حماریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می خوانیم' به 'می‌خوانیم') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حِماریّه''' فرقه‌ای از شیعه امامیه بوده و قائل به مهدویت و رجعت [[امام حسن عسکری|امام | '''حِماریّه''' فرقه‌ای از شیعه امامیه بوده و قائل به مهدویت و رجعت [[امام حسن عسکری|امام حسن‌عسکری (علیه‌السلام)]]<nowiki/>اند. پیروان این فرقه داشتن فرزند را برای آن حضرت انکار می‌کنند و از طرفی چون می‌دانند که جایز نیست زمین از حجت خالی باشد، به همین دلیل می‌گویند که حضرت نمرده و باز خواهد گشت. | ||
اما هواخواهان برادرش جعفر بن علی ملقب به جعفر کذاب معتقدند که ما امام حسن (ع) را آزمودیم ولی در نزد او دانشی نیافتیم، از این جهت پیروان وی را که قایل به رجعت او بودند، حماریه می‌خوانیم و امر امامت جعفر را تقویت می‌کنیم <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 166 با ویرایش محدود.</ref> <ref>شهرستان عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ج 1، ص 154.</ref> <ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص104</ref>. | اما هواخواهان برادرش جعفر بن علی ملقب به جعفر کذاب معتقدند که ما امام حسن (ع) را آزمودیم ولی در نزد او دانشی نیافتیم، از این جهت پیروان وی را که قایل به رجعت او بودند، حماریه می‌خوانیم و امر امامت جعفر را تقویت می‌کنیم <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 166 با ویرایش محدود.</ref> <ref>شهرستان عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ج 1، ص 154.</ref> <ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص104</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۵
حِماریّه فرقه‌ای از شیعه امامیه بوده و قائل به مهدویت و رجعت امام حسن‌عسکری (علیه‌السلام)اند. پیروان این فرقه داشتن فرزند را برای آن حضرت انکار می‌کنند و از طرفی چون می‌دانند که جایز نیست زمین از حجت خالی باشد، به همین دلیل می‌گویند که حضرت نمرده و باز خواهد گشت. اما هواخواهان برادرش جعفر بن علی ملقب به جعفر کذاب معتقدند که ما امام حسن (ع) را آزمودیم ولی در نزد او دانشی نیافتیم، از این جهت پیروان وی را که قایل به رجعت او بودند، حماریه می‌خوانیم و امر امامت جعفر را تقویت می‌کنیم [۱] [۲] [۳].