برادر بودند: یحیی، اسماعیل و ابراهیم و همگی از زاهدان عصر به شمار می‌آمدند. وی به [[بلخ]] رفت و در آنجا اقامت گزید، سپس به [[نیشابور]] بازگشت و در 16 جمادی الاول <ref>وفيات الأعيان، تأليف: ابن خلكان، ج6 ص165-167</ref> سال 258 هجری قمری در آنجا درگذشت. | ||
=زندگی= | == زندگی == | ||
وفات ابوزکریا یحیی بن معاذ رازی در سال 258 هجری قمری مطابق با سال 872 میلادی بیان شده است. او ساکن ری بوده و به بلخ رفت و مدتی در آنجا ماند سپس به نیشابور رفت و در آنجا اقامت گزید و در همانجا در ماه جمادی الاول درگذشت. سه برادر بودند: اسماعیل، یحیی و ابراهیم، اسماعیل بزرگ‌ترین آنها بود و یحیی برادر وسط و ابراهیم کوچک‌ترین آنها بود و همگی از زهاد بودند. | وفات ابوزکریا یحیی بن معاذ رازی در سال 258 هجری قمری مطابق با سال 872 میلادی بیان شده است. او ساکن ری بوده و به بلخ رفت و مدتی در آنجا ماند سپس به نیشابور رفت و در آنجا اقامت گزید و در همانجا در ماه جمادی الاول درگذشت. سه برادر بودند: اسماعیل، یحیی و ابراهیم، اسماعیل بزرگ‌ترین آنها بود و یحیی برادر وسط و ابراهیم کوچک‌ترین آنها بود و همگی از زهاد بودند. | ||
=گفتار بزرگان در مورد او= | == گفتار بزرگان در مورد او == | ||
[[خطیب بغدادی]] در «المتفق و المتفرق» می‌گوید: او حکیم زمان خود بود. مردم سخنانش را می‌نوشتند و سخنانش را جمع می‌کردند. | [[خطیب بغدادی]] در «المتفق و المتفرق» می‌گوید: او حکیم زمان خود بود. مردم سخنانش را می‌نوشتند و سخنانش را جمع می‌کردند. | ||
| خط ۵۳: | خط ۳۷: | ||
قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد» درباره او می‌گوید: او شیخ زمان خود و استاد وعظ دارای مقبولیت مردمی بود و در «تحفة العارفين» گفته: او زاهد واعظ از رجال تصوف است. | قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد» درباره او می‌گوید: او شیخ زمان خود و استاد وعظ دارای مقبولیت مردمی بود و در «تحفة العارفين» گفته: او زاهد واعظ از رجال تصوف است. | ||
=استادان= | == استادان == | ||
ابو یزید بسطامی، اسحاق بن سليمان الرازی، مكی بن ابراهيم البلخی و علی بن محمد الطنافسی. | ابو یزید بسطامی، اسحاق بن سليمان الرازی، مكی بن ابراهيم البلخی و علی بن محمد الطنافسی. | ||
=شاگردان= | == شاگردان == | ||
بعضی از شاگردان او که اسامی آنان در کتاب‌های تاریخی آمده است عبارتند از: | بعضی از شاگردان او که اسامی آنان در کتاب‌های تاریخی آمده است عبارتند از: | ||
اسماعیل بن الحسین الصوفی قزوینی | # اسماعیل بن الحسین الصوفی قزوینی | ||
# احمد بن عبدالجبل المالکی | |||
احمد بن عبدالجبل المالکی | # جعفر بن نمیر قزوینی | ||
# الحسن بن علویه دامغانی | |||
جعفر بن نمیر قزوینی | # حسن بن علی بن یحیی | ||
# سیری بن سهل | |||
الحسن بن علویه دامغانی | # عبدالله بن صالح | ||
# طاهر بن اسماعیل | |||
حسن بن علی بن یحیی | # عبدالله بن سهل رازی | ||
# عبدالله بن محمد بن وهب | |||
سیری بن سهل | # محمد بن اسماعیل بن موسی | ||
# محمد بن الحسین بن الملا بلخی | |||
عبدالله بن صالح | # محمد بن محمود السمرقندی | ||
# مخول بن الفضل النسفی | |||
طاهر بن اسماعیل | # یحیی بن زکریای مقبری | ||
# ابوعثمان الزاهد | |||
عبدالله بن سهل رازی | # ابوالعباس بن حکمویه رازی | ||
# ابوالعباس المسیرجسی | |||
عبدالله بن محمد بن وهب | # ابومحمد اسکاف | ||
# قاری ابویعقوب | |||
محمد بن اسماعیل بن موسی | |||
محمد بن الحسین بن الملا بلخی | |||
محمد بن محمود السمرقندی | |||
مخول بن الفضل النسفی | |||
یحیی بن زکریای مقبری | |||
ابوعثمان الزاهد | |||
ابوالعباس بن حکمویه رازی | |||
ابوالعباس المسیرجسی | |||
ابومحمد اسکاف | |||
قاری ابویعقوب | |||
=آثار= | == آثار == | ||
نویسندگانی که تاریخ او را نگاشته‌اند در «کتاب المریدین» او اتفاق نظر دارند. مترجمان معاصر مانند زرکلی و کحاله گفته‌اند که این اثر به چاپ رسیده است و در برخی از نسخه‌های فهرست ابن الندیم به نام «مرادالمریدین» نام‌گذاری شده است. | نویسندگانی که تاریخ او را نگاشته‌اند در «کتاب المریدین» او اتفاق نظر دارند. مترجمان معاصر مانند زرکلی و کحاله گفته‌اند که این اثر به چاپ رسیده است و در برخی از نسخه‌های فهرست ابن الندیم به نام «مرادالمریدین» نام‌گذاری شده است. | ||
=گفتار= | == گفتار == | ||
صبر بر (معصیت) در خلوت علامت اخلاص در انسان است <ref>طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص239</ref>. | صبر بر (معصیت) در خلوت علامت اخلاص در انسان است <ref>طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص239</ref>. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۸۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان اهل سنت]] | |||
[[رده:صوفیه]] | |||