۵٬۵۶۷
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
برچسب: خنثیسازی |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
=جمعیت= | =جمعیت= | ||
اندونزی با جمعیت بیش از ۲۷۳ میلیون نفر چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و | اندونزی با جمعیت بیش از ۲۷۳ میلیون نفر چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاستجمهوری میباشد. پایتخت اندونزی جاکارتا است. | ||
=فرهنگ و زبان= | =فرهنگ و زبان= | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
=اندونزی در دوران معاصر= | =اندونزی در دوران معاصر= | ||
تا ۱۹۴۲ میلادی اندونزی متعلق به هلند بود و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ تحت اشغال ژاپن درآمد. در ۱۷ اوت ۱۹۴۵، میلیون به رهبری احمد سوکارنو و حتی اعلام جمهوری کردند. چهار سال تمام میان نیروهای هلند و اندونزی جنگ بود. در نهایت در سال ۱۹۴۹ موافقتنامهای امضاء شد که طبق مفاد آن، همه سرزمین اندونزی بجز گینه نو به حکومت موقت (جمهوری) ایالات متحده اندونزی واگذار شد. در۱۶ دسامبر ۱۹۴۹، سوکارنو به | تا ۱۹۴۲ میلادی اندونزی متعلق به هلند بود و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ تحت اشغال ژاپن درآمد. در ۱۷ اوت ۱۹۴۵، میلیون به رهبری احمد سوکارنو و حتی اعلام جمهوری کردند. چهار سال تمام میان نیروهای هلند و اندونزی جنگ بود. در نهایت در سال ۱۹۴۹ موافقتنامهای امضاء شد که طبق مفاد آن، همه سرزمین اندونزی بجز گینه نو به حکومت موقت (جمهوری) ایالات متحده اندونزی واگذار شد. در۱۶ دسامبر ۱۹۴۹، سوکارنو به ریاستجمهوری این کشور انتخاب گردید. | ||
=چهرههای شاخص اندونزی= | =چهرههای شاخص اندونزی= | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
از قرن هفدهم، هند شرقی مهمترین و سودآورترین بخش امپراتوری هلند بهشمار میرفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت بریتانیاییها (۱۸۱۱ تا ۱۸۱۴) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا ۱۹۴۲ حفظ کرد. در این سال ژاپنیها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد استقبال اکثر اندونزیاییها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در ۱۹۴۵، احمد سوکارنو (۱۹۰۱ تا ۱۹۷۰)- بنیانگذار حزب میلیون در ۱۹۲۷ – هند شرقی هلند را جمهوری مستقل اندونزی اعلام کرد. | از قرن هفدهم، هند شرقی مهمترین و سودآورترین بخش امپراتوری هلند بهشمار میرفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت بریتانیاییها (۱۸۱۱ تا ۱۸۱۴) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا ۱۹۴۲ حفظ کرد. در این سال ژاپنیها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد استقبال اکثر اندونزیاییها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در ۱۹۴۵، احمد سوکارنو (۱۹۰۱ تا ۱۹۷۰)- بنیانگذار حزب میلیون در ۱۹۲۷ – هند شرقی هلند را جمهوری مستقل اندونزی اعلام کرد. | ||
هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بینالمللی استقلال اندونزی را در ۱۹۴۹ پذیرفتند. حکومت سوکارنو بهطور فزایندهای اقتدارطلب شد و کشور به هرج و مرج اقتصادی گرفتار گردید. او در ۱۹۶۲ گینه نوی هلند را تصرف کرد، که در۱۹۶۲ با عنوان ایریان جایا رسماً ضمیمه شد، هر چند جنبشی | هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بینالمللی استقلال اندونزی را در ۱۹۴۹ پذیرفتند. حکومت سوکارنو بهطور فزایندهای اقتدارطلب شد و کشور به هرج و مرج اقتصادی گرفتار گردید. او در ۱۹۶۲ گینه نوی هلند را تصرف کرد، که در۱۹۶۲ با عنوان ایریان جایا رسماً ضمیمه شد، هر چند جنبشی جداییطلب پا برجاست. بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ سوکارنو کوشید با تهاجمات مسلحانه به شمال بورنئو فدراسیون نوپای مالزی را بیثبات سازد. احمد سوکارنو تا زمان سقوطش از کلیه جنبشهای استقلالطلبانه در قارههای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین دفاع میکرد. | ||
