ویل دورانت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
=تالیفات=
=تالیفات=
=نگاه وی درباره قرآن=
=نگاه وی درباره قرآن=
در كتاب معروف خود (تاریخ تمدن) درباره قرآن می‌نویسد:  
در كتاب معروف خود (تاریخ تمدن) درباره [[قرآن]] می‌نویسد:  
«این كتاب آسمانی، اخلاق و فرهنگ مسلمانان را به بركت خویش ترقی بخشید و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار كرد. به علاوه به پیروی مقررات بهداشت، ترغیبشان كرد؛ عقولشان را از بسیاری اوهام‌ها و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داد؛ مردم زبون را از حرمت و عزت نفس برخوردار كرد و در جامعه مسلمانان (اگر از رفتار برخی از خلفای دوران بعدی صرف نظر كنیم) اعتدال و تقوایی به وجود آورد كه در هیچ یك از مناطق جهان كه قلمرو انسان سفید پوست بوده، نظیر نداشته است. قرآن به مردم تعلیم داد كه بدون شكایت و ملالت، با مشكلات زندگی روبرو شوند، محدودیت‌های آن را تحمل كنند؛ در عین حال آنها را به توسعه و پیشرفتی برانگیخت كه از عجایب تاریخ بود».
«این كتاب آسمانی، اخلاق و فرهنگ مسلمانان را به بركت خویش ترقی بخشید و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار كرد. به علاوه به پیروی مقررات بهداشت، ترغیبشان كرد؛ عقولشان را از بسیاری اوهام‌ها و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داد؛ مردم زبون را از حرمت و عزت نفس برخوردار كرد و در جامعه مسلمانان (اگر از رفتار برخی از خلفای دوران بعدی صرف نظر كنیم) اعتدال و تقوایی به وجود آورد كه در هیچ یك از مناطق جهان كه قلمرو انسان سفید پوست بوده، نظیر نداشته است. قرآن به مردم تعلیم داد كه بدون شكایت و ملالت، با مشكلات زندگی روبرو شوند، محدودیت‌های آن را تحمل كنند؛ در عین حال آنها را به توسعه و پیشرفتی برانگیخت كه از عجایب تاریخ بود».
=پانویس=
=پانویس=
[[رده: مستشرقان و قرآن]]
[[رده: مستشرقان و قرآن]]
[[رده: آزاد اندیشان غیر مسلمان و قرآن]]
[[رده: آزاد اندیشان غیر مسلمان و قرآن]]

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۴

عنوان مقاله دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (1) قرآن کتاب قانون و اخلاق
زبان مقاله فارسی
اطلاعات نشر ایران
نویسنده احمد شفیعی نیا

ویل دورانت (Durant ‏ Will1981 ـ 1885‎‏) فیلسوف شرق‏ شناس و مورخ بزرگ آمریكایی و صاحب کتاب معروف تاریخ تمدن می باشد.

ولادت

تحصیلات

تالیفات

نگاه وی درباره قرآن

در كتاب معروف خود (تاریخ تمدن) درباره قرآن می‌نویسد: «این كتاب آسمانی، اخلاق و فرهنگ مسلمانان را به بركت خویش ترقی بخشید و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار كرد. به علاوه به پیروی مقررات بهداشت، ترغیبشان كرد؛ عقولشان را از بسیاری اوهام‌ها و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داد؛ مردم زبون را از حرمت و عزت نفس برخوردار كرد و در جامعه مسلمانان (اگر از رفتار برخی از خلفای دوران بعدی صرف نظر كنیم) اعتدال و تقوایی به وجود آورد كه در هیچ یك از مناطق جهان كه قلمرو انسان سفید پوست بوده، نظیر نداشته است. قرآن به مردم تعلیم داد كه بدون شكایت و ملالت، با مشكلات زندگی روبرو شوند، محدودیت‌های آن را تحمل كنند؛ در عین حال آنها را به توسعه و پیشرفتی برانگیخت كه از عجایب تاریخ بود».

پانویس