اخوان المسلمین چچن: تفاوت میان نسخه‌ها

مقاومت چچن توسط جنبش جدایی‌طلب چچن به رهبری [[دوکو عمروف]] شکل گرفت و عمروف در سال 2006 به عنوان رهبر جنبش جدایی‌طلب انتخاب شد. روش آن به انجام حملات و کمین با مهارت بالا و بهره‌گیری از طبیعت بستگی داشت. و شرایط آب و هوایی، هجوم به سایت‌های [[روسیه]]، تصرف روستاها و شهرهای چچنی توسط نیروهای مسلح و کنترل آنها برای مدت محدود و سپس عقب‌نشینی از آنها، علاوه بر تعداد زیادی از گروگان‌های روسی، عملیات کماندویی، و سایر عملیات‌های انفجاری و بسیاری از موارد هدف از این عملیات، تحمیل بیشترین خسارات به نیروهای روسی و عناصر چچنی که با آنها همکاری می‌کنند و یا با هدف فشار سیاسی بر مقامات [[روسیه]].

جدایی‌طلبان چچن ایده همبستگی اسلامی را قبول نداشتند و بیانیه ''دودایف'' در روزنامه چچن بهترین شاهد در این زمینه است و می‌گوید: که اولاً چچن هرگز بخشی از روسیه نبوده است. چچنی‌ها خود را ساکن روسیه نمی‌دانستند.

== ائتلاف اخوان چچن با اخوان اردن ==

دستاوردهای دیوان در دوره 2006 م تا 2010 م با وجود جدید بودن دیوان و این واقعیت که این دیوان اولین تجربه‌ای خود را با بدنه کلی طایفه گسترده چچن با همه فرقه‌ها و گرایش‌های آن و اختلاف نظرها، اعتقادات یا گرایش‌ها گاهی متفاوت و گاه متعارض در دیوان‌ها سپری می‌کرد. در مواقع دیگر و با وجود امکانات مالی ناچیز - و بدون انکار کسانی که با کمک‌های نقدی سپاسگزاری آن را حمایت مالی کردند، علیرغم مشکلات متعددی که دیوان با شجاعت و قاطعیت با آن مواجه بود و یکی از سخت‌ترین آنها، نبود پوشش قانونی بود، دیوان برای مدتی بیش از نیمی از عمر چهار ساله خود بدون ثبت در هیچ ارگان رسمی باقی ماند، زیرا می‌دانست که ثبت دیوان در دفتر ثبت «دیوان» در استان تحت نام «دیوان» طوایف چچنی ممکن نیست. با این حال سیستم طایفه چچنی را موظف کرد تا در کنار طوایف پادشاهی‌ هاشمی اردن در خدمت میهن و رهبری کشور باشند، بر این اساس که همه افراد در آن از خاستگاه‌ها، خاستگاه‌ها و طوایف مختلف زندگی می‌کنند. با هم به عنوان یک خانواده اردنی و در نهایت دیوان به ثبت رسید و به پشتوانه و پوشش حقوقی تبدیل شد و بر همین اساس و در راستای اجرای اهداف دیوان و به همت همگانی اعضای آن و به یاری خداوند به موفقیت‌های بسیاری دست یافت که به برخی از دستاوردهای آنها به شرح ذیل اشاره می‍‌‌‌‌‎‏‎‌‌‌شود: