۸۷٬۹۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== نسب و خاندان امام سجاد == | == نسب و خاندان امام سجاد == | ||
امام سجاد (علیه‌السلام) از خاندان بسیار شریف [[نبوّت]] و امامت است. نسب وی از ناحیه پدر به [[علی بن ابی‌طالب]] بن [[عبدالمطلب]] بن هاشم بن [[عبدمناف]] می‌رسد. اما از طرف مادر نمی‌توان به یک اظهار نظر قطعی درباره مادر امام سجاد (علیه‌السلام) دست یافت؛ برخی مادر او را دختر یزدگرد می‌دانند، برخی هم تنها به این‌که مادرش کنیز | امام سجاد (علیه‌السلام) از خاندان بسیار شریف [[نبوّت]] و امامت است. نسب وی از ناحیه پدر به [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]] بن [[عبدالمطلب]] بن هاشم بن [[عبد مناف|عبدمناف]] می‌رسد. اما از طرف مادر نمی‌توان به یک اظهار نظر قطعی درباره مادر امام سجاد (علیه‌السلام) دست یافت؛ برخی مادر او را دختر یزدگرد می‌دانند، برخی هم تنها به این‌که مادرش کنیز امّ ولدی بود بسنده کرده‌اند<ref> «ازدواج امام حسین (علیه‌السلام) و خانم شهربانو»، 7873</ref>. | ||
== پدر و مادر امام سجاد == | == پدر و مادر امام سجاد == | ||
علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد و زین‌العابدین چهارمین امام شیعیان و فرزند امام حسین(علیه‌السلام) و (طبق برخی روایات) | علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد و زین‌العابدین چهارمین امام شیعیان و فرزند امام حسین(علیه‌السلام) و (طبق برخی روایات) شهربانو. این بانوی بزرگوار در رویایی صادقه، [[اسلام]] آورده و همچون [[نرجس خاتون]] مادر امام مهدی (عجل الله فرجه الشریف) توسط حضرت [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|صدیقه کبری (سلام الله علیها)]] برای فرزند عزیزش امام حسین (علیه‌السلام) خواستگاری شده بود، پس از سختی‌های بسیاری که متحمل شد، به [[مدینه]] آمد<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج2، ص135</ref>. | ||
== کنیه و القاب امام سجاد == | == کنیه و القاب امام سجاد == | ||
کنیه امام سجاد(علیه‌السلام)، | کنیه امام سجاد(علیه‌السلام)، ابوالحسن، ابوالحسین، ابومحمّد، ابولقاسم و ابوعبداللّه است<ref>طبرسی، اعلام الوری، 1390ق، ص256</ref>. | ||
القاب وی، | القاب وی، زین‌العابدین، سیدالساجدین، سجاد، ذوالثفنات، هاشمی، [[علوی]]، مدنی، قرشی، علی اکبر است<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، 1379ق، ج4، ص175</ref>. | ||
== فلسفه اسامی و القاب امام سجاد == | == فلسفه اسامی و القاب امام سجاد == | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
=== فلسفه القاب آن‌حضرت === | === فلسفه القاب آن‌حضرت === | ||
# سجاد: از مشهورترین القاب آن‌حضرت، «سجاد» است. سجده‌های طولانی و فراوان بر پیشانی آن پیشوای متقین اثر گذاشته و پوست آن زبر شده بود. این‌گونه بود که آن‌حضرت را «سجاد» و «سید الساجدین» لقب دادند. امام باقر (علیه‌السلام) می‌فرماید: «پدرم هیچ نعمتی از نعمت‌های الهی را یاد نکرد، مگر این‌که [[سجده]] به جا آورد؛ هیچ آیه‌ای از [[قرآن]] که در آن از سجده یاد شده بود را قرائت نکرد، مگر به سجده رفت؛ هیچ رنجی از او برطرف نشد، مگر این‌که سجده کرد؛ از هیچ نماز واجبی فارغ نشد، جز آن‌که آن‌را به سجده‌ای پیوند داد؛ موفّق به اصلاح اختلاف بین دو نفر نگشت، مگر این‌که برای این توفیق، سر به سجده گذاشت؛ در همه مواضع سجود او اثر سجده آشکار بود؛ به همین جهت، پدرم را سجّاد نامیده‌اند<ref> صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج 1، ص 232- 233، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref>». | # سجاد: از مشهورترین القاب آن‌حضرت، «سجاد» است. سجده‌های طولانی و فراوان بر پیشانی آن پیشوای متقین اثر گذاشته و پوست آن زبر شده بود. این‌گونه بود که آن‌حضرت را «سجاد» و «سید الساجدین» لقب دادند. امام باقر (علیه‌السلام) می‌فرماید: «پدرم هیچ نعمتی از نعمت‌های الهی را یاد نکرد، مگر این‌که [[سجده]] به جا آورد؛ هیچ آیه‌ای از [[قرآن]] که در آن از سجده یاد شده بود را قرائت نکرد، مگر به سجده رفت؛ هیچ رنجی از او برطرف نشد، مگر این‌که سجده کرد؛ از هیچ نماز واجبی فارغ نشد، جز آن‌که آن‌را به سجده‌ای پیوند داد؛ موفّق به اصلاح اختلاف بین دو نفر نگشت، مگر این‌که برای این توفیق، سر به سجده گذاشت؛ در همه مواضع سجود او اثر سجده آشکار بود؛ به همین جهت، پدرم را سجّاد نامیده‌اند<ref> صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج 1، ص 232- 233، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref>». | ||
# زین‌العابدین: وجود مقدّس امام سجّاد (علیه‌السلام)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا زین‌العابدین روایت کرد. یک‌بار سفیان بن عُیَیْنه به او گفت: چرا به او زین‌العابدین می‌گوئی؟! پاسخ داد: از [[سعید بن مسیّب]] شنیدم که رسول خدا فرمود: در روز قیامت فریاد کننده‌ای آواز برمی‌آورد: زینت عبادت کنندگان کجا است؟ (أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟). سپس فرمود: چنان می‌بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم [[قیامت|محشر]] برای رسیدن به جایگاهش قدم بر می‌دارد<ref> صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج 1،ص 230، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref>. در روایت دیگری آمده است: آن‌حضرت سحرگاهی در محراب خود به تهجد می‌پرداخت که شیطانی به صورت روباه در برابرش مجسّم شد تا وی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد. آن‌حضرت کمترین توجّهی به او نکرد. آن شیطان روباه‌نما شست پای او را گزید. باز هم امام توجهی نکرد. سپس بدنش را به درد آورد، اما امام نمازش را قطع نکرد و به قیام، قعود، ذکر و مناجاتش ادامه داد... آنگاه گوینده‌ای غیبی سه مرتبه فریاد زد: تو حقیقتاً زین‌العابدین هستی؛ (أنْتَ زَیْنُ الْعابِدینَ حَقّا) از این‌رو این لقب برایش مشهور شد<ref>کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 74</ref>. | |||
# زین‌العابدین: وجود مقدّس امام سجّاد (علیه‌السلام)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا زین‌العابدین روایت کرد. یک‌بار | |||
# ذوالثفنات(صاحب پینه‌ها): ثفنات جمع «ثَفِنَه»؛ به معنای پینه زانو و سینه شتر است. آن‌حضرت از بس سجده می‌کرد، روی زانوها و دیگر سجده‌گاه‌هایش پینه می‌بست و سالی دو بار آن پینه‌ها را می‌تراشید. گفته شد آن‌حضرت در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌گزارد و نیز گزارش شده هنگامی که او را بعد از شهادت غسل می‌دادند، آثاری از پینه مثل زانوهای شتر بر دو شانه او دیدند. به خانواده‌اش گفتند: این آثار چیست؟ گفتند: از آذوقه و خوراکی است که شبانه بر شانه می‌کشید و به بینوایان می‌داد<ref>علل الشرائع، ج 1، ص 233</ref>. | # ذوالثفنات(صاحب پینه‌ها): ثفنات جمع «ثَفِنَه»؛ به معنای پینه زانو و سینه شتر است. آن‌حضرت از بس سجده می‌کرد، روی زانوها و دیگر سجده‌گاه‌هایش پینه می‌بست و سالی دو بار آن پینه‌ها را می‌تراشید. گفته شد آن‌حضرت در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌گزارد و نیز گزارش شده هنگامی که او را بعد از شهادت غسل می‌دادند، آثاری از پینه مثل زانوهای شتر بر دو شانه او دیدند. به خانواده‌اش گفتند: این آثار چیست؟ گفتند: از آذوقه و خوراکی است که شبانه بر شانه می‌کشید و به بینوایان می‌داد<ref>علل الشرائع، ج 1، ص 233</ref>. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۱: | ||
=== صحیفه سجادیه === | === صحیفه سجادیه === | ||
که به | که به خواهر قرآن، [[زبور آل محمد(ص)]] و [[انجیل]] [[اهل‌بیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] شهرت دارد. سند صحیفه به [[محمد بن علی بن حسین (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السلام)]] و [[زید بن علی بن الحسین]] می‌رسد. شرح‌های بسیاری بر این اثر ماندگار نگاشته شده است که تنها در کتاب [[الذریعة (کتاب)|الذریعة]] از حدود هفتاد شرح یاد شده است<ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 13، ص 345 – 359، قم، اسماعیلیان، 1408ق</ref>. | ||
=== مناجات‌های پانزده‌گانه (مناجات خمسة عشر) === | === مناجات‌های پانزده‌گانه (مناجات خمسة عشر) === | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۱: | ||
=== مناجات انجیلیه === | === مناجات انجیلیه === | ||
