۵٬۵۶۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ارزشها' به 'ارزشها') |
برچسب: خنثیسازی |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
برای اولین بار اروپاییها در اوایل قرن ۱۶ میلادی این کشور را کشف کردند و شهر آسونسیون در تاریخ ۱۵ اوت ۱۵۳۷ توسط جهانگرد اسپانیایی، خوان د سالارز بنا نهاده شد. پس از مدتی این شهر به مرکز ایالت مستعمره اسپانیایی و جایگاه اولیهٔ هیئت جامعهٔ یسوعی و محل سکنی گزینی در آمریکای جنوبی در سده ۱۸ تبدیل شد. پاراگوئه درتاریخ ۱۴ مه ۱۸۱۱ با برانداختن متولیان اسپانیایی، استقلال خود را اعلام کرد. | برای اولین بار اروپاییها در اوایل قرن ۱۶ میلادی این کشور را کشف کردند و شهر آسونسیون در تاریخ ۱۵ اوت ۱۵۳۷ توسط جهانگرد اسپانیایی، خوان د سالارز بنا نهاده شد. پس از مدتی این شهر به مرکز ایالت مستعمره اسپانیایی و جایگاه اولیهٔ هیئت جامعهٔ یسوعی و محل سکنی گزینی در آمریکای جنوبی در سده ۱۸ تبدیل شد. پاراگوئه درتاریخ ۱۴ مه ۱۸۱۱ با برانداختن متولیان اسپانیایی، استقلال خود را اعلام کرد. | ||
تاریخ پاراگوئه شاهد دروههای طولانی سلطهٔ دولتهای بیگانه، عدم ثبات سیاسی، جنگهای داخلی و جنگهای | تاریخ پاراگوئه شاهد دروههای طولانی سلطهٔ دولتهای بیگانه، عدم ثبات سیاسی، جنگهای داخلی و جنگهای ویرانگر کشورهای همسایه بودهاست. تاریخ مستعمره بودن این کشور را میتوان به دورههای مشخص تقسیم کرد: | ||
*۱۸۱۱–۱۸۱۶: پیدایش تمدن | *۱۸۱۱–۱۸۱۶: پیدایش تمدن | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
مهاجران مسلمان پاراگوئه عمدتاً در شهر مرزی سیوداد دِل استه و تعداد دیگر در آسونسیون ـ پایتخت ـ و منطقه مرزی مشترک پاراگوئه و آرژانتین در جنوب مستقر شدند. تعداد مسلمانان مقیم پاراگوئه طی بیست سال گذشته به بیش 2 هزار نفر رسیده که اغلب از فرقهها و طایفههای گوناگون لبنانی، فلسطینی و سوری هستند. هماکنون با حمایت دولت عربستان سعودی، اهل سنت پایتخت دارای [[مسجد]] و مرکز فرهنگی هستند، اما شیعیان مقیم این کشور به دلیل عدم برخورداری از حمایت کافی از داشتن مرکز و محل تجمع محروم هستند.<br> | مهاجران مسلمان پاراگوئه عمدتاً در شهر مرزی سیوداد دِل استه و تعداد دیگر در آسونسیون ـ پایتخت ـ و منطقه مرزی مشترک پاراگوئه و آرژانتین در جنوب مستقر شدند. تعداد مسلمانان مقیم پاراگوئه طی بیست سال گذشته به بیش 2 هزار نفر رسیده که اغلب از فرقهها و طایفههای گوناگون لبنانی، فلسطینی و سوری هستند. هماکنون با حمایت دولت عربستان سعودی، اهل سنت پایتخت دارای [[مسجد]] و مرکز فرهنگی هستند، اما شیعیان مقیم این کشور به دلیل عدم برخورداری از حمایت کافی از داشتن مرکز و محل تجمع محروم هستند.<br> | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == |