confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
(←منابع) |
|||
خط ۵۴۱: | خط ۵۴۱: | ||
مفتی در سال ۱۹۲۶م به مدرسه علمیه ناظمیه لکهنو در [[هند]] رفت و در مجالس درس سید علی نقی، ظهیر الحسن و مفتی احمد علی حضور مییافت.<ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۱.</ref> | مفتی در سال ۱۹۲۶م به مدرسه علمیه ناظمیه لکهنو در [[هند]] رفت و در مجالس درس سید علی نقی، ظهیر الحسن و مفتی احمد علی حضور مییافت.<ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۱.</ref> | ||
جعفرحسین، [[زبان عربی|زبان]] و ادبیات اردو و [[زبان عربی|عربی]] را در لکهنو آموخت، ریاست انجمن مقاصده (کانون شعراء) را بر عهده گرفت.<ref>نقوی، ملت جعفریه کا درخشنده ستاره، علامه مفتی جعفر حسین،اسلام تایم.</ref> و برای تحصیلات بیشتر، در سال ۱۹۳۵م به نجف سفر کرد و در مدت پنج سال تحصیلات خویش را نزد مراجع بزرگ شیعه از جمله سید ابوالحسن اصفهانی ادامه داد. | جعفرحسین، [[زبان عربی|زبان]] و ادبیات اردو و [[زبان عربی|عربی]] را در لکهنو آموخت، ریاست انجمن مقاصده (کانون شعراء) را بر عهده گرفت.<ref>نقوی، ملت جعفریه کا درخشنده ستاره، علامه مفتی جعفر حسین،اسلام تایم.</ref> و برای تحصیلات بیشتر، در سال ۱۹۳۵م به نجف سفر کرد و در مدت پنج سال تحصیلات خویش را نزد مراجع بزرگ شیعه از جمله [[سید ابوالحسن اصفهانی]] ادامه داد. <ref>ارشاد حسین ناصر، «مفتی جعفرحسین مرحوم، همیں سو گئے داستاں کهتے کهتے» خبرگذاری تقریب.</ref> وی پس از بازگشت به پاکستان «مفتی» خوانده شد. جعفرحسین را انسانی سادهزیست و متواضع معرفی کردهاند.<ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |