۲۲٬۱۳۳
ویرایش
←مقتل‌های حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام)
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مقتل‌هایی نیز تألیف شده‌اند که وفات شخصیت‌های دیگری غیر از [[اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] را شرح داده‌اند. مقتل [[عمر بن خطاب]] از ''محمد بن عبدالله بن مهران''<ref>همان؛ ج ۲۲، ص۲۲ .</ref>، مقتل [[عبدالله بن زبیر]] و مقتل حُجر بن عَدی از ''ابی مِخنَف'' (درگذشت ۱۵۷ ق)، دو مقتل دیگر با همین عنوان اخیر از ''نصر بن مزاحم کوفی'' (درگذشت ۲۱۲ ق) و ''هِشام کَلبی'' (درگذشت ۲۰۴ یا ۲۰۹ ق)، مقتل ''رشید'' و ''میثم'' و ''جُوَیریة بن مسهّر'' از ''هشام کلبی'' و مقتل ''محمد بن ابی‌بکر'' از ''عبدالعزیز جلودی'' (درگذشت ۳۳۰ یا ۳۳۲ ق) از آن جمله‌اند. | مقتل‌هایی نیز تألیف شده‌اند که وفات شخصیت‌های دیگری غیر از [[اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] را شرح داده‌اند. مقتل [[عمر بن خطاب]] از ''محمد بن عبدالله بن مهران''<ref>همان؛ ج ۲۲، ص۲۲ .</ref>، مقتل [[عبدالله بن زبیر]] و مقتل حُجر بن عَدی از ''ابی مِخنَف'' (درگذشت ۱۵۷ ق)، دو مقتل دیگر با همین عنوان اخیر از ''نصر بن مزاحم کوفی'' (درگذشت ۲۱۲ ق) و ''هِشام کَلبی'' (درگذشت ۲۰۴ یا ۲۰۹ ق)، مقتل ''رشید'' و ''میثم'' و ''جُوَیریة بن مسهّر'' از ''هشام کلبی'' و مقتل ''محمد بن ابی‌بکر'' از ''عبدالعزیز جلودی'' (درگذشت ۳۳۰ یا ۳۳۲ ق) از آن جمله‌اند. | ||
== | == مقتل‌نگاری شیعه و اهل‌سنت == | ||
بنابر نظر مشهور، مقتل ابی‌عبدالله الحسین، اثر اَصبَغ بن نُباتَه مُجاشِعِی قدیمی‌ترین مقتل در زمینه حوادث شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) است<ref>همان، ص۲۳ و ۲۴.</ref> البته برپایۀ روایتی در کتاب ثواب‌الأعمال، نوشته شیخ صدوق، اصبغ بن نباته شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) را درک کرد، ولی هیچ جزئیاتی دربارۀ واقعۀ عاشورا از او نقل نشده است. با این همه، برخی محققان معتقدند فرزند او قاسم، مقتلی درباره واقعه عاشورا نوشته است. اوج مقتل‌نگاری، در قرن‌های سوم و چهارم قمری گزارش شده و گفته‌اند پس از قرن چهارم، رو به کاهش گذاشته است. برخی از این مقاتل چاپ شده‌اند، برخی در تعدادی از کتابخانه‌های جهان در دسترس‌اند، و برخی دیگر از میان رفته‌اند<ref>مقتل جامع سیدالشهدا (علیه‌السلام)؛ گروهی از تاریخ‌پژوهان، ج ۱، ص۴۴ و ۴۵.</ref> برخی از محققان معتقدند مقاتل زیادی وجود داشته که به مرور زمان از میان رفته‌اند و نام ۱۴ مقتل را نیز ذکر کرده‌اند<ref> | بنابر نظر مشهور، مقتل ابی‌عبدالله الحسین، اثر اَصبَغ بن نُباتَه مُجاشِعِی قدیمی‌ترین مقتل در زمینه حوادث شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) است<ref>همان، ص۲۳ و ۲۴.