افزودن پیوند

    انجيل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">[[پرونده: انجيل.jpg |جایگزین= انجيل]]
    <div class="wikiInfo">[[پرونده: انجيل.jpg |جایگزین= انجيل]]</div>
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    '''اِنْجیل''' (عربی شده واژهٔ یونانی εὐαγγέλιον «اِئوانگِلیون» euangelion، به معنای خبر خوش یا مژده) کتاب مقدس [[مسیحیان]] است. چهار کتاب اول عهد جدید که به ترتیب منسوب به مَتّی، مَرقُس، لوقا و یوحنّا است انجیل نامیده می‌شوند. [[مسیحیت|مسیحیان]] انجیل را کتاب آسمانی [[حضرت عیسی|حضرت عیسی (علیه‌السلام)]] نمی‌دانند بلکه معتقدند [[عیسی]] خود تجسم [[وحی]] و عین پیام الهی بود.
    !نام
    !انجیل
    |-
    |}
    </div>


    '''اِنْجیل'''(عربی شده واژهٔ یونانی εὐαγγέλιον «اِئوانگِلیون» euangelion، به معنای خبر خوش یا مژده) کتاب مقدس [[مسیحیان]] است. چهار کتاب اول عهد جدید که به ترتیب منسوب به مَتّی، مَرقُس، لوقا و یوحنّا است انجیل نامیده می‌شوند. مسیحیان انجیل را کتاب آسمانی [[حضرت عیسی(ع)]] نمی‌دانند بلکه معتقدند [[عیسی]] خود تجسم وحی و عین پیام الهی بود.  
    در [[قرآن کریم]] و احادیث اسلامی انجیل نام کتاب [[حضرت عیسی|حضرت مسیح]] است که از جانب [[خداوند]] به او [[وحی]] شده است امّا در کتاب‏‌های تاریخ ادیان و به ویژه نزد مسیحیان کتاب‏‌هایی که در سده‏‌های نخستین [[مسیحیت]] برای ثبت اقوال و اعمال حضرت [[حضرت عیسی|مسیح]] نگارش یافتند انجیل نامیده می‏‌شود. نویسندگان انجیل‏‌ها در نگارش شرح زندگانی حضرت عیسی مسیح از مطالبی استفاده کرده‌‏اند که از طریق شاگردان او و شاهدان عینی وقایع در دسترس آنها قرار گرفته بود.


    در [[قرآن کریم]] و احادیث اسلامی انجیل نام کتاب [[حضرت مسیح]] است که از جانب [[خداوند]] به او [[وحی]] شده است امّا در کتاب‏های [[تاریخ ادیان]] و به ویژه نزد مسیحیان کتاب‏هایی که در سده‏‌های نخستین [[مسیحیت]] برای ثبت اقوال و اعمال حضرت مسیح نگارش یافتند انجیل نامیده می‏‌شود. نویسندگان انجیل‏‌ها در نگارش شرح زندگانی [[حضرت عیسی مسیح]] از مطالبی استفاده کرده‌‏اند که از طریق شاگردان او و شاهدان عینی وقایع در دسترس آنها قرار گرفته بود.
    == کتاب مقدس مسیحیان ==
    کتاب مقدس عنوان مجموعه‌ای از نوشته‌های کوچک و بزرگ است که مسیحیان همه و یهودیان بخشی از آن را کتاب آسمانی و الهی خود می‌دانند. عنوان معروف این مجموعه در زبان انگلیسی و بیشتر زبان‌های اروپایی «بایبل»<ref> Bible.</ref> و یا کلمه‌های هم خانواده آن است که از کلمه یونانی «Biblia» به معنای «کتاب‌ها» گرفته شده است<ref>توماس ميشل، کلام مسيحی، ترجمه ی حسين توفيقی، ص 23 (به عهد عتيق نيز شهرت دارد).</ref>.


    =کتاب مقدس مسیحیان=
    در زبان‌های فارسی و عربی عنوان «عهدین» نیز برای این کتاب به کار می‌رود. عنوان مذکور به این اعتقاد مسیحیان اشاره دارد که خداوند دو عهد و پیمان با انسان بسته است: یکی «عهد قدیم»<ref>Old Testement. (O.T.)</ref> که در آن خداوند از انسان پیمان گرفته است که بر شریعت الهی گردن نهد; و دیگری «عهد جدید»<ref>. New Testament (N. T.)</ref> که پیمان بر سر محبت خدا و عیسی مسیح است.


    کتاب مقدس، عنوان مجموعه‌اى از نوشته‌هاى کوچک و بزرگ است که مسیحیان همه، و [[يهوديان|یهودیان]] بخشى از آن را کتاب آسمانى و الهى خود مى دانند. عنوان معروف این مجموعه در زبان انگلیسى و بیشتر زبان‌هاى اروپایى «بایبل»<ref> Bible.</ref> و یا کلمه‌هاى هم خانواده ى آن است که از کلمه ى یونانى «Biblia» به معناى «کتاب‌ها» گرفته شده است<ref>توماس ميشل، كلام مسيحى، ترجمه ى حسين توفيقى، ص 23 (به عهد عتيق نيز شهرت دارد).</ref>.
    متناظر با این تقسیم، کتاب‌های مربوط به دوره اول را «عهد قدیم» و کتاب‌های مربوط به دوره دوم را «عهد جدید» می‌خوانند و هر دو قسمت از نظر مسیحیان مقدس و معتبر است، لکن یهودیان معتقدند که خدا تنها یک پیمان با انسان بسته و آن همان پیمان «شریعت» است; و بر این اساس تنها بخش «عهد قدیم» را ـ که «عهد» می‌نامند ـ قبول دارند<ref>ر. ک: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 19 و 20. البته اصطلاح رايج برای عهد قديم در ميان يهوديان واژه ی «تنخ» است که مخفف «تورات»، «نبيم»، «انبيا»، «کتوبيم» و «مکتوبات» است.</ref>.


    در زبان‌هاى فارسى و عربى عنوان «عهدین» نیز براى این کتاب به کار مى رود. عنوان مذکور به این اعتقاد مسیحیان اشاره دارد که خداوند دو عهد و پیمان با انسان بسته است: یکى «عهد قدیم»<ref>Old Testement. (O.T.)</ref> که در آن خداوند از انسان پیمان گرفته است که بر شریعت الهى گردن نهد; و دیگرى «عهد جدید»<ref>. New Testament (N. T.)</ref> که پیمان بر سر محبت خدا و عیسى مسیح است.
    == عهد قدیم ==
    این بخش از کتاب مقدس ـ که قریب سه چهارم کل کتاب می‌شود ـ مشتمل بر 39 یا 46 کتاب است<ref>اين تفاوت ناشی از اختلاف بين دو نسخه است. خود يهوديان نسخه ی 39 کتابی را قبول دارند، اما مسيحيان، کاتوليک ها و ارتدوکس ها نسخه ی 46 کتابی، و پروتستان‌ها نسخه ی 39 کتابی را پذيرفته‌اند.</ref>.


    متناظر با این تقسیم، کتاب‌هاى مربوط به دوره ى اول را «عهد قدیم» و کتاب‌هاى مربوط به دوره ى دوم را «عهد جدید» مى خوانند و هر دو قسمت از نظر مسیحیان مقدس و معتبر است، لکن یهودیان معتقدند که خدا تنها یک پیمان با انسان بسته و آن همان پیمان «شریعت» است; و بر این اساس تنها بخش «عهد قدیم» را ـ که «عهد» مى نامند ـ قبول دارند<ref>ر.ك: عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 19 و 20. البته اصطلاح رايج براى عهد قديم در ميان يهوديان واژه ى «تنخ» است كه مخفف «تورات»، «نبيم»، «انبيا»، «كتوبيم» و «مكتوبات» است.</ref>.
    طبق نسخه 46 کتابی (یا نسخه سبعینه) که مورد پذیرش اکثر مسیحیان است، عهد قدیم به سه بخش تقسیم می‌گردد:


    =عهد قدیم=
    * بخش اول: اسفار پنج گانه [[تورات]] و کتب تاریخی دیگر؛
    * بخش دوم: کتب حکمت، شعر و مناجات؛
    * بخش سوم: کتب انبیا و پیش گویی‌های آنها.


    این بخش از کتاب مقدس ـ که قریب سه چهارم کل کتاب مى شود ـ مشتمل بر 39 یا 46 کتاب است<ref>اين تفاوت ناشى از اختلاف بين دو نسخه است. خود يهوديان نسخه ى 39 كتابى را قبول دارند، اما مسيحيان، كاتوليك ها و ارتدوكس ها نسخه ى 46 كتابى، و پروتستانها نسخه ى 39 كتابى را پذيرفته اند.</ref>.
    هرچند باور عمومی یهودیان و مسیحیان این است که تورات فعلی (اسفار پنج گانه) نوشته و یا کتاب آسمانی [[حضرت موسی|حضرت موسی (علیه‌السلام)]] است، اما کسانی در گذشته و حال انتساب تورات موجود به حضرت موسی (علیه‌السلام) را قاطعانه رد کرده و به اثبات این نظریه پرداخته‌اند که تورات موجود در قرون پس از آن حضرت نوشته شده است<ref>از جمله اين افراد «باروخ اسپينوزا» (1632 ـ 1677 م) دانشمند هلندی و دکتر الکسندر کيوس از دانشمندان مسيحی است. ر. ک: حسين توفيقی، آشنايی با اديان بزرگ، ص 82; باروخ اسپينوزا، مصنف واقعی اسفار پنجگانه، ترجمه ی عليرضا آل بويه، مجله ی هفت آسمان، ش 1، ص 89; رحمة الله هندی، اظهار الحق، ص 63.</ref>.


    طبق نسخه ى 46 کتابى (یا نسخه ى سبعینه) که مورد پذیرش اکثر مسیحیان است، عهد قدیم به سه بخش تقسیم مى گردد:
    بیش‌تر کتاب‌های عهد عتیق در اصل به زبان عبری و اندکی از آن به زبان کلدانی (از زبان‌های سامی هم خانواده با عربی) بوده‌اند که به یونانی ترجمه شده‌اند.


    *بخش اول: اسفار پنج گانه ى [[تورات]] و کتب تاریخى دیگر;
    == عهد جدید ==
    *
    بخش دوم کتاب مقدس، [[عهد جديد|عهد جدید]] است که تنها مسیحیان آن را قبول دارند. عهد جدید به زبان یونانی نوشته شده است، در حالی که حضرت عیسی (علیه‌السلام) و [[حواريون|حواریون]] او به زبان آرامی (لهجه‌ای از زبان عبری) سخن می‌گفتند. علت این امر آن است که با کشورگشایی [[اسکندر مقدونی|اسکندر مقدونی]] و ایجاد یک امپراطوری بزرگ، زبان یونانی در بسیاری از مناطق تبلیغ شد، به گونه‌ای که بسیاری از مردم با این زبان آشنایی یافتند. هنگامی که رسولان مسیحی برای مردم منطقه دریای مدیترانه و اطراف آن سخن می‌گفتند یا می‌نوشتند، طبیعی بود که از زبان مشترک (یونانی) استفاده کنند<ref>عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 33.</ref>.
    *بخش دوم: کتب حکمت، شعر و مناجات;
    *
    *بخش سوم: کتب انبیا و پیش گویى‌هاى آنها.
    *


    هرچند باور عمومى یهودیان و مسیحیان این است که تورات فعلى (اسفار پنج گانه) نوشته و یا کتاب آسمانى [[حضرت موسى(ع)]] است، اما کسانى در گذشته و حال انتساب تورات موجود به حضرت موسى(ع) را قاطعانه رد کرده و به اثبات این نظریه پرداخته اند که تورات موجود در قرون پس از آن حضرت نوشته شده است<ref>از جمله اين افراد «باروخ اسپينوزا» (1632 ـ 1677 م) دانشمند هلندى و دكتر الكسندر كيوس از دانشمندان مسيحى است. ر.ك: حسين توفيقى، آشنايى با اديان بزرگ، ص 82; باروخ اسپينوزا، مصنف واقعى اسفار پنجگانه، ترجمه ى عليرضا آل بويه، مجله ى هفت آسمان، ش 1، ص 89; رحمة الله هندى، اظهار الحق، ص 63.</ref>.
    == تقسیم‌بندی عهد جدید ==


    بیش تر کتاب‌هاى عهد عتیق در اصل به زبان عبرى و اندکى از آن به زبان کلدانى (از زبان‌هاى سامى هم خانواده با عربى) بوده اند که به یونانى ترجمه شده اند.
    [[عهد جديد|عهد جدید]] به طور کلی به 4 بخش تقسیم می‌شود:


    =عهد جدید=
    === زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی (علیه‌السلام) ===
    این بخش مشتمل بر 4 انجیل<ref>انجيل در لغت يونانی به معنای «مژده» است.</ref> است که گفته می‌شود «متی»، «مرقس»، «لوقا» و «یوحنا» آنها را نوشته‌اند.
    سه انجیل نخست سبکی یک‌سان دارند و مطالب مندرج در آنها هماهنگ‌اند و با فرهنگ یهودی اختلاف چندانی ندارند; اما انجیل چهارم (یوحنا) از نظر مطالب با اناجیل دیگر متفاوت است و با فرهنگ یهودی سازگاری ندارد و در آن الوهیت حضرت عیسی مطرح شده است. سه انجیل اول را اناجیل هم نوا یا هم دید<ref>Synoptic.</ref> می‌نامند.
    غالب محققان بر آن‌اند که این سه انجیل بعد از حضرت عیسی و حدوداً بین سال‌های 65 ـ 70 م، یعنی بیش از سی سال پس از حیات زمینی حضرت عیسی (علیه‌السلام) نوشته شده‌اند و برخی از پژوهش‌گران کتاب مقدس معتقدند که انجیل متی و لوقا از روی انجیل مرقس نوشته شده‌اند<ref>ر. ک: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 35.</ref>.


    بخش دوم کتاب مقدس، [[عهد جديد|عهد جدید]] است که تنها مسیحیان آن را قبول دارند. عهد جدید به زبان یونانى نوشته شده است، در حالى که حضرت عیسى(ع) و [[حواريون|حواریون]] او به زبان آرامى (لهجه‌اى از زبان عبرى) سخن مى گفتند. علت این امر آن است که با کشورگشایى [[اسكندر مقدونی|اسکندر مقدونی]] و ایجاد یک امپراطورى بزرگ، زبان یونانى در بسیارى از مناطق تبلیغ شد، به گونه‌اى که بسیارى از مردم با این زبان آشنایى یافتند. هنگامى که رسولان مسیحى براى مردم منطقه ى دریاى مدیترانه و اطراف آن سخن مى گفتند یا مى نوشتند، طبیعى بود که از زبان مشترک (یونانى) استفاده کنند<ref>عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 33.</ref>.
    === تبلیغات و مسافرت‌های تبلیغی مبلغان مسیحی ===
    در این بخش کتاب «اعمال رسولان» وجود دارد که اقدامات حواریون و دیگر مسیحیان، مخصوصاً «پولس» رابیان می‌کند.


    =تقسیم بندى عهد جدید=
    === نامه‌ها ===
    رسولان نامه‌هایی به شهرها و افراد گوناگون نگاشته‌اند که 21 عدد از آنها در مجموعه عهد جدید آورده شده‌اند. سیزدها چهارده<ref>در انتساب يکی از نامه‌ها به پولس ترديد وجود دارد.</ref> نامه از «پولس»، سه نامه از «یوحنا»، دو نامه از «پطرس»، و یک نامه از «یعقوب» و «یهودا» وجود دارد.


    [[عهد جديد|عهد جدید]] به طور کلى به 4 بخش تقسیم مى شود:
    این نامه‌ها حاوی مطالبی ارشادی و احیاناً اعتقادی است.


    '''زندگى‌نامه و سخنان حضرت عیسى(ع):'''
    === رؤیا و مکاشفه ===


    این بخش مشتمل بر 4 انجیل<ref>انجيل در لغت يونانى به معناى «مژده» است.</ref> است که گفته مى شود «متى»، «مرقس»، «لوقا» و «یوحنا» آنها را نوشته اند.
    در این بخش تنها کتاب «مکاشفه وحنا» قرار دارد که کتاب سرّی و رمزی است و حوادث آینده را پیش گویی می‌کند.
    سه انجیل نخست سبکى یکسان دارند و مطالب مندرج در آنها هماهنگ اند و با فرهنگ یهودى اختلاف چندانى ندارند; اما انجیل چهارم (یوحنا) از نظر مطالب با اناجیل دیگر متفاوت است و با فرهنگ یهودى سازگارى ندارد و در آن الوهیت حضرت عیسى مطرح شده است. سه انجیل اول را اناجیل هم نوا یا هم دید<ref>Synoptic.</ref> مى نامند.
    غالب محققان بر آن اند که این سه انجیل بعد از حضرت عیسى و حدوداً بین سال‌هاى 65 ـ 70 م، یعنى بیش از سى سال پس از حیات زمینى حضرت عیسى(ع) نوشته شده اند و برخى از پژوهشگران کتاب مقدس معتقدند که انجیل متى و لوقا از روى انجیل مرقس نوشته شده اند<ref>ر.ك: عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 35.</ref>.


    '''تبلیغات و مسافرت‌هاى تبلیغى مبلغان مسیحى:'''
    == نویسندگان عهد جدید ==
    چهار انجیل ابتدای عهد جدید، در واقع چهار زندگی‌نامه از حضرت عیسی (علیه‌السلام) هستند که به دست چهار نفر نوشته شده‌اند.


    در این بخش کتاب «اعمال رسولان» وجود دارد که اقدامات حواریون و دیگر مسیحیان، مخصوصاً «پولس» رابیان مى کند.
    === انجیل مرقس ===
    قدیمی‌ترین و مختصرترین آنهاست که معمولا آنها را بهوحنای مرقس، دوست و هم دم و مترجم پطرس، که احیاناً هم سفر پولس نیز بوده است، نسبت می‌دهند<ref>مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ترجمه ی طاطه وس ميکائيليان، ج 1، ص 173.</ref>. نوشته‌های او مطالبی است که از پطرس آموخته و ثبت کرده است<ref>همان.</ref>. این انجیل بسیار کوتاه، واقع بینانه، روشن و پرقدرت است; مانند آلبومی که مختص عکس‌های شخصِ به خصوصی باشد، یک رشته تصاویر مهم از عیسی ارائه می‌دهد... مرقس توانسته شخصیت واعمال مسیح را با این تصاویر به خوبی نشان دهد<ref>همان، ص 176.</ref>.


    '''نامه‌ها:'''
    === انجیل متی ===
    در ترتیب کنونی عهد جدید، نخستین انجیل و مفصلّ‌ترین آنهاست. اعتقاد سنتّی مسیحی این بود که این انجیل قدیمی‌ترین اناجیل و به دست «متای خوازی» نوشته شده است، اما با نقّادی‌های عصر جدید، عقاید فوق اعتبار خود را از دست داده است<ref>عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 214 ـ 215.</ref>.
    === انجیل لوقا ===
    کتاب اعمال رسولان، منسوب به لوقای طبیب، یار و همراه پولس است، که احتمالا در انطاکیه با تبلیغ پولس ایمان آورده و با او دوست و هم نشین شده بود<ref>مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ج 1ظ، ص 191.</ref>.
    بسیاری از انجیل شناسان معتقدند که انجیل متی و انجیل لوقا در نگارش از انجیل مرقس استفاده کرده‌اند و در بسیاری از مشترکات دیگرشان از یک منبع شفاهی بهره برده‌اند<ref>Cross, F, Th Oxford Dictionary of Christian Church (ODC), London, Oxford University Press, P 853.به نقل از: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 205.</ref>.


    رسولان نامه‌هایى به شهرها و افراد گوناگون نگاشته اند که 21 عدد از آنها در مجموعه ى عهد جدید آورده شده اند. سیزده یا چهارده<ref>در انتساب يكى از نامه ها به پولس ترديد وجود دارد.</ref> نامه از «پولس»، سه نامه از «یوحنا»، دو نامه از «پطرس»، و یک نامه از «یعقوب» و «یهودا» وجود دارد.
    === انجیل یوحنّا ===
    با سه انجیل دیگر ـ که اناجیل هم نوا خوانده می‌شوند ـ بسیار متفاوت است و علاوه بر این که تنها انجیلی است که الهیات عیسی خدایی را ترویج می‌کند، از نظر سبک نگارش و ترکیب مطالب با سه انجیل دیگر تفاوت بسیار دارد، به گونه‌ای که مسیحِ اناجیل هم نوا را «مسیح تاریخ» و مسیح این انجیل را «مسیح ایمان» خوانده‌اند<ref>همان، ص 260.</ref>.


    این نامه‌ها حاوى مطالبى ارشادى و احیاناً اعتقادى است.
    تاریخ نگارش انجیل یوحنّا احتمالاً بین سال‌های 90 ـ 115 م است، و از نظر تاریخی آخرین اناجیل است<ref>فهيم عزيز، المدخل الی العهد الجديد، ص 561.</ref>.


    '''رؤیا و مکاشفه:'''
    اعتقاد غالب سنتی در کلیسای مسیحی این بود که این انجیل توسط یوحنّا، پسر زبدی، که از خردسالی در زمره حواریون بود، نوشته شده است، اما اعتقاد مزبور در قرن نوزدهم زیر سؤال رفت و کوشش‌های بسیار برای شناسایی نویسنده این انجیل به جایی نرسید.


    در این بخش تنها کتاب «مکاشفه ى یوحنا» قرار دارد که کتاب سرّى و رمزى است و حوادث آینده را پیش گویى مى کند.
    یک [[کشيش|کشیش]] مسیحی در پاسخ به این سؤال که «چه کسی انجیل یوحنّا را نوشته است؟» می‌نویسد:


    =نویسندگان عهد جدید=
    سؤال مشکلی است و پاسخ به آن بررسی و تحقیق گسترده‌ای را می‌طلبد و غالباً به این عبارت ختم می‌شود که غیر از خدای یگانه کسی نمی‌داند که
    چه کسی این انجیل را نوشته است<ref> همان، ص 546.</ref>.


    چهار انجیل ابتداى عهد جدید، در واقع چهار زندگى نامه از حضرت عیسى(ع) هستند که به دست چهار نفر نوشته شده اند.
    نویسنده انجیل یوحنّا علاوه بر این که اناجیل قبلی و رساله‌های پولس را در اختیار داشته و از آنها در تدوین انجیلش استفاده کرده، دارای مشرب فلسفی هم بوده و کتابش مشحون از مایه‌های فلسفی [[يونان|یونان]] است.


    '''انجیل مرقس:'''
    == رساله‌های پولس ==
    پولس نخستین نویسنده عهد جدید به شمار می‌رود. رساله‌های او مشتمل بر 13 یا 14 نامه است که برای افراد خاص یا اشخاص مختلف و شهرهای گوناگون فرستاده و در آنها نوعاً به بیان بحث‌های عقیدتی و دفاع از نظام الهیاتی خود که عمدتاً عیسی خدایی و نفی شریعت است می‌پردازد.


    قدیمى ترین و مختصرترین آنهاست که معمولا آنها را به یوحناى مرقس، دوست و هم دم و مترجم پطرس، که احیاناً هم سفر پولس نیز بوده است، نسبت مى دهند<ref>مريل سى تنى، معرفى عهد جديد، ترجمه ى طاطه وس ميكائيليان، ج 1، ص 173.</ref>. نوشته‌هاى او مطالبى است که از پطرس آموخته و ثبت کرده است<ref>همان.</ref>. این انجیل بسیار کوتاه، واقع بینانه، روشن و پرقدرت است; مانند آلبومى که مختص عکس‌هاى شخصِ به خصوصى باشد، یک رشته تصاویر مهم از عیسى ارائه مى دهد... مرقس توانسته شخصیت واعمال مسیح را با این تصاویر به خوبى نشان دهد<ref>همان، ص 176.</ref>.
    امروزه محققان مسلم می‌دانند که نخستین نوشته‌های عهد جدید، رساله‌های پولس است؛ زیرا وی در بین سال‌های 35 ـ 40 م تغییر کیش داد و در سال 64 م به قتل رسید و هیچ انجیلی قبل از سال 65 م نوشته نشده است<ref>ر. ک: مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ترجمه ی طا ط. ميکائيليان، ج 1، ص 138 ـ 139; عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 235 ـ 236; و توماس ميشل، کلام مسيحی، ص 54.</ref>.


    '''انجیل متى:'''
    بنابراین می‌توان گفت که رساله‌های پولس حداقل 20 سال قبل از اولین انجیل در کلیساها وجود داشته و از آنها استفاده می‌شده و پایه نظام عقیدتی [[مسیحیت|مسيحيت]] قرار گرفته و سپس تاریخ زندگی حضرت عیسی (علیه‌السلام)نگاشته شده است. تأثیر الهیات عیسی خدایی پولس بر اناجیل هم نوا مشهود نیست; اما انجیل یوحنّا که سال‌ها پس از سه انجیل دیگر در اواخر قرن اول یا ابتدای قرن دوم میلادی نوشته شده کاملا متأثر از الهیات پولسی است. این نکته به ما می‌فهماند که در پایان قرن اول اندیشه‌های شرک‌آلود پولس کاملا در جامعه مسیحی و در کلیسا جا افتاده و بر نگارش مطالب کتاب مقدس تأثیر‌گذارده است.


    در ترتیب کنونى عهد جدید، نخستین انجیل و مفصلّ ترین آنهاست. اعتقاد سنتّى مسیحى این بود که این انجیل قدیمى ترین اناجیل و به دست «متاى خوازى» نوشته شده است، اما با نقّادى‌هاى عصر جدید، عقاید فوق اعتبار خود را از دست داده است<ref>عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 214 ـ 215.</ref>.
    == حجیت و اعتبار عهد جدید ==
    بر اساس دیدگاه مسیحی، حضرت عیسی (علیه‌السلام) کتاب آسمانی نداشت، بلکه او خود تجسّم وحی الهی و عین پیام خدا بود، و انجیل‌ها و سایر کتب عهد جدید، نوشته حضرت عیسی یا املای او به شاگردانش نیست، بلکه حواریون و قدیسان و مسیحیان نخستین بعد از حضرت عیسی به تدریج آن را تحریر کرده‌اند.
    ادعای مسیحیان این است که این نوشته‌ها حاصل الهامات و هدایت ویژه روح‌القدس و نتیجه توافق و اجماع مسیحیان صدر اول در پذیرش 27 کتاب موجود عهد جدید است:


    '''انجیل لوقا:'''
    خدا در 30 سال سرنوشت‌سازی (30 ـ 60 م.) که انجیل مکتوب وجود نداشت، و سخنان و کارهای عیسی به طور شفاهی نقل می‌شد آن جامعه را هدایت کرد. این [[روح القدس|روح‌القدس]] بود که از طریق الهام، نویسندگان انجیل‌ها را برای نوشتن این کتب و ثبت برگزیده سخنان و کارهای بسیار زیاد عیسی، رهنمون شد... و سرانجام جامعه مسیحیان نخستین با راهنمایی روح‌القدس از میان نوشته‌های مسیحی بی شمار، به 27 کتاب، که انجیل‌های چهار گانه نیز جزء آنهاست، اقرار کرد؛... این توافق در باب کتاب‌های مقدس از طریق نوعی اجماع حاصل شد. این اجماع خیلی زود به دست آمد و فهرست نخستین کتاب‌های مقدس، بین سال‌های 150 ـ 200 میلادی تهیه شد و پس از چند قرن کلیسا به طور رسمی روشن ساخت که چه کتاب‌هایی را باید مقدس شمرد<ref>کلام مسيحی، ص 41 ـ 51.</ref>.


    کتاب اعمال رسولان، منسوب به لوقاى طبیب، یار و همراه پولس است، که احتمالا در انطاکیه با تبلیغ پولس ایمان آورده و با او دوست و هم نشین شده بود<ref>مريل سى تنى، معرفى عهد جديد، ج 1ظ، ص 191.</ref>.
    == پانویس ==
    بسیارى از انجیل شناسان معتقدند که انجیل متى و انجیل لوقا در نگارش از انجیل مرقس استفاده کرده اند و در بسیارى از مشترکات دیگرشان از یک منبع شفاهى بهره برده اند<ref>Cross, F, Th Oxford Dictionary of Christian Church (ODC), London, Oxford University Press, P 853.به نقل از: عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 205.</ref>.
    {{پانویس}}


    '''انجیل یوحنّا:'''
    == منابع ==
    [https://www.hawzahnews.com/news/496773/%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85-%DB%B4-%D8%AA%D9%82%D8%B3%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%87%D8%AF-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF برگرفته از سایت از کتاب مقدس مسیحیان بیشتر بدانیم + ۴ تقسیم‌بندی از عهد جدیدhttps://www.hawzahnews.com]


    با سه انجیل دیگر ـ که اناجیل هم نوا خوانده مى شوند ـ بسیار متفاوت است و علاوه بر این که تنها انجیلى است که الهیات عیسى خدایى را ترویج مى کند، از نظر سبک نگارش و ترکیب مطالب با سه انجیل دیگر تفاوت بسیار دارد، به گونه‌اى که مسیحِ اناجیل هم نوا را «مسیح تاریخ» و مسیح این انجیل را «مسیح ایمان» خوانده اند<ref>همان، ص 260.</ref>.
    [[رده:آثار]]
     
    [[رده:کتاب‌‌های آسمانی]]
    تاریخ نگارش انجیل یوحنّا احتمالاً بین سال‌هاى 90 ـ 115 م است، و از نظر تاریخى آخرین اناجیل است<ref>فهيم عزيز، المدخل الى العهد الجديد، ص 561.</ref>.
    [[رده:ادیان و آیین‌ها]]
     
    اعتقاد غالب سنتى در کلیساى مسیحى این بود که این انجیل توسط یوحنّا، پسر زبدى، که از خردسالى در زمره ى حواریون بود، نوشته شده است، اما اعتقاد مزبور در قرن نوزدهم زیر سؤال رفت و کوشش‌هاى بسیار براى شناسایى نویسنده ى این انجیل به جایى نرسید.
     
    یک [[كشيش|کشیش]] مسیحى در پاسخ به این سؤال که «چه کسى انجیل یوحنّا را نوشته است؟» مى نویسد:
     
    سؤال مشکلى است و پاسخ به آن بررسى و تحقیق گسترده‌اى را مى طلبد و غالباً به این عبارت ختم مى شود که غیر از خداى یگانه کسى نمى داند که
    چه کسى این انجیل را نوشته است<ref> همان، ص 546.</ref>.
     
    نویسنده ى انجیل یوحنّا علاوه بر این که اناجیل قبلى و رساله‌هاى پولس را در اختیار داشته و از آنها در تدوین انجیلش استفاده کرده، داراى مشرب فلسفى هم بوده و کتابش مشحون از مایه‌هاى فلسفى [[يونان|یونان]] است.
     
    =رساله‌هاى پولس=
     
    پولس نخستین نویسنده ى عهد جدید به شمار مى رود. رساله‌هاى او مشتمل بر 13 یا 14 نامه است که براى افراد خاص یا اشخاص مختلف و شهرهاى گوناگون فرستاده و در آنها نوعاً به بیان بحث‌هاى عقیدتى و دفاع از نظام الهیاتى خود، که عمدتاً عیسى خدایى و نفى شریعت است، مى پردازد.
     
    امروزه محققان مسلم مى دانند که نخستین نوشته‌هاى عهد جدید، رساله‌هاى پولس است; زیرا وى در بین سال‌هاى 35 ـ 40 م تغییر کیش داد و در سال 64 م به قتل رسید و هیچ انجیلى قبل از سال 65 م نوشته نشده است<ref>ر.ك: مريل سى تنى، معرفى عهد جديد، ترجمه ى طا ط. ميكائيليان، ج 1، ص 138 ـ 139; عبدالرحيم سليمانى اردستانى، كتاب مقدس، ص 235 ـ 236; و توماس ميشل، كلام مسيحى، ص 54.</ref>.
     
    بنابراین مى توان گفت که رساله‌هاى پولس حداقل 20 سال قبل از اولین انجیل در کلیساها وجود داشته و از آنها استفاده مى شده و پایه ى نظام عقیدتى [[مسيحيت|مسیحیت]] قرار گرفته و سپس تاریخ زندگى حضرت عیسى(ع)نگاشته شده است. تأثیر الهیات عیسى خدایى پولس بر اناجیل هم نوا مشهود نیست; اما انجیل یوحنّا که سال‌ها پس از سه انجیل دیگر در اواخر قرن اول یا ابتداى قرن دوم میلادى نوشته شده کاملا متأثر از الهیات پولسى است. این نکته به ما مى فهماند که در پایان قرن اول اندیشه‌هاى شرک آلود پولس کاملا در جامعه ى مسیحى و در کلیسا جا افتاده و بر نگارش مطالب کتاب مقدس تأثیر گذارده است.
     