در برخی از کتب امامیه از جمله در کتاب الصحیفة الثالثة السجادیة تألیف علامه میرزا عبدالله اصفهانی نقل شده است: | در برخی از کتب امامیه از جمله در کتاب الصحیفة الثالثة السجادیة تألیف علامه میرزا عبدالله اصفهانی نقل شده است: | ||
«مناجات انجیلیه مفصل‌ترین مناجاتی است که از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل بر جای مانده و من آن‌را در کتابی از مؤلفات قدماء امامیه دیده‌ام. این دعا معروف به انجیلیه است و وجه تسمیه آن این است که فقرات این دعا شبیه اکثر فقرات و مواعظ انجیل است که بر حضرت [[عیسی]](علیه‌السلام) نازل شده، و نه انجیلی که هم اکنون بین | «مناجات انجیلیه مفصل‌ترین مناجاتی است که از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل بر جای مانده و من آن‌را در کتابی از مؤلفات قدماء امامیه دیده‌ام. این دعا معروف به انجیلیه است و وجه تسمیه آن این است که فقرات این دعا شبیه اکثر فقرات و مواعظ انجیل است که بر حضرت [[عیسی]](علیه‌السلام) نازل شده، و نه انجیلی که هم اکنون بین نصاری است. | ||
گفتنی است که مضامین عالی این مناجات و سبک و سیاق عبارات آن خود قوی‌ترین دلیل بر صحت صدور آن از لسان معصوم است، و حتی اگر سند آن ضعیف هم باشد، خود این مضامین بر صحت صدور آن از معصوم کفایت می‌کند. | گفتنی است که مضامین عالی این مناجات و سبک و سیاق عبارات آن خود قوی‌ترین دلیل بر صحت صدور آن از لسان معصوم است، و حتی اگر سند آن ضعیف هم باشد، خود این مضامین بر صحت صدور آن از معصوم کفایت می‌کند. | ||
وانگهی برخی از متأخرین و متقدمین علما این مناجات را در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند؛ از جمله صاحب | وانگهی برخی از متأخرین و متقدمین علما این مناجات را در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند؛ از جمله صاحب انیس العابدین، و [[فیض کاشانی|ملا محسن کاشانیِ] معاصر (قدس سره) آن‌را در کتاب [[ذریعة الضراعة (کتاب)|ذریعة الضراعة]] نقل کرده است...<ref>«مناجات انجیلیه امام سجاد (علیه‌السلام)»، 8326</ref>». | ||
== صفات و ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد == | == صفات و ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد == | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۲: | ||
سرانجام امام چهارم شیعیان در روز شنبه هجدهم، یا نوزدهم محرم سال 94 یا 95 هـ. ق در سن 54، یا 56 و یا 57 سالگی از دنیا رفت و در [[قبرستان بقیع]] در کنار مرقد مطهر حضرت [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)]] عموی بزرگوارش به خاک سپرده شد<ref> طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 192، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ مناقب آل أبی‌طالب(علیه‌السلام)، ج 4، ص 176</ref>. | سرانجام امام چهارم شیعیان در روز شنبه هجدهم، یا نوزدهم محرم سال 94 یا 95 هـ. ق در سن 54، یا 56 و یا 57 سالگی از دنیا رفت و در [[قبرستان بقیع]] در کنار مرقد مطهر حضرت [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)]] عموی بزرگوارش به خاک سپرده شد<ref> طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 192، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ مناقب آل أبی‌طالب(علیه‌السلام)، ج 4، ص 176</ref>. | ||
مورخان چگونگی وفات ایشان را با تعابیر مختلف گزارش کرده‌اند. برخی به صراحت اعلام کرده‌اند که ایشان به شهادت رسیده است و به عنوان نمونه از امام باقر(علیه‌السلام) نقل می‌کنند که پدر بزرگوارشان به دستور ولید مسموم شد<ref> مناقب آل أبی‌طالب (علیه‌السلام)، ج 4، ص 176</ref>. | |||
برخی نیز تعبیرهایی چون «توفّی» را در مورد وفات ایشان گفته‌اند که از ظاهر آن مرگ طبیعی برداشت شده و صراحت در شهادت ندارد (و البته با شهادت ایشان هم منافاتی ندارد)<ref> إعلام الوری، ج 1، ص 481</ref>. | برخی نیز تعبیرهایی چون «توفّی» را در مورد وفات ایشان گفته‌اند که از ظاهر آن مرگ طبیعی برداشت شده و صراحت در شهادت ندارد (و البته با شهادت ایشان هم منافاتی ندارد)<ref> إعلام الوری، ج 1، ص 481</ref>. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۰: | ||
* [[محرم الحرام|محرم]] | * [[محرم الحرام|محرم]] | ||
* [[صحیفه سجادیه]] | * [[صحیفه سجادیه]] | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||