حسین الراضی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' العظمی' به 'العظمی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = حسین الراضی | |||
| تصویر = Housein_al-razi.jpg | |||
| نام = حسین الراضی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = 1951 م | |||
| تاریخ تولد = | |||
|محل تولد | | محل تولد = الاحساء، [[عربستان سعودی|عربستان]] | ||
| | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = | ||
| | | محل درگذشت = | ||
| | | استادان = {{فهرست جعبه افقی ||||}} | ||
| شاگردان = | |||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
| | | مذهب = [[شیعه]] | ||
|وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت( | | آثار = وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) | ||
|} | | فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |عضو [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]||}} | ||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''شیخ حسین الراضی''' روحانی [[عربستان سعودی|عربستانی]]، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] است. | '''شیخ حسین الراضی''' روحانی [[عربستان سعودی|عربستانی]]، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] است. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵
| حسین الراضی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حسین الراضی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1951 م، ۱۳۲۹ ش، ۱۳۶۹ ق |
| محل تولد | الاحساء، عربستان |
| دین | اسلام، شیعه |
| آثار | وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) |
| فعالیت‌ها | |
شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است.
تحصیلات
ایشان در شانزده سالگی وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و نزد اساتیدی همچون آیت‌الله‌العظمی سید أبوالقاسم الخوئی و آیت‌الله‌العظمی سید محمد باقر الصدر تلمذ نمود. سپس به قم رفت تا تحصیلات خود را نزد علمای برجسته حوزه علمیه قم تکمیل کند.
اندیشه‌ها
اتحاد و وحدت امت اسلامی به منزله قدرت و دژی نفوذناپذیر در برابر رخنه دشمنان است؛ دشمن، شبانه روز در تلاش است تا از یکسو بر منابع امت اسلامی تسلط یابد و از سویی دیگر مانع گسترش و انتشار اسلام شود؛ بنابراین امت اسلامی با انواع مختلف تهاجم‌های فکری، فرهنگی و نظامی روبروست؛ منظور از تهاجم فکری همان شبیخون فرهنگی است که همه مذاهب و فرقه‌های مختلف اسلام، اعم از شیعه و سنی و عرب و عجم را مورد تهدید قرار می‌دهد هم‌چنان که جنگ نظامی در کشورهای اسلامی نیز به نفع دشمن است و بارزترین نمونه آن، اتفاقاتی است که در فلسطین، افغانستان و عراق در حال وقوع است؛ پس دشمن، فساد را رواج داده و منابع مسلمانان را به یغما می‌برد و پیوسته برای چپاول کشورهای اسلامی نقشه می‌کشد. [۱]