احمد بن حسن بن عبدویه رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
'''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] در حدود 282[[هجری]] در [[ری]] زاده شد. وی استاد [[شیخ صدوق]](م381ق) بود. اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. برخی از صاحب‌نظران معاصر<ref>خویی، ج2ص93</ref> احتمال [[اهل سنت و جماعت|سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی [[علی بن ابی طالب|علی‌علیه‌السلام]] بعد از [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم]] و عدد [[امامان شیعه|امامان دوازده‏گانه]] [[مذهب شیعه|شیعه]] نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت.
'''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] در حدود 282[[هجری]] در [[ری]] زاده شد. وی استاد [[شیخ صدوق]](م381ق) بود. اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. برخی از صاحب‌نظران معاصر<ref>خویی، ج2ص93</ref> احتمال [[اهل سنت و جماعت|سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی [[علی بن ابی طالب|علی‌علیه‌السلام]] بعد از [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم]] و عدد [[امامان شیعه|امامان دوازده‏گانه]] [[مذهب شیعه|شیعه]] نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت.


=-معرفی اجمالی=
== معرفی اجمالی ==
احمد بن حسن بن عبدویه رازی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] شیعی. وی حدود 282 هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏ زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|اهل‌‏بیت‌ (علیه‌السلام)]] روی آورد این شغل را هم‌چنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏‌کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏کند.


احمد بن حسن بن عبدویه رازی، ابوعلی قطان. فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنانکه از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏ زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|اهل‌‏بیت‌علیه‌السلام]] روی آورد این شغل را همچنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن اینکه از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏کند.
قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‌‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر([[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله‌ خویی]]، احتمال [[سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه‌السلام بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[امامان]] دوازده‏گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است.
 
قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‌‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد «احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی» شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر([[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله‌ خویی]]، ج2ص93) احتمال [[سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه‌السلام بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[امامان]] دوازده‏گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچگاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‏ای به آثار تألیفی او نشده است.


=استادان=
=استادان=
confirmed، مدیران
۳۷٬۳۶۸

ویرایش