۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - ' العظمی' به 'العظمی') |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
=== همسر و فرزندان === | === همسر و فرزندان === | ||
آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی دو بار ازدواج کرد. فرزندان وی، سه پسر و سه دختر از همسر اول، و چهار پسر و دو دختر از همسر دوم هستند. بعضی از فرزندان شناخته شده آیت‌الله خویی عبارتند از: | آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی دو بار ازدواج کرد. فرزندان وی، سه پسر و سه دختر از همسر اول، و چهار پسر و دو دختر از همسر دوم هستند. بعضی از فرزندان شناخته شده آیت‌الله خویی عبارتند از: | ||
سید | سید جمال‌الدین خویی، فرزند ارشد آیت‌الله خویی که بیشتر عمر خود را صرف امور مرجعیت پدرش در نجف کرد. بعضی از آثار او عبارتند از شرح کفایة الاصول، بحث فی الفلسفة و علم الکلام، توضیح المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، شرح دیوان متنبی، و دیوان شعر به فارسی.<br> | ||
سید محمدتقی خویی، بعد از تأسیس بنیاد آیت‌الله خویی در سال ۱۳۶۸ شمسی دبیر کل آن شد. بعد از [[انتفاضه شعبانیه]] در ۱۳۶۹ شمسی، عضو هیئت منتخب پدرش برای ادارۀ مناطق آزادشده بود؛ ولی در پی سرکوب این قیام و قتل عام شیعیان، همراه با پدرش در حصر خانگی قرار گرفت و سرانجام در ۳۰ تیر ۱۳۷۳شمسی در حادثۀ رانندگی درگذشت. بعضی این رخداد را حاصل برنامه‌ریزی دولت صدام دانسته‌اند. علاوه بر تقریرات درس فقه پدرش، الالتزامات التبعیة فی‌العقود از آثار اوست.<br> | سید محمدتقی خویی، بعد از تأسیس بنیاد آیت‌الله خویی در سال ۱۳۶۸ شمسی دبیر کل آن شد. بعد از [[انتفاضه شعبانیه]] در ۱۳۶۹ شمسی، عضو هیئت منتخب پدرش برای ادارۀ مناطق آزادشده بود؛ ولی در پی سرکوب این قیام و قتل عام شیعیان، همراه با پدرش در حصر خانگی قرار گرفت و سرانجام در ۳۰ تیر ۱۳۷۳شمسی در حادثۀ رانندگی درگذشت. بعضی این رخداد را حاصل برنامه‌ریزی دولت صدام دانسته‌اند. علاوه بر تقریرات درس فقه پدرش، الالتزامات التبعیة فی‌العقود از آثار اوست.<br> | ||
اطلاعات دقیقی در مورد دختران آیت‌الله خویی در دست نیست، ولی برخی از دامادهای او عبارتند از سید نصرالله مستنبط، سید مرتضی حکمی، سید جلال‌الدین فقیه ایمانی، جعفر غروی نائینی، و سید محمود میلانی. | اطلاعات دقیقی در مورد دختران آیت‌الله خویی در دست نیست، ولی برخی از دامادهای او عبارتند از سید نصرالله مستنبط، سید مرتضی حکمی، سید جلال‌الدین فقیه ایمانی، جعفر غروی نائینی، و سید محمود میلانی. | ||