ژنرال سوهارتو توانست با سرکوبی قیام کمونیستی در ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ سیاست ضد آمریکایی سوکارنو را وارونه سازد و نهایتاً با کمک دانشجویان و ارتش او را برکنار کند. در این مدت حدود ۸۰ هزار نفر از اعضای حزب کمونیست اندونزی کشته شدند. الحاق تیمور شرقی پرتغال در ۱۹۷۶ توسط اندونزی از طرف جامعه بینالمللی به رسمیت شناخته نشد، و عملیات چریکی | ژنرال سوهارتو توانست با سرکوبی قیام کمونیستی در ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ سیاست ضد آمریکایی سوکارنو را وارونه سازد و نهایتاً با کمک دانشجویان و ارتش او را برکنار کند. در این مدت حدود ۸۰ هزار نفر از اعضای حزب کمونیست اندونزی کشته شدند. الحاق تیمور شرقی پرتغال در ۱۹۷۶ توسط اندونزی از طرف جامعه بینالمللی به رسمیت شناخته نشد، و عملیات چریکی ملیگرایان محلی ادامه داشت. برنامه جاه طلبانهای برای اسکان مجدد اهالی جاوه به منظور کم کردن جمعیت زیاد این جزیره به مورد اجرا گذاشته شد ولی این مهاجران جاوهای با انزجار بومیان جزایر کم توسعه یافته و دوردست روبرو شد. کشتار تظاهرکنندگان بی سلاح تیموری به دست سربازان اندونزی در ۱۹۹۱ اعتراضات بینالمللی را به دنبال داشت. | ||
ژنرال سوهارتو بعد از آنکه به قدرت رسید کشور مالزی را به رسمیت شناخت و دوباره کشورش را به عضویت سازمان ملل درآورد و از این جهت مورد حمایت ایالات متحده آمریکا بود. در مدت طولانی | ژنرال سوهارتو بعد از آنکه به قدرت رسید کشور مالزی را به رسمیت شناخت و دوباره کشورش را به عضویت سازمان ملل درآورد و از این جهت مورد حمایت ایالات متحده آمریکا بود. در مدت طولانی ریاستجمهوری اش خود و خانوادهاش مستقیماً در صادرات و واردات اندونزی دخالت کرده و میلیاردها دلار اندوختند. در اثر رکود اقتصادی و ضعف بنیان مالی و فقر عمومی ژنرال سوهارتو دچار تظاهرات مردمی شد تا آنکه در ۱۹ مه ۱۹۹۸ مادلین آلبرایت وزیر خارجه آمریکا به او تکلیف کرد که از مقام خود استعفاء کند. ژنرال سوهارتو در همان روز ۱۹ مه ۱۹۹۸ بعد از ابلاغ برکناریاش توسط آلبرایت در یک نطق سه دقیقه یی از مردم اندونزی به سبب خطاهایش پوزش خواست و از مردم درخواست کرد از بشارالدین یوسف حبیبی تبعیت کنند. | ||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
در دهه ۱۹۵۰ مبارزات خشونتآمیزی علیه حکومت اندونزی بر جزایر ملوک جنوبی، توسط مردم ملوک جنوبی صورت گرفت و نیروهای اندونزی این مبارزات را به شدت سرکوب کردند. پس از سقوط حکومت ژنرال سوهارتو در سال ۱۹۹۸، این مبارزات از سر گرفته شد. از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲، خشونتها در جزایر ملوک موجب کشته شدن حدود ۵ هزار نفر و بیخانمان شدن ۵۰۰ هزار نفر شد. | در دهه ۱۹۵۰ مبارزات خشونتآمیزی علیه حکومت اندونزی بر جزایر ملوک جنوبی، توسط مردم ملوک جنوبی صورت گرفت و نیروهای اندونزی این مبارزات را به شدت سرکوب کردند. پس از سقوط حکومت ژنرال سوهارتو در سال ۱۹۹۸، این مبارزات از سر گرفته شد. از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲، خشونتها در جزایر ملوک موجب کشته شدن حدود ۵ هزار نفر و بیخانمان شدن ۵۰۰ هزار نفر شد. | ||
در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۹ به دستور یوسف حبیبی ژنرال دامیری به فرماندهی منطقه تیمور شرقی رسید که مردم آن خواهان استقلال بودند. در چهارم ژوئیه ۱۹۹۹ بانک جهانی با اعطای وام یک میلیارد دلاری به اندونزی موافقت کرد. انتخابات | در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۹ به دستور یوسف حبیبی ژنرال دامیری به فرماندهی منطقه تیمور شرقی رسید که مردم آن خواهان استقلال بودند. در چهارم ژوئیه ۱۹۹۹ بانک جهانی با اعطای وام یک میلیارد دلاری به اندونزی موافقت کرد. انتخابات