    =حجیت و اعتبار عهد جدید=
     
    بر اساس دیدگاه مسیحى، حضرت عیسى(ع) کتاب آسمانى نداشت، بلکه او خود تجسّم وحى الهى و عین پیام خدا بود، و انجیل‌ها و سایر کتب عهد جدید، نوشته ى حضرت عیسى یا املاى او به شاگردانش نیست، بلکه حواریون و قدیسان و مسیحیان نخستین بعد از حضرت عیسى به تدریج آن را تحریر کرده اند.
    ادعاى مسیحیان این است که این نوشته‌ها حاصل الهامات و هدایت ویژه ى روح القدس و نتیجه ى توافق و اجماع مسیحیان صدر اول در پذیرش 27 کتاب موجود عهد جدید است:
     
    خدا در 30 سال سرنوشت سازى (30 ـ 60 م.) که انجیل مکتوب وجود نداشت، و سخنان و کارهاى عیسى به طور شفاهى نقل مى شد آن جامعه را هدایت کرد. این روح القدس بود که از طریق الهام، نویسندگان انجیل‌ها را براى نوشتن این کتب و ثبت برگزیده ى سخنان و کارهاى بسیار زیاد عیسى، رهنمون شد... و سرانجام جامعه ى مسیحیان نخستین با راهنمایى روح القدس از میان نوشته‌هاى مسیحى بى شمار، به 27 کتاب، که انجیل‌هاى چهار گانه نیز جزء آنهاست، اقرار کرد;... این توافق در باب کتاب‌هاى مقدس از طریق نوعى اجماع حاصل شد. این اجماع خیلى زود به دست آمد و فهرست نخستین کتاب‌هاى مقدس، بین سال‌هاى 150 ـ 200 میلادى تهیه شد و پس از چند قرن کلیسا به طور رسمى روشن ساخت که چه کتاب‌هایى را باید مقدس شمرد<ref>كلام مسيحى، ص 41 ـ 51.</ref>.
     
    =منبع=
     
    [https://www.hawzahnews.com/news/496773/%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85-%DB%B4-%D8%AA%D9%82%D8%B3%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%87%D8%AF-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF برگرفته از سایت از کتاب مقدس مسیحیان بیشتر بدانیم + ۴ تقسیم بندی از عهد جدیدhttps://www.hawzahnews.com]
    =پانویس=
    {{پانویس|2}}
     
    [[رده:کتاب مقدس]]
    [[رده:کتاب‌های پیامیران]]
    [[رده:متون مسیحیت]]
    [[رده:اصطلاحات مسیحی]]

    نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۲

    انجيل

    اِنْجیل (عربی شده واژهٔ یونانی εὐαγγέλιον «اِئوانگِلیون» euangelion، به معنای خبر خوش یا مژده) کتاب مقدس مسیحیان است. چهار کتاب اول عهد جدید که به ترتیب منسوب به مَتّی، مَرقُس، لوقا و یوحنّا است انجیل نامیده می‌شوند. مسیحیان انجیل را کتاب آسمانی حضرت عیسی (علیه‌السلام) نمی‌دانند بلکه معتقدند عیسی خود تجسم وحی و عین پیام الهی بود.

    در قرآن کریم و احادیث اسلامی انجیل نام کتاب حضرت مسیح است که از جانب خداوند به او وحی شده است امّا در کتاب‏‌های تاریخ ادیان و به ویژه نزد مسیحیان کتاب‏‌هایی که در سده‏‌های نخستین مسیحیت برای ثبت اقوال و اعمال حضرت مسیح نگارش یافتند انجیل نامیده می‏‌شود. نویسندگان انجیل‏‌ها در نگارش شرح زندگانی حضرت عیسی مسیح از مطالبی استفاده کرده‌‏اند که از طریق شاگردان او و شاهدان عینی وقایع در دسترس آنها قرار گرفته بود.

    کتاب مقدس مسیحیان

    کتاب مقدس عنوان مجموعه‌ای از نوشته‌های کوچک و بزرگ است که مسیحیان همه و یهودیان بخشی از آن را کتاب آسمانی و الهی خود می‌دانند. عنوان معروف این مجموعه در زبان انگلیسی و بیشتر زبان‌های اروپایی «بایبل»[۱] و یا کلمه‌های هم خانواده آن است که از کلمه یونانی «Biblia» به معنای «کتاب‌ها» گرفته شده است[۲].

    در زبان‌های فارسی و عربی عنوان «عهدین» نیز برای این کتاب به کار می‌رود. عنوان مذکور به این اعتقاد مسیحیان اشاره دارد که خداوند دو عهد و پیمان با انسان بسته است: یکی «عهد قدیم»[۳] که در آن خداوند از انسان پیمان گرفته است که بر شریعت الهی گردن نهد; و دیگری «عهد جدید»[۴] که پیمان بر سر محبت خدا و عیسی مسیح است.

    متناظر با این تقسیم، کتاب‌های مربوط به دوره اول را «عهد قدیم» و کتاب‌های مربوط به دوره دوم را «عهد جدید» می‌خوانند و هر دو قسمت از نظر مسیحیان مقدس و معتبر است، لکن یهودیان معتقدند که خدا تنها یک پیمان با انسان بسته و آن همان پیمان «شریعت» است; و بر این اساس تنها بخش «عهد قدیم» را ـ که «عهد» می‌نامند ـ قبول دارند[۵].

    عهد قدیم

    این بخش از کتاب مقدس ـ که قریب سه چهارم کل کتاب می‌شود ـ مشتمل بر 39 یا 46 کتاب است[۶].

    طبق نسخه 46 کتابی (یا نسخه سبعینه) که مورد پذیرش اکثر مسیحیان است، عهد قدیم به سه بخش تقسیم می‌گردد:

    • بخش اول: اسفار پنج گانه تورات و کتب تاریخی دیگر؛
    • بخش دوم: کتب حکمت، شعر و مناجات؛
    • بخش سوم: کتب انبیا و پیش گویی‌های آنها.

    هرچند باور عمومی یهودیان و مسیحیان این است که تورات فعلی (اسفار پنج گانه) نوشته و یا کتاب آسمانی حضرت موسی (علیه‌السلام) است، اما کسانی در گذشته و حال انتساب تورات موجود به حضرت موسی (علیه‌السلام) را قاطعانه رد کرده و به اثبات این نظریه پرداخته‌اند که تورات موجود در قرون پس از آن حضرت نوشته شده است[۷].

    بیش‌تر کتاب‌های عهد عتیق در اصل به زبان عبری و اندکی از آن به زبان کلدانی (از زبان‌های سامی هم خانواده با عربی) بوده‌اند که به یونانی ترجمه شده‌اند.

    عهد جدید

    بخش دوم کتاب مقدس، عهد جدید است که تنها مسیحیان آن را قبول دارند. عهد جدید به زبان یونانی نوشته شده است، در حالی که حضرت عیسی (علیه‌السلام) و حواریون او به زبان آرامی (لهجه‌ای از زبان عبری) سخن می‌گفتند. علت این امر آن است که با کشورگشایی اسکندر مقدونی و ایجاد یک امپراطوری بزرگ، زبان یونانی در بسیاری از مناطق تبلیغ شد، به گونه‌ای که بسیاری از مردم با این زبان آشنایی یافتند. هنگامی که رسولان مسیحی برای مردم منطقه دریای مدیترانه و اطراف آن سخن می‌گفتند یا می‌نوشتند، طبیعی بود که از زبان مشترک (یونانی) استفاده کنند[۸].

    تقسیم‌بندی عهد جدید

    عهد جدید به طور کلی به 4 بخش تقسیم می‌شود:

    زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی (علیه‌السلام)

    این بخش مشتمل بر 4 انجیل[۹] است که گفته می‌شود «متی»، «مرقس»، «لوقا» و «یوحنا» آنها را نوشته‌اند. سه انجیل نخست سبکی یک‌سان دارند و مطالب مندرج در آنها هماهنگ‌اند و با فرهنگ یهودی اختلاف چندانی ندارند; اما انجیل چهارم (یوحنا) از نظر مطالب با اناجیل دیگر متفاوت است و با فرهنگ یهودی سازگاری ندارد و در آن الوهیت حضرت عیسی مطرح شده است. سه انجیل اول را اناجیل هم نوا یا هم دید[۱۰] می‌نامند. غالب محققان بر آن‌اند که این سه انجیل بعد از حضرت عیسی و حدوداً بین سال‌های 65 ـ 70 م، یعنی بیش از سی سال پس از حیات زمینی حضرت عیسی (علیه‌السلام) نوشته شده‌اند و برخی از پژوهش‌گران کتاب مقدس معتقدند که انجیل متی و لوقا از روی انجیل مرقس نوشته شده‌اند[۱۱].

    تبلیغات و مسافرت‌های تبلیغی مبلغان مسیحی

    در این بخش کتاب «اعمال رسولان» وجود دارد که اقدامات حواریون و دیگر مسیحیان، مخصوصاً «پولس» رابیان می‌کند.

    نامه‌ها

    رسولان نامه‌هایی به شهرها و افراد گوناگون نگاشته‌اند که 21 عدد از آنها در مجموعه عهد جدید آورده شده‌اند. سیزدها چهارده[۱۲] نامه از «پولس»، سه نامه از «یوحنا»، دو نامه از «پطرس»، و یک نامه از «یعقوب» و «یهودا» وجود دارد.

    این نامه‌ها حاوی مطالبی ارشادی و احیاناً اعتقادی است.

    رؤیا و مکاشفه

    در این بخش تنها کتاب «مکاشفه وحنا» قرار دارد که کتاب سرّی و رمزی است و حوادث آینده را پیش گویی می‌کند.

    نویسندگان عهد جدید

    چهار انجیل ابتدای عهد جدید، در واقع چهار زندگی‌نامه از حضرت عیسی (علیه‌السلام) هستند که به دست چهار نفر نوشته شده‌اند.

    انجیل مرقس

    قدیمی‌ترین و مختصرترین آنهاست که معمولا آنها را بهوحنای مرقس، دوست و هم دم و مترجم پطرس، که احیاناً هم سفر پولس نیز بوده است، نسبت می‌دهند[۱۳]. نوشته‌های او مطالبی است که از پطرس آموخته و ثبت کرده است[۱۴]. این انجیل بسیار کوتاه، واقع بینانه، روشن و پرقدرت است; مانند آلبومی که مختص عکس‌های شخصِ به خصوصی باشد، یک رشته تصاویر مهم از عیسی ارائه می‌دهد... مرقس توانسته شخصیت واعمال مسیح را با این تصاویر به خوبی نشان دهد[۱۵].

    انجیل متی

    در ترتیب کنونی عهد جدید، نخستین انجیل و مفصلّ‌ترین آنهاست. اعتقاد سنتّی مسیحی این بود که این انجیل قدیمی‌ترین اناجیل و به دست «متای خوازی» نوشته شده است، اما با نقّادی‌های عصر جدید، عقاید فوق اعتبار خود را از دست داده است[۱۶].

    انجیل لوقا

    کتاب اعمال رسولان، منسوب به لوقای طبیب، یار و همراه پولس است، که احتمالا در انطاکیه با تبلیغ پولس ایمان آورده و با او دوست و هم نشین شده بود[۱۷]. بسیاری از انجیل شناسان معتقدند که انجیل متی و انجیل لوقا در نگارش از انجیل مرقس استفاده کرده‌اند و در بسیاری از مشترکات دیگرشان از یک منبع شفاهی بهره برده‌اند[۱۸].

    انجیل یوحنّا

    با سه انجیل دیگر ـ که اناجیل هم نوا خوانده می‌شوند ـ بسیار متفاوت است و علاوه بر این که تنها انجیلی است که الهیات عیسی خدایی را ترویج می‌کند، از نظر سبک نگارش و ترکیب مطالب با سه انجیل دیگر تفاوت بسیار دارد، به گونه‌ای که مسیحِ اناجیل هم نوا را «مسیح تاریخ» و مسیح این انجیل را «مسیح ایمان» خوانده‌اند[۱۹].

    تاریخ نگارش انجیل یوحنّا احتمالاً بین سال‌های 90 ـ 115 م است، و از نظر تاریخی آخرین اناجیل است[۲۰].

    اعتقاد غالب سنتی در کلیسای مسیحی این بود که این انجیل توسط یوحنّا، پسر زبدی، که از خردسالی در زمره حواریون بود، نوشته شده است، اما اعتقاد مزبور در قرن نوزدهم زیر سؤال رفت و کوشش‌های بسیار برای شناسایی نویسنده این انجیل به جایی نرسید.

    یک کشیش مسیحی در پاسخ به این سؤال که «چه کسی انجیل یوحنّا را نوشته است؟» می‌نویسد:

    سؤال مشکلی است و پاسخ به آن بررسی و تحقیق گسترده‌ای را می‌طلبد و غالباً به این عبارت ختم می‌شود که غیر از خدای یگانه کسی نمی‌داند که چه کسی این انجیل را نوشته است[۲۱].

