وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان وحدت میان مذاهب را از وظایف حیاتی هر عالم شیعی مى‌دانست و به همین جهت علاقه‌مند بود تا حُسن تفاهمی بین شیعه و سنی برقرار شود تا از طرفی وحدت اسلامی که منظورِ بزرگ این دین مقدس است، تأمین گردد و از طرف دیگر، فقه شیعه و معارف شیعه آن طور که هست، به جامعة تسنّن که اکثریتِ مسلمانان را تشکیل می‌دهند معرفی شود. هر گونه تفرقه، و دامن زدن به آن زمینه نابودی جهان اسلام را فراهم می‌کند. از این رو مصلحان جهان اسلام مانند آیت‌الله بروجردی همواره دم از «جهان اسلام» و «وحدت امت اسلامی» می‌زد و اصطلاحات دیگر مانند «تقریب مذاهب»، «انسجام اسلامی»، «اصلاح امور مسلمین» را به کار نمی‌برد، اما اندیشه داوری او همه این مفاهیم را در بر می‌گرفت<ref>مجله حوزه، شماره ۴۳ و ۴۴، ۱۳۷۰ش.</ref>. هدف ایشان از وحدت اسلامی، هرگز این نبود که یک گروه در گروه دیگر هضم شود و همه آنها یک گروه و یک فرقه شوند؛ بلکه تأکید داشت با بیان نقاط مشترک همه گروه‌ها، دوستی، محبت و صمیمیت در میان آنها به وجود آید و همه در برابر دشمنان اسلام به ید واحده تبدیل گردند. در نظر مرحوم آیت‌الله بروجردی(ره)، نیل به این هدف مقدس، از راه تمسک به حدیث ثقلین و معرفی امامان معصوم(ع) به عنوان مصادیق بارز اهل بیت(ع) و تبیین مرجعیت علمی آنان ، بهترین، آسان‌ترین، کم هزینه‌ترین و معقول‌ترین راه می‌باشد.

شیخ [[محمود شلتوت]] از علمای معروف [[اهل‌سنت]] نیز معتقد به وحدت و همگرایی بین مسلمانان بود و از اهل سنت درخواست می‌نمود که از برخوردهای فیزیکی و عوامل تفرقه پرهیز نموده و با شیعیان اتحاد داشته باشند.

بی شک علامه محمود شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمام ویژه داشت. وی وحدت اسلامی را این­گونه تعریف می‌­کند: «برادر دینی بین قلوب مسلمین پیوند برقرار می‌کند و آنها را همچون خانواده‌ای واحد می‌سازد.

مسلمان از خوشحالی مسلمانان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می‌­‌شود. هنگامی که گمراه شد او را هدایت و هنگامی که اغفال شد او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شد به او رحم می‌­‌کند؛ و در یک جمله، آن گونه که برای خود می‌‌پسندد با او رفتار می‌‌­کند»<ref>الاسلام عقیده و شریعه، ص ۴۴۵</ref>. شیخ شلتوت کتاب خدا و سنت رسول الله(ص) را وجه اشتراک همه مذاهب مى‌دانست<ref>طلایه‌داران تقریب(۲)، ص ۹۸.</ref>.