ریاستجمهوری پس از ۳۰ سال انجام شد و رقیب یوسف حبیبی، خانم مگاواتی سوکارنو پوتری از حزب دموکرات بود که بالاخره در ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۱ به ریاستجمهوری رسید و حزب گلکار یعنی حزب وابسته به سیستم حاکمیت شکست خورد. در آخرین روزهای حکومت یوسف حبیبی مردم تیمور شرقی با نظارت سازمان ملل به استقلال خویش رأی دادند. بعد از مگاواتی سوکارنو پوتری، ژنرال بازنشسته سوسیلو بامبانگ یودهویونو که زمانی افسر اطلاعات و فرماندار تیمور شرقی بودهاست در ۲۸ اکتبر ۲۰۰۴ در انتخابات ریاستجمهوری به پیروزی رسید. | ||
== کیایی حاجی مفتاح الاخیار == | == کیایی حاجی مفتاح الاخیار == | ||
به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی، کیایی حاجی مفتاح الاخیار نه تنها در علوم دینی ماهر است، بلکه اخلاق نیک را همیشه در اولویت خود قرار داه است و یکی از امتیازات او به شمار میرود. از نظر علم و دانش نیز از سوی علمای زمان خود شناخته شده است. | به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی، کیایی حاجی مفتاح الاخیار نه تنها در علوم دینی ماهر است، بلکه اخلاق نیک را همیشه در اولویت خود قرار داه است و یکی از امتیازات او به شمار میرود. از نظر علم و دانش نیز از سوی علمای زمان خود شناخته شده است. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
وی روز شنبه، هشتم آذرماه به سمت رئیس کل نهضت العلماء اندونزی منصوب شد و رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی در پیامی این انتصاب را به او تبریک گفت. | وی روز شنبه، هشتم آذرماه به سمت رئیس کل نهضت العلماء اندونزی منصوب شد و رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی در پیامی این انتصاب را به او تبریک گفت. | ||
سادهزیستی، دانش و عمل به آن، به خصوص هنگام ورود به سازمانی به بزرگی نهضت العلما، نام او را در رده مسئولان با اخلاق در اندونزی قرار داده است. | |||
کیایی مفتاح، سرپرست مدرسه دینی شبانهروزی یا حوزه مفتاح السنه در شهر سورابایاست. وی فرزند عبدالغنی، سرپرست حوزه تحسین الاخلاق است و در سال ۱۹۵۳ به عنوان نهمین فرزند از ۱۳ خواهر و برادر به دنیا آمد. | کیایی مفتاح، سرپرست مدرسه دینی شبانهروزی یا حوزه مفتاح السنه در شهر سورابایاست. وی فرزند عبدالغنی، سرپرست حوزه تحسین الاخلاق است و در سال ۱۹۵۳ به عنوان نهمین فرزند از ۱۳ خواهر و برادر به دنیا آمد. | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
=پایان جنگ (۱۹۴۸ میلادی)= | =پایان جنگ (۱۹۴۸ میلادی)= | ||
از اواسط تا اواخر جنگ جهانی دوم، اندونزی تحت اشغال ژاپن بود. با پایان جنگ و تسلیم نیروهای ژاپن، کلیه سلاحهای ژاپنی به دست | از اواسط تا اواخر جنگ جهانی دوم، اندونزی تحت اشغال ژاپن بود. با پایان جنگ و تسلیم نیروهای ژاپن، کلیه سلاحهای ژاپنی به دست ملیگرایان استقلالطلب اندونزیایی افتاد. در سال ۱۹۴۵ میلادی احمد سوکارنو رهبر آزادی خواهان این کشور، اعلام استقلال کرد، که با مخالفت و لشکرکشی هلندیها مواجه گردید. اما سازمان ملل در این موضوع دخالت کرد و دولت هلند به ناچار با حکومتی به نام اتحادیه اندونزی و هلند موافقت کرد. از این رو نمایندگان دولت اندونزی و دولت پادشاهی هلند به دستور سازمان ملل متحد، بر روی عرشه یک ناو آمریکایی، قرار داد ترک مخاصمه را در ۲۰ ژانویه ۱۹۴۸ امضاء کردند و جنگ دو کشور به پایان رسید. علت این که اندونزی و هلند، این قرار داد را روی یک کشتی بیگانه امضاء کردند این بود که هیچ محل دیگری برای امضای معاهده مورد موافقت دو طرف قرار نگرفته بود | ||
=جدایی تیمور شرقی= | =جدایی تیمور شرقی= | ||
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
سابقاً این جزایر در تصرف هلند و به هندِ هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید، «اندونزی» نام گرفت. پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقاً باتاویا نامیده میشد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع، نفت، زغالسنگ و مس است و توتون، برنج، قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است. | سابقاً این جزایر در تصرف هلند و به هندِ هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید، «اندونزی» نام گرفت. پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقاً باتاویا نامیده میشد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع، نفت، زغالسنگ و مس است و توتون، برنج، قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است. | ||
اندونزی را میتوان | اندونزی را میتوان بزرگترین مجمع الجزایر جهان دانست که بین دو خشکی، یعنی جنوب شرق آسیا و استرالیا واقع شدهاست. وسعت آبهای این کشور ۳ برابر مساحت خشکیهای آن میباشد. [۱۱] بندرهای مهم این کشور نیز عبارتند از: مدان، بندر ساحلی بلاوان، پکانبارو، ریو، جاکارتا سنگارنگ، نوزاتنگارا، بندر ساحلی بیتونگ و بندر آمبون. شهرهای مهم اندونزی را هم میتوان در ۱۰ شهر زیر خلاصه کرد: جاکارتا، سورابایا، سمارانگ، باندونگ، مدان، پالمبانگ، یوجونگ پادانگ، بانجارماسین، بندر لامپومگ، مانادو. | ||
=پایتخت= | =پایتخت= | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
=جزایر اصلی= | =جزایر اصلی= | ||
این کشور را میتوان از لحاظ وضعیت طبیعی به چند قسمت زیر تقسیم کرد: | این کشور را میتوان از لحاظ وضعیت طبیعی به چند قسمت زیر تقسیم کرد: | ||
•جزیره سوماترا: یکی از | •جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیرههای جهان است و با جزیرههای جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده میشوند. قسمت عمده آن را جلگهها و نواحی پست تشکیل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوههای باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی میباشند. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و اکثراً از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهمترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگلها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند؛ و مردابهای وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است. | ||
جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیتترین آنها است که بیش از ۶۵٪ جمعیت کشور در آن زندگی میکنند. کوهها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگهها و جنگلها تشکیل میدهند. رودهای آن عمدتاً کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است. | جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیتترین آنها است که بیش از ۶۵٪ جمعیت کشور در آن زندگی میکنند. کوهها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگهها و جنگلها تشکیل میدهند. رودهای آن عمدتاً کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است. | ||
خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
•جزیره گینه نو: نیمه غربی این جزیره که اصطلاحاً ایریان غربی گفته میشود و به اندونزی تعلق دارد. نواحی مرکزی و شمال غربی آن را کوهها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن را جنگلها و جلگهها تشکیل میدهند. رود دیگول مهمترین رود آن است. بلندترین نقطه آن قله جایا (۰۲۹، ۵ متر) است. | •جزیره گینه نو: نیمه غربی این جزیره که اصطلاحاً ایریان غربی گفته میشود و به اندونزی تعلق دارد. نواحی مرکزی و شمال غربی آن را کوهها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن را جنگلها و جلگهها تشکیل میدهند. رود دیگول مهمترین رود آن است. بلندترین نقطه آن قله جایا (۰۲۹، ۵ متر) است. | ||
•جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شدهاند و عمدتاً کوهستانی و مرتفع میباشند. | •جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شدهاند و عمدتاً کوهستانی و مرتفع میباشند. بزرگترین جزیرههای آن عبارتند از: سومباوا، فلورس، سومبا، تیمور و بالی. | ||
•سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیرههای برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتاً کم ارتفاعند. | •سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیرههای برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتاً کم ارتفاعند. بزرگترین جزیره آن، بانگکا میباشد. | ||
•سایر جزایر شرقی: که مجموعاً به جزایر ملوک یا اویه معروف هستند و در اطراف جزیرههای سلس و گینه نو واقع شدهاند و کوهستانی و مرتفعاند. جزیرههای هالماهرا و سرام | •سایر جزایر شرقی: که مجموعاً به جزایر ملوک یا اویه معروف هستند و در اطراف جزیرههای سلس و گینه نو واقع شدهاند و کوهستانی و مرتفعاند. جزیرههای هالماهرا و سرام بزرگترین جزیرههای این نواحی میباشند. | ||
بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگههای آن عمدتاً در جزیرههای جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگلهای آن عمدتاً در جزیرههای برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شدهاند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. بلندترین نقطه آن قله جایا با ۰۲۹, ۵ متر ارتفاع است. طویلترین رود آن باریتو (۸۸۵ کیلومتر) و دریاچه توبا (۵۰۰, ۲ کیلومتر مربع) وسیعترین دریاچهٔ آن است. | بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگههای آن عمدتاً در جزیرههای جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگلهای آن عمدتاً در جزیرههای برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شدهاند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. بلندترین نقطه آن قله جایا با ۰۲۹, ۵ متر ارتفاع است. طویلترین رود آن باریتو (۸۸۵ کیلومتر) و دریاچه توبا (۵۰۰, ۲ کیلومتر مربع) وسیعترین دریاچهٔ آن است. | ||
خط ۱۷۸: | خط ۱۷۸: | ||
== جریانات عمده فعال در اندونزی == | == جریانات عمده فعال در اندونزی == | ||
دو نوع از جنبشهای اسلامی اندونزی که با داشتن 220 میلیون جمعیت، | دو نوع از جنبشهای اسلامی اندونزی که با داشتن 220 میلیون جمعیت، بزرگترین دولت اسلامی جهان به شمار میآید، هم اکنون شاهد دو گونه از اسلام سیاسی است. یکی از این دو، گسترده و پردامنه است و در بیان و عمل از روش دموکراتیک پیروی میکند و جماعتهایی را زیر چتر خود دارد که برجستهترین آنها «جماعت محمدیه» است. این جماعت حدود 30 میلیون عضو دارد. دیگری «جماعت نهضه العلما» است که حدود 40 میلیون عضو دارد. قطب برجسته جماعت محمدیه - که جماعتی میانه رو است - شیخ سیف المعارف و برجستهترین شخصیت جماعت نهضه العلما، شیخ مصدوقی بیدلوی است. این دو جماعت بسیار شبیه طریقتهای صوفیه هستند. از این جهت که به طور مستقیم با سیاست سر و کار ندارند; هر چند برای اعضای خود حق فعالیت حزبی و مشارکت در فعالیتهای سیاسی و فرهنگی قائلند. این دو جماعت همراه چند جماعت کوچک تر در مرز تعادل و توازن بین جماعتهای معتدل و جماعتهای تندرو رادیکال قرار دارند. در سوی دیگر «جماعت اسلامی» است که در راس حرکتهای اسلامی غربستیز و بویژه ضد آمریکایی قرار دارد. این جماعت، با آن که دلایل قوی بر پیوند نزدیک آن با تشکیلات القاعده وجود ندارد، اما مقولاتی شبیه مقولات فکری القاعده را مبنای خود قرار داده است. شخصی که عمر فاروق خوانده میشود و گویا شهروند کویت و از زندانیان نیروهای آمریکایی است که در پایگاه هوایی بگرام افغانستان دستگیر شده، اعتراف کرده که در سلسله عملیات و انفجارات در کلیساهای اندونزی - که در شب سال نو 2001 م 18 کشته بر جای گذاشت - دست داشته است. وی ادعا کرده که تحت فرمان شیخ ابوبکر باعشیر - 64 ساله - که مقامات امنیتی او را رهبر معنوی جماعت اسلامی میدانند، بوده است. دستگاههای اطلاعاتی غربی و آمریکایی، بر این گماناند که جماعت اسلامی، تشکیلات بزرگی است که در سراسر جنوب شرق آسیا گسترده است و اعضای آن روش تغییر قهرآمیز را در پیش گرفته و به دلیل مخالفتشان با افکار مگاواتی سوکارنو و مخالفت با حضور وی در راس دولت، در صدد ترور او هستند.<nowiki><ref>منبع</nowiki>: پایگاه اطلاع رسانی حوزه؛ مجله پگاه حوزه دهم اسفند 1381، شماره 90 <nowiki><ref></nowiki> | ||
== سایر جریانات مؤثر == | == سایر جریانات مؤثر == | ||
=اقتصاد= | =اقتصاد= | ||
جاکارتا پایتخت اندونزی و | جاکارتا پایتخت اندونزی و بزرگترین مرکز بازرگانی کشور. | ||
اندونزی | اندونزی بزرگترین قدرت اقتصادی جنوب شرقی آسیا است. بنابر آمار سال ۲۰۰۵ تولید ناخالص داخلی اندونزی ۲۸۷ میلیارد دلار بودهاست که سهم سرانه هر فرد ۴۴۵۸ دلار است. سهم صنعت ۴۰٫۷٪ که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش کشاورزی ۱۴٪ میباشد و محصول اصلی اش برنج است. با این حال بیشترین شاغلان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. ۴۱ میلیون و هشتصد هزار نفر از نیروی کار در بخش کشاورزی شاغلند؛ که کشاورزانی هستند که حرفهای نیستند و در سطح کلان تولید نمیکنند. اما هم کشاورزان بزرگ و هم روستاییان مقدار زیادی لاستیک، چای، قهوه، تنباکو و ادویه تولید و صادر میکنند. از دوران استعمار هلند زیرساخت مناسب آبیاری در کشاورزی برای اندونزی به جا ماندهاست. | ||
بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور میباشد. اندونزی از لحاظ معدنی کشوری غنی میباشد و معادن نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، ذغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است اما به علت نسبت بیشتر جمعیت به ثروت جمعیت مردم فقیر زیاد است. صنعت معدنکاری سهمی ۱۲ درصدی در تولید ناخالص داخلی اندونزی دارد. یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی صنعت گردشگری است. | بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور میباشد. اندونزی از لحاظ معدنی کشوری غنی میباشد و معادن نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، ذغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است اما به علت نسبت بیشتر جمعیت به ثروت جمعیت مردم فقیر زیاد است. صنعت معدنکاری سهمی ۱۲ درصدی در تولید ناخالص داخلی اندونزی دارد. یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی صنعت گردشگری است. | ||
خط ۱۹۰: | خط ۱۹۰: | ||
در میان سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ شمار میلیونرها در اندونزی رشد فزایندهای داشتهاست اما هنوز نیمی از مردم با درآمد روزی کمتر از دو دلار زندگی میکنند. تنها ۱۰ درصد کسانی که کار میکنند مالیات میپردازند و دولت برای تأمین آموزش رایگان و بهداشت مشکل دارد. [۱۷] | در میان سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ شمار میلیونرها در اندونزی رشد فزایندهای داشتهاست اما هنوز نیمی از مردم با درآمد روزی کمتر از دو دلار زندگی میکنند. تنها ۱۰ درصد کسانی که کار میکنند مالیات میپردازند و دولت برای تأمین آموزش رایگان و بهداشت مشکل دارد. [۱۷] | ||
تولید نفت در اندونزی بسیار کم است و این میزان تنها برای تأمین نیازهای داخلی این کشور صرف میشود ولی با این حال اندونزی | تولید نفت در اندونزی بسیار کم است و این میزان تنها برای تأمین نیازهای داخلی این کشور صرف میشود ولی با این حال اندونزی بزرگترین تولیدکننده نفت در کشورهای جنوب شرقی آسیا بهشمار میآید. | ||
خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}}قسمتی از مقاله اسلام در اندونزی (indonesia) | |||
قسمتی از مقاله اسلام در اندونزی (indonesia) | |||
نویسنده: عبدالمجید ناصری داوودی | نویسنده: عبدالمجید ناصری داوودی | ||
منبع: اندیشه تقریب، سال اول، شماره دوم | منبع: اندیشه تقریب، سال اول، شماره دوم |