confirmed
۳٬۹۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←اساتید) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پدر وی علیبن محمد عسقلانی (720-777 ق.) نیز اهل علم بود و نیابت در حکم و قضا را برعهده داشت. ابنحجر پیش از چهار سالگی پدر خود را از دست داد و سپس یکی از بازرگانان مشهور به نام زکیالدین ابوبکر علی الکارمیالخَرّوبی وصایت ابنحجر را بنا به وصیت پدرش برعهده گرفت. ابن حجر در پنج سالگی به مکتب فرستاده شد و در آنجا [[قرآن]] را فراگرفت. در یازده سالگی با وصیّ خود به [[مکه]] رفت و در آنجا مجاور شد<ref>همو. تبصیر المنتبه بتحریر المشتبه، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: المکتبه العلمیه،]تاریخ مقدمه 1964 م. = 1383 ق. = [1343؛</ref>. | پدر وی علیبن محمد عسقلانی (720-777 ق.) نیز اهل علم بود و نیابت در حکم و قضا را برعهده داشت. ابنحجر پیش از چهار سالگی پدر خود را از دست داد و سپس یکی از بازرگانان مشهور به نام زکیالدین ابوبکر علی الکارمیالخَرّوبی وصایت ابنحجر را بنا به وصیت پدرش برعهده گرفت. ابن حجر در پنج سالگی به مکتب فرستاده شد و در آنجا [[قرآن]] را فراگرفت. در یازده سالگی با وصیّ خود به [[مکه]] رفت و در آنجا مجاور شد<ref>همو. تبصیر المنتبه بتحریر المشتبه، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: المکتبه العلمیه،]تاریخ مقدمه 1964 م. = 1383 ق. = [1343؛</ref>. | ||
== | == استادان == | ||
ابنحجر بههنگام مجاورت در مکه (785 ق.)، علم حدیث را نزد محمدبن عبداللهبن ظهیره آموخت و کتاب عمدهُالاحکام ابن سرور جماعیلی را نزد او خواند و در بازگشت به [[مصر]] (786 ق.) باز به فراگرفتن حدیث مشغول شد. در مکه نیز صحیح بخاری را از عفیف نشاوری استماع کرد، در هفده سالگی فقه و عربی و حساب را از یکی از اوصیای خود فراگرفت، و نیز در نزد ابومحمد اَبْناسی فقه خواند<ref>همو. الدرر الکامنه فی اعیان المأئه الثامنه. حیدرآباد دکن: 1392 ق. = 1350؛</ref>. | ابنحجر بههنگام مجاورت در مکه (785 ق.)، علم حدیث را نزد محمدبن عبداللهبن ظهیره آموخت و کتاب عمدهُالاحکام ابن سرور جماعیلی را نزد او خواند و در بازگشت به [[مصر]] (786 ق.) باز به فراگرفتن حدیث مشغول شد. در مکه نیز صحیح بخاری را از عفیف نشاوری استماع کرد، در هفده سالگی فقه و عربی و حساب را از یکی از اوصیای خود فراگرفت، و نیز در نزد ابومحمد اَبْناسی فقه خواند<ref>همو. الدرر الکامنه فی اعیان المأئه الثامنه. حیدرآباد دکن: 1392 ق. = 1350؛</ref>. | ||