خواجه نصیرالدین طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۸: خط ۵۸:


== آثار ==
== آثار ==
کتاب‌ها و رساله‌های علمی خواجه نصیرالدین طوسی در موضوعات گوناگون را بیش از ۱۸۴ عنوان دانسته‌اند. <ref> فرحات، اندیشه‌های فلسفی و کلامی خواجه نصیرالدین طوسی، ۱۳۸۹ش، ص۷۱</ref> برخی محققان معتقدند که با توجه به زندگی اجباری وی در قلعه‌های [[اسماعیلیان]]، بسیاری از کتاب‌های او در وضعیت بد معیشتی نوشته شده است. خواجه نصیر، در مقدمه شرح اشارات، از رنج فراوان و غم روزافزونش هنگام تألیف کتاب نوشته است. <ref>نصیرالدین طوسی، شرح اشارات، ج۲، ص۱۴۶</ref>
کتاب‌ها و رساله‌های علمی خواجه نصیرالدین طوسی در موضوعات گوناگون را بیش از ۱۸۴ عنوان دانسته‌اند<ref> فرحات، اندیشه‌های فلسفی و کلامی خواجه نصیرالدین طوسی، ۱۳۸۹ش، ص۷۱</ref>. برخی محققان معتقدند که با توجه به زندگی اجباری وی در قلعه‌های [[اسماعیلیان]]، بسیاری از کتاب‌های او در وضعیت بد معیشتی نوشته شده است. خواجه نصیر، در مقدمه شرح اشارات، از رنج فراوان و غم روزافزونش هنگام تألیف کتاب نوشته است<ref>نصیرالدین طوسی، شرح اشارات، ج۲، ص۱۴۶</ref>.