    نویسنده انجیل یوحنّا علاوه بر این که اناجیل قبلی و رساله‌های پولس را در اختیار داشته و از آنها در تدوین انجیلش استفاده کرده، دارای مشرب فلسفی هم بوده و کتابش مشحون از مایه‌های فلسفی یونان است.

    رساله‌های پولس

    پولس نخستین نویسنده عهد جدید به شمار می‌رود. رساله‌های او مشتمل بر 13 یا 14 نامه است که برای افراد خاص یا اشخاص مختلف و شهرهای گوناگون فرستاده و در آنها نوعاً به بیان بحث‌های عقیدتی و دفاع از نظام الهیاتی خود که عمدتاً عیسی خدایی و نفی شریعت است می‌پردازد.

    امروزه محققان مسلم می‌دانند که نخستین نوشته‌های عهد جدید، رساله‌های پولس است؛ زیرا وی در بین سال‌های 35 ـ 40 م تغییر کیش داد و در سال 64 م به قتل رسید و هیچ انجیلی قبل از سال 65 م نوشته نشده است[۲۲].

    بنابراین می‌توان گفت که رساله‌های پولس حداقل 20 سال قبل از اولین انجیل در کلیساها وجود داشته و از آنها استفاده می‌شده و پایه نظام عقیدتی مسيحيت قرار گرفته و سپس تاریخ زندگی حضرت عیسی (علیه‌السلام)نگاشته شده است. تأثیر الهیات عیسی خدایی پولس بر اناجیل هم نوا مشهود نیست; اما انجیل یوحنّا که سال‌ها پس از سه انجیل دیگر در اواخر قرن اول یا ابتدای قرن دوم میلادی نوشته شده کاملا متأثر از الهیات پولسی است. این نکته به ما می‌فهماند که در پایان قرن اول اندیشه‌های شرک‌آلود پولس کاملا در جامعه مسیحی و در کلیسا جا افتاده و بر نگارش مطالب کتاب مقدس تأثیر‌گذارده است.

    حجیت و اعتبار عهد جدید

    بر اساس دیدگاه مسیحی، حضرت عیسی (علیه‌السلام) کتاب آسمانی نداشت، بلکه او خود تجسّم وحی الهی و عین پیام خدا بود، و انجیل‌ها و سایر کتب عهد جدید، نوشته حضرت عیسی یا املای او به شاگردانش نیست، بلکه حواریون و قدیسان و مسیحیان نخستین بعد از حضرت عیسی به تدریج آن را تحریر کرده‌اند. ادعای مسیحیان این است که این نوشته‌ها حاصل الهامات و هدایت ویژه روح‌القدس و نتیجه توافق و اجماع مسیحیان صدر اول در پذیرش 27 کتاب موجود عهد جدید است:

    خدا در 30 سال سرنوشت‌سازی (30 ـ 60 م.) که انجیل مکتوب وجود نداشت، و سخنان و کارهای عیسی به طور شفاهی نقل می‌شد آن جامعه را هدایت کرد. این روح‌القدس بود که از طریق الهام، نویسندگان انجیل‌ها را برای نوشتن این کتب و ثبت برگزیده سخنان و کارهای بسیار زیاد عیسی، رهنمون شد... و سرانجام جامعه مسیحیان نخستین با راهنمایی روح‌القدس از میان نوشته‌های مسیحی بی شمار، به 27 کتاب، که انجیل‌های چهار گانه نیز جزء آنهاست، اقرار کرد؛... این توافق در باب کتاب‌های مقدس از طریق نوعی اجماع حاصل شد. این اجماع خیلی زود به دست آمد و فهرست نخستین کتاب‌های مقدس، بین سال‌های 150 ـ 200 میلادی تهیه شد و پس از چند قرن کلیسا به طور رسمی روشن ساخت که چه کتاب‌هایی را باید مقدس شمرد[۲۳].

    پانویس

    1. ↑ Bible.
    2. ↑ توماس ميشل، کلام مسيحی، ترجمه ی حسين توفيقی، ص 23 (به عهد عتيق نيز شهرت دارد).
    3. ↑ Old Testement. (O.T.)
    4. ↑ . New Testament (N. T.)
    5. ↑ ر. ک: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 19 و 20. البته اصطلاح رايج برای عهد قديم در ميان يهوديان واژه ی «تنخ» است که مخفف «تورات»، «نبيم»، «انبيا»، «کتوبيم» و «مکتوبات» است.
    6. ↑ اين تفاوت ناشی از اختلاف بين دو نسخه است. خود يهوديان نسخه ی 39 کتابی را قبول دارند، اما مسيحيان، کاتوليک ها و ارتدوکس ها نسخه ی 46 کتابی، و پروتستان‌ها نسخه ی 39 کتابی را پذيرفته‌اند.
    7. ↑ از جمله اين افراد «باروخ اسپينوزا» (1632 ـ 1677 م) دانشمند هلندی و دکتر الکسندر کيوس از دانشمندان مسيحی است. ر. ک: حسين توفيقی، آشنايی با اديان بزرگ، ص 82; باروخ اسپينوزا، مصنف واقعی اسفار پنجگانه، ترجمه ی عليرضا آل بويه، مجله ی هفت آسمان، ش 1، ص 89; رحمة الله هندی، اظهار الحق، ص 63.
    8. ↑ عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 33.
    9. ↑ انجيل در لغت يونانی به معنای «مژده» است.
    10. ↑ Synoptic.
    11. ↑ ر. ک: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 35.
    12. ↑ در انتساب يکی از نامه‌ها به پولس ترديد وجود دارد.
    13. ↑ مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ترجمه ی طاطه وس ميکائيليان، ج 1، ص 173.
    14. ↑ همان.
    15. ↑ همان، ص 176.
    16. ↑ عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 214 ـ 215.
    17. ↑ مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ج 1ظ، ص 191.
    18. ↑ Cross, F, Th Oxford Dictionary of Christian Church (ODC), London, Oxford University Press, P 853.به نقل از: عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 205.
    19. ↑ همان، ص 260.
    20. ↑ فهيم عزيز، المدخل الی العهد الجديد، ص 561.
    21. ↑ همان، ص 546.
    22. ↑ ر. ک: مريل سی تنی، معرفی عهد جديد، ترجمه ی طا ط. ميکائيليان، ج 1، ص 138 ـ 139; عبدالرحيم سليمانی اردستانی، کتاب مقدس، ص 235 ـ 236; و توماس ميشل، کلام مسيحی، ص 54.
    23. ↑ کلام مسيحی، ص 41 ـ 51.

    منابع

    برگرفته از سایت از کتاب مقدس مسیحیان بیشتر بدانیم + ۴ تقسیم‌بندی از عهد جدیدhttps://www.hawzahnews.com

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=انجيل&oldid=170836»