</ref> البته برپایۀ روایتی در کتاب ثواب‌الأعمال، نوشته شیخ صدوق، اصبغ بن نباته شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) را درک کرد، ولی هیچ جزئیاتی دربارۀ واقعۀ عاشورا از او نقل نشده است. با این همه، برخی محققان معتقدند فرزند او قاسم، مقتلی درباره واقعه عاشورا نوشته است. اوج مقتل‌نگاری، در قرن‌های سوم و چهارم قمری گزارش شده و گفته‌اند پس از قرن چهارم، رو به کاهش گذاشته است. برخی از این مقاتل چاپ شده‌اند، برخی در تعدادی از کتابخانه‌های جهان در دسترس‌اند، و برخی دیگر از میان رفته‌اند<ref>مقتل جامع سیدالشهدا (علیه‌السلام)؛ گروهی از تاریخ‌پژوهان، ج ۱، ص۴۴ و ۴۵.</ref> برخی از محققان معتقدند مقاتل زیادی وجود داشته که به مرور زمان از میان رفته‌اند و نام ۱۴ مقتل را نیز ذکر کرده‌اند<ref>«ثارالله»؛ عندلیب همدانی، ص ۱۴۱.</ref>. | ||
سه قرن هشتم، نهم و دهم قمری، دوره افول مقتل‌نویسی گزارش شده است<ref> | سه قرن هشتم، نهم و دهم قمری، دوره افول مقتل‌نویسی گزارش شده است<ref>«سیری در مقتل‌نویسی»؛ رنجبر؛ ص۸۴.</ref> آثاری هم که در این دوره نوشته شده، برگرفته از گزارش‌های اولیه از واقعه کربلا بوده یا با گزارش‌های نامعتبر و بدون سند آمیخته شده است. برخی از این آثار نقش مهمی در تحریف وقایع عاشورا داشته‌اند؛ مانند کتاب روضة الشهداء تألیف ملاحسین کاشفی (۸۲۰-۹۱۰ ق) که در اوایل قرن دهم قمری نوشته شده است<ref>لؤلؤ و مرجان؛ نوری؛ ص ۲۵۲ و ۲۲۰.</ref> با روی‌کارآمدن دولت صفوی، مراسم عاشورا جایگاه رسمی‌تری یافت و مقتل‌های جدیدی نگاشته شد که منابع دقیقی نداشتند و واقعه عاشورا را بیشتر از زاویه اندوه، مصیبت و بلا روایت می‌کردند. بیشتر این آثار، با هدف استفاده در مجالس روضه‌خوانی و سوگواری و فراهم‌ساختن زمینه برای گریه نوشته شده‌اند. آثاری چون ابتلاء الاولیاء، ازالة الاوهام فی البکاء، اکسیر العبادة فی اسرار الشهادة، و مُحرِق القلوب از این دسته‌اند<ref>«درباره منابع تاریخ عاشورا»؛ جعفریان؛ ص ۵۱ و ۵۲.</ref> کتاب قمقام زخّار و صمصام بَتّار، به‌معنای دریای آکنده و شمشیر بُرنده، نوشتهٔ فرهاد میرزا معتمدالدوله (۱۲۳۳ - ۱۳۰۵ ق)، از پرآوازه‌ترین مقاتل تألیف‌شده در چند سده اخیر دانسته شده است<ref>«قمقام زخار در تاریخ واقعه کربلا»؛ رحیمی، ص۲۸.</ref> مهیج الاحزان وموقد النیران فی قلوب اهل الایمان، ملا محمدحسین ابن محمدعلی یزدی حایری قرن ۱۳ نیز از مقاتل معروف و معتبر است. | ||
در اینجا به چند مقتل که [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نوشته‌اند اشاره می‌کنیم: نخستین آنها که سال 157 هجری به نگارش درآمده، کتاب '''«مقتل الحسین»''' اثر ''ابومخنف'' است. کتاب '''«طبقات الکبری»''' محمد ابن سعد در سال 230 هجری تدوین شده است. سال 279 "انصاب الاشراف" بلاذری وسال 282 "اخبار الطوال" دینوری تدوین می شود. سال 284 "مقتل یعقوبی" نوشته می شود. سال 310 "مقتل طبری" یا همان تاریخ طبری، "الفتوح" ابن اعثم در سال 314 و سال 568 "مقتل خوارزمی" به رشته تحریر درمی آید. | |||
== اعتبار مقتل‌های حسین‌بن‌علی == | == اعتبار مقتل‌های حسین‌بن‌علی == | ||