=== برخی از آثار او ===
=== برخی از آثار او ===
# تجرید الاعتقاد: این کتاب از زمان تألیف تاکنون از کتاب‌هایی است که در [[حوزه‌های علمیه]] شیعه در حوزه کلام تدریس می‌شود. <ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref> خواجه نصیر در این کتاب کلام را با [[فلسفه]] آمیخته و مسائل کلامی را به‌روش فلسفی حل کرده است. <ref>نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، مقدمه محقق، ص۷۱</ref>
# تجرید الاعتقاد: این کتاب از زمان تألیف تاکنون از کتاب‌هایی است که در [[حوزه‌های علمیه]] شیعه در حوزه کلام تدریس می‌شود<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref>. خواجه نصیر در این کتاب کلام را با [[فلسفه]] آمیخته و مسائل کلامی را به‌روش فلسفی حل کرده است<ref>نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، مقدمه محقق، ص۷۱</ref>.
#
#
# اساس الاقتباس:این کتاب در موضوع منطق و به‌زبان فارسی است. <ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref> برخی این کتاب را پس از بخش منطق کتاب شفای بوعلی سینا، مهمترین کتابی دانسته‌اند که در این موضوع نگاشته شده است. <ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref>
# اساس الاقتباس:این کتاب در موضوع منطق و به‌زبان فارسی است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref>. برخی این کتاب را پس از بخش منطق کتاب شفای بوعلی سینا، مهمترین کتابی دانسته‌اند که در این موضوع نگاشته شده است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref>.
#
#
# شرح الاشارات و التنبیهاتِ ابوعلی سینا: این کتاب از متون درسی حکمت مَشّاء است. <ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref>
# شرح الاشارات و التنبیهاتِ ابوعلی سینا: این کتاب از متون درسی حکمت مَشّاء است<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref>.
#
#
# اخلاق ناصری: ترجمه کتاب طهاره الاعراقِ ابن مسکویه به‌همراه اضافات. <ref> مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۹</ref>
# اخلاق ناصری: ترجمه کتاب طهاره الاعراقِ ابن مسکویه به‌همراه اضافات<ref> مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۹</ref>.
#
#
# آغاز و انجام: این کتاب درباره مبدأ و [[معاد]] است که در آن مباحث مربوط به احوال قیامت، [[بهشت]] و [[جهنم]] به روش عرفانی مطرح شده است. <ref>بخش فلسفه و کلام دایره المعارف بزرگ اسلامی، «آغاز وانجام»، ص۴۴۰</ref>
# آغاز و انجام: این کتاب درباره مبدأ و [[معاد]] است که در آن مباحث مربوط به احوال قیامت، [[بهشت]] و [[جهنم]] به روش عرفانی مطرح شده است<ref>بخش فلسفه و کلام دایره المعارف بزرگ اسلامی، «آغاز وانجام»، ص۴۴۰</ref>.
#
#
# تحریر اصول اقلیدس: کتاب «اصول الهندسه و الحساب» کتابی است که قریب سیصد سال قبل از میلاد توسط اقلیدس، ریاضی‌دان و منجم شهیر یونانی تصنیف شده است و یکی از متون درسی ریاضی‌دانان بوده است. <ref>رمضانی، مروری بر آثار و تألیفات‏ علامه حسن زاده آملی، ۱۳۷۴ش، ص۱۱۷</ref> خواجه طوسی بر پایه ترجمه‌های پیش از خود از این کتاب و مقایسه بین آنها، این اثر را تحریر و شرح نموده و اَشکال و گزاره‌های دیگری نیز بدان افزوده است. <ref>متقی، حسین، «کتابشناسی اصول هندسه اقلیدس، با تأکید بر تحریر خواجه نصیرالدین طوسی» </ref>
# تحریر اصول اقلیدس: کتاب «اصول الهندسه و الحساب» کتابی است که قریب سیصد سال قبل از میلاد توسط اقلیدس، ریاضی‌دان و منجم شهیر یونانی تصنیف شده است و یکی از متون درسی ریاضی‌دانان بوده است<ref>رمضانی، مروری بر آثار و تألیفات‏ علامه حسن زاده آملی، ۱۳۷۴ش، ص۱۱۷</ref>. خواجه طوسی بر پایه ترجمه‌های پیش از خود از این کتاب و مقایسه بین آنها، این اثر را تحریر و شرح نموده و اَشکال و گزاره‌های دیگری نیز بدان افزوده است<ref>متقی، حسین، «کتابشناسی اصول هندسه اقلیدس، با تأکید بر تحریر خواجه نصیرالدین طوسی» </ref>.
#
#
# زیج ایلخانی: کتابی که احوال و حرکات ستارگان و مانند آن را که بوسیله رصد کردن آنها معلوم می‌شود، در آن ثبت می‌کنند.
# زیج ایلخانی: کتابی که احوال و حرکات ستارگان و مانند آن را که بوسیله رصد کردن آنها معلوم می‌شود، در آن ثبت می‌کنند.
#
#
# التذکرة فی علم الهیئة: این کتاب به‌گفته حاجی خلیفه خلاصه‌‌ای از مسائل این فن و براهین مربوط به آن است. <ref>ویده‏‌مان، آیلهارد، «خواجه نصیرالدین طوسی» ‏، ۱۳۹۱ش، ص۳۲</ref>
# التذکرة فی علم الهیئة: این کتاب به‌گفته حاجی خلیفه خلاصه‌‌ای از مسائل این فن و براهین مربوط به آن است<ref>ویده‏‌مان، آیلهارد، «خواجه نصیرالدین طوسی» ‏، ۱۳۹۱ش، ص۳۲</ref>.
#
#
== درگذشت ==
== درگذشت ==
خواجه نصیر در حالی در ۱۸ [[ذی الحجه]] سال ۶۷۲ق درگذشت که برای سامان دادن به امور اوقاف و دانشمندان، در [[بغداد]] به سر می‌برد. او بنا به وصیت خود در حرم [[کاظمین]] دفن شد. <ref> نعمة، فلاسفة الشیعة: حیاتهم و آراؤهم، ۱۹۸۷م، ص۵۳۱؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۹۸۶م، ج۹، ص۴۱۸؛ البته ابن کثیر در البدایة و النهایة روز وفات او را دوازدهم ذی الحجه نوشته است (البدایة و النهایة، ۱۹۹۷م، ج۱۷، ص۵۱۴)</ref> او همچنین [[وصیت]] کرده بود که روی قبرش اشاره‌ای به ویژگی‌های علمی‌اش نشود و فقط عبارت «و کَلبُهُم باسِطٌ ذِراعَیهِ بِالوَصید» و سگشان بر آستانه [غار] دو دست خود را دراز کرده [بود]. <ref>سوره کهف، ‌ آیه ۱۸</ref> بر روی سنگ قبرش نوشته شود. <ref>عزیزی، فضائل و سیره چهارده معصوم(ع) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی، ۱۳۸۱ش، ص۴۰۲</ref>
خواجه نصیر در حالی در ۱۸ [[ذی الحجه]] سال ۶۷۲ق درگذشت که برای سامان دادن به امور اوقاف و دانشمندان، در [[بغداد]] به سر می‌برد. او بنا به وصیت خود در حرم [[کاظمین]] دفن شد. <ref> نعمة، فلاسفة الشیعة: حیاتهم و آراؤهم، ۱۹۸۷م، ص۵۳۱؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۹۸۶م، ج۹، ص۴۱۸؛ البته ابن کثیر در البدایة و النهایة روز وفات او را دوازدهم ذی الحجه نوشته است (البدایة و النهایة، ۱۹۹۷م، ج۱۷، ص۵۱۴)</ref> او همچنین [[وصیت]] کرده بود که روی قبرش اشاره‌ای به ویژگی‌های علمی‌اش نشود و فقط عبارت «و کَلبُهُم باسِطٌ ذِراعَیهِ بِالوَصید» و سگشان بر آستانه [غار] دو دست خود را دراز کرده [بود]. <ref>سوره کهف، ‌ آیه ۱۸</ref> بر روی سنگ قبرش نوشته شود. <ref>عزیزی، فضائل و سیره چهارده معصوم(ع) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی، ۱۳۸۱ش، ص۴۰۲</ref>
confirmed، مدیران
۳۳٬۴۲۹

ویرایش